Μπατζελή: Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να χάσει την ιστορική στιγμή της επανίδρυσης της κεντροαριστεράς

«Την ιστορική στιγμή της επανίδρυσης του κεντροαριστερού, σοσιαλιστικού χώρου δεν πρέπει να τη χάσει το ΠΑΣΟΚ με το να αναλώνεται σε μια απέραντη εσωστρέφεια ή σε αγωνιώδεις κινήσεις εύρεσης συμμαχιών κορυφής», τόνισε η Κατερίνα Μπατζελή στην ομιλία της στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.

Παράλληλα, υποστήριξε ότι αντί να ψηφιστεί ως θέσεις του κόμματος μια πολιτική ομιλία του προέδρου

του κόμματος, πρέπει να συγκροτηθούν ομάδες εργασίας για τις πολιτικές και τις κοινωνικές συνεργασίες, προτάσεις για τις οποίες θα υπάρχει η δυνατότητα να τροποποιηθούν από τους αντιπροσώπους και το τελικό κείμενο να τεθεί σε διαβούλευση και εν συνεχεία αυτά τα κείμενα να ψηφιστούν από το συνέδριο.

Αναλυτικά η ομιλία της:

Το Ιδρυτικό Συνέδριο του Κινήματος μας πρέπει να είναι «προκλητικά» ανοικτό στις διεργασίες του και ριζοσπαστικό στις πολιτικές του θέσεις.

Να προκαλέσει την κοινωνική συμμετοχή αναθέτοντας υπεύθυνους ρόλους στους πολίτες που θα συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες του κινήματος όχι μόνο κατά την προσυνεδριακή περίοδο αλλά και μετά.

Να είναι η αρχή ενός νέου ανοίγματος του πολιτικού μας λόγου και των παραγωγικών και κοινωνικών συμμαχιών. Μίας κοινωνίας που έχει αλλάξει τον τρόπο έκφρασης της και των « πιστεύω» της μετά την κρίση. Που έχει απαξιώσει τους πολιτικούς και τις πολιτικές. Που εξισώνει τους πάντες και τα πάντα. Που δεν θεωρεί ότι ο πολιτικός ή οι εκφραστές τους είναι καλύτεροι από τον απλό πολίτη.

Να ανατρέπει πρακτικές κομματολαγνείας.

Να αντισταθεί σε «νεοφώτιστους» σωτήρες.

Να ξεκαθαριστεί ότι δεν ψάχνουμε για «πεφωτισμένους» επικοινωνιακά αρχηγούς που θα μας οδηγήσουν στην «αντίπερα» όχθη. Ο καθένας μας πλέον μπορεί να περάσει και μόνος του «απέναντι», όπως θεωρεί ο καθένας μας φυσικά το απέναντι, δεν χρειάζεται κάποιος αυτοπροσδιοριζόμενος ως καθοδηγητής να το αναλάβει . Είμαστε εδώ όλοι με την κοινή αγωνία ότι ο κόσμος μας έχει φύγει ,έχει αποκαρδιωθεί από την πορεία μας, τις πρακτικές μας . Αναζητούμε τρόπους ώστε να διασφαλισθεί ουσιαστικά η συμμετοχική δημοκρατία στην ανασύσταση του δημοκρατικού κινήματος.

Την ιστορική στιγμή της επανίδρυσης του κεντροαριστερού,σοσιαλιστικού χώρου δεν πρέπει να την χάσει το ΠΑΣΟΚ με το να αναλώνεται σε μία απέραντη εσωστρέφεια και κυνήγι μαγισσών ή σε αγωνιώδεις κινήσεις για εύρεση συμμαχιών κορυφής. Διότι το μόνο που θα πετύχει είναι μία εκ νέου «εργαστηριακή» συγκρότηση της κεντροαριστεράς η οποία από την αρχή θα σχοινοβατεί σε αντιθέσεις και σε τακτικισμούς συμμαχιών επιβίωσης.

Η προσυνεδριακή διαδικασία δεν μπορεί να είναι ούτε μία περίοδος «εσωτερικών σιωπών» αλλά ούτε και μία περίοδος εσωτερικών συναλλαγών με πολιτικούς και μη παράγοντες, που πολλοί δε από αυτούς αναζητούν «την δική τους προσωπικότητα» που θα ηγηθεί στον πολυδιασπασμένο χώρο της κεντροαριστεράς.

Σε μία ειλικρινή και διαφανή ιδρυτική διαδικασία όλα είναι ανοικτά για όλους. Από τον αρχηγό μέχρι το απλό μέλος της μικρότερης οργάνωσης.

Το διακύβευμα μας δεν μπορεί να είναι η ανασύσταση της Κεντροαριστεράς με μία σωτηριολογική ρητορεία. Αλλά η ανάκτηση της εμπιστοσύνης από τους ίδιους τους πολίτες.

Και αυτό μπορεί να γίνει με ένα μίγμα πολιτικών θέσεων για το μέλλον της χώρας αλλά και ηθικών αξιών στον πολιτικό λόγο και στις πράξεις μας.

Το ΠΑΣΟΚ, το δημοκρατικό κίνημα είναι σκόπιμο να ξαναστραφεί στη βάση του και να κάνει συμμαχίες με εκείνες τις παραγωγικές δυνάμεις που αναπτύσσουν μία κοινωνική δυναμική. Χωρίς λαϊκισμούς και επικοινωνιακές υποσχέσεις. Να επανασυνδεθούμε μαζί τους με μία νέα κοινωνική συμφωνία, με πραγματικούς όρους. Μία συμφωνία που θα στοχεύει στην αλλαγή της σημερινής πραγματικότητας και όχι στην καταγραφή κοινών διαπιστώσεων.

Που θα θέτει τις βάσεις για την απόκτηση μίας Εθνικής Στρατηγικής και Εθνικής συμφωνίας με τα άλλα πολιτικά κόμματα .

Στην πορεία ανάκτησης της εμπιστοσύνης από τους πολίτες ,μέλημα μας και αγωνιά μας φυσικά δεν μπορεί να είναι με ποιον και πότε θα συγκυβερνήσουμε. Ούτε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως η ενδιάμεση δύναμη της πολιτικής και κυβερνητικής σταθερότητας. Διότι ενίοτε «εισακουόμαστε» και οι πολίτες μπορεί να επιλέξουν το αυθεντικό και όχι το ενδιάμεσο… Για εκείνο που εμείς πρέπει να αγωνιστούμε είναι να εκφράσουμε με μοναδικό και αυθεντικό τρόπο, πολιτικό και κοινωνικό ,τον μεσαίο χώρο σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Και για εκείνους που αγωνιούν για τα ζητήματα των συγκυβερνήσεων θα ήθελα να επισημάνω ότι οι μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες ,εάν αυτές απαιτηθούν, δεν θα μας βρουν κάτω από τις ίδιες συνθήκες όπως αυτές της περιόδου των Μνημονίων. Θα έχουν δρομολογηθεί οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις που θα μας οδηγούν σε συνεργασίες στη βάση των μεταρρυθμίσεων και ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου με τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Οι προκλήσεις είναι πολλές ,οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν μεγάλες.

Άλλωστε οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων και εκείνων των συντηρητικών στην Ευρώπη συνεχώς θα εντείνονται, με τους πρώτους να διεκδικούν την αλλαγή των πολιτικών λιτότητας και την αντικατάσταση τους με πολιτικές ανάπτυξης, απασχόλησης αλλά και αλλαγής ακόμη και του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Ενός Συμφώνου που τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές είχαν διαφωνήσει εκτιμώντας ότι οι δαπάνες για την ανάπτυξη και τις υποδομές δεν χρειάζεται να συνυπολογίζονται στο δημόσιο χρέος. Αλλά και στα ζητήματα του Χρέους που δεσπόζει στις πολιτικές συζητήσεις και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι Σοσιαλιστές θα διαμορφώσουν προτάσεις που θα βοηθήσουν και την δική μας διαπραγμάτευση για το Δημόσιο Χρέος. Θα μπορέσουμε να επιλέξουμε με βάση τις ευρωπαϊκές και εθνικές δυνατότητες μας μεταξύ των υπαρχόντων σεναρίων τα οποία οφείλουμε και εμείς να τα συζητήσουμε στην προσυνεδριακή μας διαδικασία . Ο καθορισμός των στρατηγικών μας θέσεων πρέπει να περιλαμβάνει όλες τις εξελίξεις αλλά και τις πραγματικές ανάγκες της Ελληνικής οικονομίας.

Ας προχωρήσουμε με ισχυρές ευρωπαϊκές συμμαχίες.

Η ΕΕ κλυδωνίζεται πολιτικά, κοινωνικά και οι σοσιαλιστές μπορούν να επαναπροσδιορίσουν την νέα διακυβέρνηση της αλλά και τις πολιτικές ανάπτυξης και συνοχής. Ο εθνικισμός που πρόσφατα εκδηλώθηκε δεν αντιπροσωπεύει μόνο την πολιτική έκφραση των κοινωνιών αλλά απορρέει και από την αδυναμία των κοινοτικών θεσμών να πείσει για τον αναπτυξιακό ρόλο της ΕΕ.

Σε αυτήν την καμπή μπορούμε να παρέμβουμε.

Η Κεντροαριστερά, η σοσιαδημοκρατία πρέπει να γοητεύουν με τις πολιτικές τους και το ανθρώπινο πρόσωπο των πράξεων τους. Να διαπραγματεύονται δυναμικά τις εθνικές συλλογικές πολιτικές που οδηγούν την χώρα στην ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή. Να ανασυγκροτούν την χώρα με μεταρρυθμίσεις που να αντιστρέφουν κάθε υποτίμηση της εθνικής οικονομίας. Να ενδυναμώνουν το εθνικό αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας το οποίο θα βασίζεται σε ένα κοινωνικό και παραγωγικό συμβόλαιο συνεργασίας και συνύπαρξης.

Καταστατικές προτάσεις

Βάση των αρχικών θέσεων εκτιμώ ότι:

Η εκλογή των αντιπροσώπων θα πρέπει να είναι διευρυμένη και ανοικτή με την συνεργασία και εποπτεία των Ν.Ε. Στην εκλογική διαδικασία να συμμετέχουν όλοι οι πολίτες που επιθυμούν να συμβάλλουν στην ιδρυτική διαδικασία της Κ/Α.Όλοι οι αντιπρόσωποι για το Συνέδριο να εκλεχθούν, μηδενός εξαιρουμένου.Όσοι δεν θέλουν να εκλεγούν με την διευρυμένη αυτή διαδικασία, να έχουν δικαίωμα λόγου στο Συνέδριο αλλά δεν θα έχουν δικαίωμα εκλογής στα πολιτικά όργανα που θα αποφασιστούν.Να συγκροτηθούν Ομάδες εργασίας που θα εισηγηθούν την στρατηγική και τις πολιτικές θέσεις στο Συνέδριο, όπου οι αντιπρόσωποι θα έχουν την δυνατότητα να καταθέτουν αλλαγές επί των εισηγήσεων . Τα τελικά κείμενα να τεθούν σε δημόσια διαβούλευση .Η εκλογή του προέδρου και της Εκτελεστικής Επιτροπής να γίνεται από το Συνέδριο.Να γίνει διαχωρισμός του προέδρου του Κινήματος από τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής Ομάδας.Η Παράταξη να έχει ενιαία οργάνωση και έκφραση , να κατοχυρώνεται ο εσωτερικός δημοκρατικός διάλογος και η διαφορετικότητα στις απόψεις και να μην απαρτίζεται από συνιστώσες.