Διακρίσεις στη διαδικασία ΑΣΕΠ = Ανευθυνότητα

Στα πολιτικά πηγαδάκια συνεχώς πολλαπλασιάζεται η χρήση του όρου «σκληρό ΑΣΕΠ», δημιουργώντας την εντύπωση ότι είναι κάτι «καλό» που έλειπε από την κρατική μηχανή. Έτσι διαμορφώνεται σταδιακά η εντύπωση, ότι όλο το δημόσιο πρέπει να στελεχώνεται από επιτυχόντες σε γραπτούς διαγωνισμούς! Να επαναλαμβάνεται δηλαδή «συνεπώς και αδιαλείπτως», η εξοντωτική και απάνθρωπη διαδικασία που ακολουθείται κατά την εισαγωγή των Ελληνόπουλων στα Πανεπιστήμια ακόμη και για την πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων!

Η ελληνική κοινωνία όμως ανέχεται την απάνθρωπη και αναποτελεσματική διαδικασία εισαγωγής στην

τριτοβάθμια εκπαίδευση, όχι γιατί την κρίνει ιδανική, αλλά επειδή δεν μπόρεσε να βρεθεί άλλη αξιόπιστη διαδικασία. Είναι γεγονός και οι Έλληνες έχουν συμβιβαστεί ότι με τη συγκεκριμένη διαδικασία δεν αξιολογούνται οι πραγματικές τους γνώσεις και ικανότητες, αλλά κυρίως η ικανότητα στην αποστήθιση.

Είναι λογικό να υποστηρίζεται ότι το Ελληνικό Δημόσιο πρέπει να είναι ένα διαρκές εξεταστικό κέντρο; Για ποιο λόγο; Για να ενισχυθεί και άλλο η παραπαιδεία;

Το ΑΣΕΠ δημιουργήθηκε με σκοπό την επιβολή της αξιοκρατίας. Να προσλαμβάνονται δηλαδή στο δημόσιο οι ικανότεροι και οι καλύτεροι.

Βασική του αρχή ήταν να εισέρχονται ως εργαζόμενοι στο δημόσιο αυτοί που έχουν ήδη αποδείξει ότι είναι οι καλύτεροι. Αυτοί δηλαδή που έχουν τα καλύτερα πτυχία, τους καλύτερους βαθμούς κλπ.

Ξεκίνησε να αξιολογεί τους υποψηφίους με βάση τις γνώσεις τους, τα πτυχία τους κλπ και σε ελάχιστες περιπτώσεις να διοργανώνει δημόσιους διαγωνισμούς, γιατί αν κύριος σκοπός του είναι να διοργανώσει διαγωνισμούς τότε:

- Απαξιώνει τα Πανεπιστήμια που χορηγούν πτυχία και βέβαια τη γνώση που παρέχουν

- Δεν αξιολογεί γνώσεις και ικανότητες, αλλά αποτελεί επιτροπή εξετάσεων

Το ΑΣΕΠ δεν είναι τριτοβάθμιο ίδρυμα, ούτε μπορούμε με τέτοιες πρακτικές να απαξιώνουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Σαφώς και υπάρχουν προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Βεβαίως και υπάρχουν μεροληψίες, εύνοιες σε βαθμολογίες κλπ. Πρέπει να επιδιώξουμε να βελτιώσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα και όχι να το υποκαταστήσουμε.

Τι αναζητούμε ως κοινωνία; Να επιτρέπεται σε όποιον θέλει να αμφισβητεί την πολυετή προσπάθεια των παιδιών μας για την απόκτηση ενός πανεπιστημιακού πτυχίου ή την αντικειμενική αξιολόγηση μεταξύ συναδέλφων με όμοια πτυχία, γνώσεις, δεξιότητες κλπ; Μάλλον το δεύτερο.

Οι εξετάσεις λοιπόν που διοργάνωνε το ΑΣΕΠ δεν ήταν ο κανόνας και ευτυχώς για την Ελληνική Κοινωνία, γιατί η ελληνική οικογένεια που πράγματι ήταν παθιασμένη με την εισαγωγή του παιδιού της στο δημόσιο, θα ήταν σε «διαρκές φροντιστήριο». Ας μην ξεχνάμε ότι η νομοθεσία απαγόρευε τη διοργάνωση φροντιστηρίων στην προετοιμασία συμμετοχής σε εξετάσεις πρόσληψης στο δημόσιο.

Το ΑΣΕΠ λοιπόν ανέλαβε να ελέγχει αν οι υποψήφιοι έχουν τα απαραίτητα πιστοποιητικά γνώσεων. Αν δηλαδή «πέρασαν» από τους χώρους μόρφωσης που χρειάζεται και αν απέκτησαν τις γνώσεις που απαιτούνται, ώστε να ασκήσουν ένα επάγγελμα.

Αν σήμερα αποδεικνύεται ότι και αυτός ο κρατικός μηχανισμός δεν έκανε «σωστά τη δουλειά του», δεν μπορεί να αποτελεί αίτιο για να δοθεί ένα «ακόμη χτύπημα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια». Να βρούμε το λάθος στη διαδικασία και να το διορθώσουμε.

Είναι δυνατόν να επιζητούμε να προσελκύσει το Ελληνικό Δημόσιο άριστους και υπεύθυνους επιστήμονες, αλλά ταυτόχρονα να αμφισβητούμε τις γνώσεις τους;

Επιθυμούμε να επιστρέψουν και να εργαστούν στην πατρίδα μας «τα ελληνικά μυαλά» που είναι απόφοιτοι του LSE, του Cambridge, του MIT κλπ., εάν όμως πρόκειται να εργαστούν ως δημόσιοι υπάλληλοι τους υποβάλλουμε σε διαδικασία εξετάσεων.

Η χώρα χρειάζεται έναν αξιόπιστο κρατικό μηχανισμό. Αυτός απαιτεί συνεπείς, υπεύθυνους και κατάλληλα μορφωμένους εργαζόμενους. Πετυχαίνεται με έναν αξιόπιστο μηχανισμό αξιολόγησης των ενδιαφερόμενων κατά την εισαγωγή τους. Αυτός μπορεί να είναι το ΑΣΕΠ. Αντί όμως να επιδιώκεται η ανεξάρτητη αρχή να υποκαταστήσει άλλες κοινωνικές δομές (Πανεπιστήμια κλπ), ας επιδιώξει να κάνει καλύτερα τη δουλειά της και σε αυτό ας αναλάβουν τη ευθύνη και οι πολιτικοί προϊστάμενοι.

Αντί να δημιουργούμε και άλλες κοινωνικές διακρίσεις, με σκληρό ή μαλακό ΑΣΕΠ κλπ, ας δούμε την αλήθεια κατάματα. Δεν λειτουργούν σωστά οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και σε αυτόν τον τομέα.

Αντί να ζητείται από υπεύθυνα χείλη (ακόμη και από τους διοικούντες του ΑΣΕΠ, ως άλλοι πολιτικοί παράγοντες) η δημιουργία ενός νέου μόνιμου εξεταστή που είναι και πανάκριβος, ας ληφθούν μέτρα για την ορθή ελεγκτική διαδικασία που πρέπει να γίνεται και σε όποιον δεν αρέσει ο ρόλος του ελεγκτή, αλλά επιθυμεί τον ρόλο του εξεταστή, ας στρέψει το ενδιαφέρον του στην πανεπιστημιακή καριέρα.

Η εργασία του αξιολογητή είναι δυσκολότερη από αυτή του εξεταστή γιατί στη μια αποφασίζεις με την κρίση σου και αναλαμβάνεις την ευθύνη, ενώ στην άλλη το αποτέλεσμα προκύπτει από μια πρόσκαιρη και επιμέρους γραπτή διαδικασία και αποφεύγεται η ανάληψη ευθύνης !!

Η χώρα όμως χρειάζεται ανθρώπους που τολμούν και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους απέναντι στη πατρίδα.