Ο λύκος κι αν εγέρασε…

Υπερβολές, βρε παιδιά. «Μισέλ-gate», «εκλογικό κέντρο της Ν.Δ. το υπουργείο Εσωτερικών», «να παραιτηθεί η Κεραμέως», «να την αποπέμψει ο Μητσοτάκης». Αυτά και πολλά άλλα είπαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η κυβέρνηση των ατσίδων, αφού περιηγήθηκε για μερικές μέρες στην επικράτεια της περισυλλογής, κατέληξε στην άποψη ότι κάτι στραβό έχει γίνει. Αναδρομική διαύγεια. Η κυρία Κεραμέως -αγαπημένο παιδί του μεγάρου Μαξίμου- μπορεί στην αρχή με τη μουδιασμένη σιωπή της να προκάλεσε απορίες, ωστόσο όταν μίλησε

βούλωσε τα στόματα των ασεβών. Είπε ότι δεν φταίει αυτή, αλλά η υπηρεσιακή κυβέρνηση (σιγά που δεν θα έβρισκε τον ένοχο) και εγκάλεσε την αντιπολίτευση για λαϊκισμό (να τη πάλι η ατίθαση λέξη που χωράει παντού). Αυτή δεν άκουσε, δεν ήξερε. Απλώς παρίστατο και χαιρέτιζε που λένε. Μάλιστα. Μείνετε εσείς, αχρείοι λαϊκιστές, με τα ξινισμένα μούτρα σας.

Φταίνε λοιπόν, εκτός από την υπηρεσιακή κυβέρνηση (οπότε τρέχα γύρευε), ο γενικός γραμματέας του υπουργείου και γι’ αυτό έγινε πρώην και το κομματικό στέλεχος που μεσολάβησε και γι’ αυτό έγινε πρώην. Τιμωρήθηκαν οι από κάτω. Δεν θα την πληρώσει για ένα ασήμαντο πταίσμα κοτζάμ υπουργός. Τι κανιβαλισμός είναι αυτός; Κάποιοι πάνε τα πράγματα στα άκρα, αφήνουν δηλητηριώδη υπονοούμενα και εκφράζουν φόβους για το αν οι εκλογές θα είναι αδιάβλητες. Τι θέλουν να πουν οι άθλιοι; Οτι το σύστημα Μητσοτάκη θα οργανώσει εκλογές νοθείας; Αίσχος. Πού νομίζουν ότι είμαστε; Στην Ελλάδα του 1961, τότε που ψήφισαν νεκροί, δέντρα και από δύο φορές οπαδοί της ΕΡΕ; Γίνονται αυτά σήμερα; Και μάλιστα από ένα κόμμα που είναι το πιο φιλελεύθερο και το πιο προοδευτικό στη χώρα, όπως έχει πει ο πρωθιερέας του; Ελεος πια. Υπάρχουν και όρια στην κριτική.

Η λατρεμένη κυβέρνηση του σαράντα και κάτι τοις εκατό έχει αποδείξει ότι προστατεύει το κράτος δικαίου, σέβεται τους θεσμούς, εφαρμόζει με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες και κυρίως δεν χειραγωγεί τη Δικαιοσύνη. Ιδού τα παραδείγματα για τους εμπαθείς. Για το σκάνδαλο των υποκλοπών ο πρωθυπουργός ήταν σαφής: Δεν άκουσε, δεν ήξερε, δεν έπρεπε να ξέρει. Εδιωξε τον από κάτω του και τον δίπλα του και αυτός παραδόθηκε στην κοινωνία καθαρός. Η υπόθεση είναι στην ανεξάρτητη Δικαιοσύνη και μακριά τα βέβηλα χέρια σας. Η κρίση της θα είναι αμερόληπτη. Δεν έχει καμιά σημασία που ακόμη δεν έχει φτάσει σε συμπέρασμα. Το καλό πράγμα αργεί να γίνει. Γνωστό αυτό έκπαλαι.

Για την τραγωδία των Τεμπών τι να πούμε; Η αλήθεια είναι μπροστά τους και την παρακάμπτουν. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ανθρώπινο λάθος. Το είπε και η πλειοψηφία της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, οι πλέρια αντικειμενικοί βουλευτές της Ν.Δ. Ομως οι ορκισμένοι εχθροί της κυβέρνησης έχουν παραπλανήσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Σιδηροδρόμων, παίζουν με τον πόνο των συγγενών των θυμάτων, καθοδηγούν τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, διοχετεύουν κατασκευασμένα στοιχεία στα μέσα ενημέρωσης προσπαθώντας να πείσουν τους πολίτες ότι είναι σε εξέλιξη επιχείρηση συγκάλυψης. Αν είναι δυνατόν. Εχει καμιά σχέση η σημερινή Δεξιά και με την παλιά;

Η παλιά Δεξιά ήταν πρωτόγονη. Η σημερινή Δεξιά είναι μοντέρνα. Η παλιά Δεξιά παρακολουθούσε τους πάντες. Η σημερινή Δεξιά έχει κριτήρια. Η παλιά Δεξιά χτυπούσε στο ψαχνό. Η σημερινή Δεξιά χτυπάει επιλεκτικά. Η παλιά Δεξιά έστηνε παρακράτος εφ’ όλης της ύλης. Η σημερινή Δεξιά το κάνει με μέτρο. Η παλιά Δεξιά μιλούσε για κομμουνιστικό κίνδυνο. Η σημερινή Δεξιά μιλάει για τον κίνδυνο του ακροαριστερού λαϊκισμού. Η παλιά Δεξιά καθοδηγούσε τη Δικαιοσύνη. Η σημερινή Δεξιά τη συμβουλεύει. Η παλιά Δεξιά ήταν μοναχοφαγού. Η σημερινή Δεξιά χρησιμοποιεί αβέρτα πρώην πασόκους και πρώην αριστερούς. Συνεπώς τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η δημοκρατία είναι στα καλύτερά της. Και κείνο το αρχαίο σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» κείται αραχνιασμένο σε μια γωνιά του χρονοντούλαπου της Ιστορίας.

Ανάγωγα

Διμέτωπος στο παρελθόν από το ΠΑΣΟΚ για να υπερφαλαγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Διμέτωπος σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ για να υπερφαλαγγίσει το ΠΑΣΟΚ.

Πηγή: Η Εφημερίδα των Συντακτών