Ο Τσίπρας, ο μεσαίος χώρος και το “επόμενο ΠΑΣΟΚ”

Το στρατηγικό άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα στον μεσαίο χώρο, δεν ξένισε φυσικά κανέναν. Αντιθέτως, ήταν η περισσότερο αναμενόμενη εξέλιξη για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά του, από τη μια να εδραιώσει το πολιτικό προβάδισμα που απέκτησε με τη νίκη του στις ευρωεκλογές, και από την άλλη να διευρύνει το πολιτικό ακροατήριό του, ώστε να διεκδικήσει τη νίκη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές,

με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και με αντίστοιχα μεγάλη συσπείρωση δυνάμεων.

Άνθρωποι που κινούνται στο περιβάλλον του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, συνηθίζουν να χαρακτηρίζουν την παραπάνω στρατηγική ως “ρεαλισμό”, στην πορεία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προς την εξουσία.

Θεωρούν δηλαδή ότι υπάρχει ένα “αδιάθετο” μετριοπαθών ψηφοφόρων, που μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2009 έχουν απομακρυνθεί από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, επιλέγοντας να μην συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία.

Στο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα θεωρούν ότι αν καταφέρουν να πείσουν ένα μέρος αυτής της εκλογικής δεξαμενής να φτάσει στην κάλπη, θα καταφέρουν να “ανοίξουν” τα ποσοστά του κόμματος, και να διεκδικήσουν με πολύ καλύτερες προοπτικές τον σχηματισμό κυβέρνησης την επομένη των εκλογών.

Η στρατηγική διείδυσης του ΣΥΡΙΖΑ στον μεσαίο χώρο πάντως, έχει και μια πρόσθετη παράμετρο. Την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εξελιχθεί σε κυρίαρχη παράταξη της Κεντροαριστεράς, που θα ενσωματώσει ένα διερυμένο ακροατήριο, σε ρόλο “επόμενου ΠΑΣΟΚ”.

Γι’ αυτό και οι επόμενοι μήνες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμοι για το συγκεκριμένοι εγχείρημα.