Ας τελειώνουμε με τη δουλεία

Χθες Κυριακή, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα  κατά της Δουλείας και το Κέντρο Πληροφόρησης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών παρουσίασε κάποια στοιχεία σύμφωνα με τα οποία πάνω από 21 εκατομμύρια άνθρωποι, γυναίκες, άνδρες και παιδιά, βρίσκονται υπό καθεστώς δουλείας και υποχρεωτικής εργασίας σε όλο το κόσμο. Για το λόγο αυτό και φέτος, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, ειδικός οργανισμός του ΟΗΕ, συνεχίζει την εκστρατεία ενημέρωσης μέσω του ιντερνετ και των μέσων κοινωνικής

δικτύωσης για την αποτελεσματικότερη ευαισθητοποίηση του κοινού ανά το κόσμο, και ιδιαιτέρως των νέων ανθρώπων.

Στο πλευρό του οργανισμού, ο οποίος δημιουργήθηκε το 1919 και έκτοτε προωθεί τη κοινωνική εργασιακή δικαιοσύνη και ισότητα, έχουν επιστρατευθεί πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες και διάσημες προσωπικότητες από διάφορους τομείς, όπως της πολιτικής, της τέχνης, του κινηματογράφου, του αθλητισμού κλπ, για να διαδώσουν το μήνυμα της εργασιακής ισότητας και το τέλος της δουλείας. Μεταξύ αυτών η Cher,  o Danny Glover, ο Dan Kennedy, η Milla Kunis και πολλοί ακόμα.

Η υποχρεωτική εργασία ακούγεται ίσως κάτι μακρινό για πολλούς στη χώρα μας με τη παραδοσιακή έννοια. ‘Εχοντας χρόνια τώρα καταργηθεί στις αναπτυγμένες χώρες, γνωρίζοντας οι περισσότεροι εργαζόμενοι να διεκδικούν τα εργασιακά τους δικαιώματα και να συνασπίζονται σε ομάδες πίεσης, θα λέγαμε ότι η δουλεία δεν είναι από τα προφανή προβλήματα της Ελλάδας. Αντίθετα θα επιχειρηματολογούσε κανείς για την εξαθλίωση του να δουλεύεις για το κατώτατο μισθό των 489 ευρώ, για “εξαναγκασμό” βάσει των συνθηκών να δουλεύει κανείς 2 δουλειές χωρίς ασφάλιση, για μεροκάματα ανάξια των ωρών εργασίας. Και όλα αυτά είναι προβλήματα που πρέπει να βρούν τη λύση.

Παραταύτα όμως, είναι πραγματικότητα που δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι κάπου αλλού στο κόσμο-και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση αν δεί κανείς τα στοιχεία, κάποιοι δουλεύουν για μερικά δολάρια το μήνα, και κάποιοι άλλοι για καθόλου χρήματα, εξαναγκασμένοι σε υποχρεωτική εργασία. Στις περισσότερες περιπτώσεις του υπανάπτυκτου κόσμου, όπως είναι ευρέως γνωστός ο αναπτυσσόμενος νότος, παιδιά ηλικίας κάτω των 18 αναγκάζονται σε υποχρεωτική εργασία, σε συνθήκες απαράδεκτες. Επειδή λοιπόν πλέον ο πλανήτης είναι ένα μέρος όπου μια πράξη “εκεί” έχει αντίκτυπο “εδώ”,και θετικά και αρνητικά-όπως μία κατάρρευση ένος τραπεζικού οίκου για παράδειγμα, κάπου μακριά μπορεί να προκαλέσει μια κατάρρευση αλλού, κάπου εδώ κοντά, έτσι ας σκεφτούμε ότι μια θετική δράση εδώ, σε εμάς, στο “τοίχο” μιας κοινωνικής ιστοσελίδας ή στη πλατεία μιας πόλης μπορεί να έχει θετική επίδραση σε μια πόλη, σε ένα μακρινό χωριό , ή ακόμη καλύτερα σε μία αίθουσα όπου λαμβάνουν αποφάσεις οι “δυνατοί”, και ας μην βαρεθούμε, ας μην αδιαφορίσουμε, αλλά ας δράσουμε, ο καθένας μας όπως επιθυμεί και μπορεί, και όπως και το σύνθημα της καμπάνιας προτρέπει: “Ας βάλουμε τέλος στη Δουλεία-Lets End Slavery”!