Ο κανένας…

Στο εμβληματικό βιβλίο «Ιστορίες του κυρίου Κόινερ» (1927) ο Μπέρτολτ Μπρεχτ γράφει μικρές αλληγορικές ιστορίες με “ήρωα” τον κύριο Κόινερ (λογοπαίγνιο με τη γερμανική λέξη “keiner” που σημαίνει κανένας), στηλιτεύοντας την υποκρισία, την άνοδο των ακραίων ιδεολογιών και την παρακμή της εποχής του.

Σε μία από τις ιστορίες του ο Μ. Μπρεχτ γράφει:

“Τι κάνετε όταν αγαπάτε

έναν άνθρωπο;” ρώτησαν τον κύριο Κ.
“Του φτιάχνω ένα σκίτσο” είπε ο κύριος Κ. “και φροντίζω να του μοιάζει”.
“Ποιο; Το σκίτσο;”

“Όχι, ο άνθρωπος”, είπε ο κύριος Κ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί την επιτομή της χαρακτηριστικής και αλληγορικής ιστορίας του Μ. Μπρεχτ.

Από την αρχή της πολιτικής του καριέρας, προσπαθεί εναγωνίως να μοιάσει στο σκίτσο που η οικογένεια και οι επικοινωνιολόγοι του έχουν φιλοτεχνήσει γι’ αυτόν, ενώ με απαράμιλλη αφοσίωση υπηρετεί την καρικατούρα του καταφέρνοντας να της μοιάσει με απόλυτη πιστότητα, έτσι που η φυσική και ανθρώπινη υπόσταση του να είναι αυτή του “keiner”: ο κανένας.

Η διένεξη για το «Μακεδονικό» ζήτημα με την Βόρεια Μακεδονία είναι πολύ παλιά και χρονολογείται από το 1953, όταν το μετεμφυλιακό κράτος αναγνώρισε τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, και κατ’ επέκταση την «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» (για την ανάσχεση της Σοβιετικής “επιρροής”). Καθ’ υπαγόρευση του ΝΑΤΟ, και σε αγαστή συνεργασία με την Τουρκία, υπoγράψαμε το ονομαζόμενο «Βαλκανικό Σύμφωνο του 1953».

Αργότερα το 1977 η Ελλάδα -στα πλαίσια του ΟΗΕ- αναγνώρισε την ύπαρξη “Μακεδονικής” γλώσσας, ενώ το 2007 η υπουργός εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη (στην κυβέρνηση ΝΔ – Κώστα Καραμανλή) δήλωνε:

“Η θέση μας είναι σαφής: σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν από τη λέξη «Μακεδονία» που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή»”.

 Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών έφτασαν στο χειρότερο τους σημείο όταν επί Αντώνη Σαμαρά και Νίκολα Γκρούεφσκι οι συντηρητικοί, ακροδεξιοί, εθνικές και αλυτρωτιστές -ένθεν κακείθεν των συνόρων- κήρυξαν «πόλεμο» για το όνομα.

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ζόραν Ζάεβ κατέληγαν στην «Συμφωνία των Πρεσπών» που αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο καλής και δημιουργικής γειτνίασης, η Μαρία Σπυράκη -ως απεσταλμένη του Κυριάκου Μητσοτάκη- του διαμήνυε να μην υπογράψει την συμφωνία γιατί οι συντηρητικοί της ΝΔ αντιδρούν και ο ίδιος θα την πολεμήσει, παρά την δική του θετική άποψη και ότι μετά τις Ελληνικές εκλογές -ως πρωθυπουργός- θα υπέγραφαν συμφωνία με σύνθετο όνομα.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά: ακροδεξιές συγκεντρώσεις «μακεδονομάχων», απειλές κατά βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των οικογενειών τους, κατηγορίες για «προδότες», «ξεπούλημα του ονόματος με αντάλλαγμα την μη περικοπή των συντάξεων» και υποσχέσεις για καταγγελία της Συμφωνίας.

Ωστόσο ως κυβέρνηση η ΝΔ ξέχασε -εδώ και τέσσερα χρόνια- να κυρώσει τα μνημόνια συνεργασίας, υπονομεύοντας  την αμυντική, διπλωματική και οικονομική συνεργασία με την Βόρεια Μακεδονία.

Η επικράτηση του δεξιού κόμματος VMRO-DPMNE της Γκορντάνα Σιλιάνοφσκα στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Βόρειας Μακεδονίας με 40% έναντι 20% του αντιπάλου της, Στέβο Πεντάροφσκι (Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα), χωρίς την κύρωση των συμφωνιών, ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας.

Ένας άνθρωπος, που είχε καιρό να δει τον κύριο Κ., τον χαιρέτισε λέγοντας:
“Δεν αλλάξατε καθόλου”
“Αχ!” έκανε ο κύριος Κ. και χλόμιασε.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απέχει πολύ από τον κύριο Κ. της ιστορίας αυτής, ούτε “Αχ!” ούτε χλομιάζει, επειδή δεν αλλάζει.

“Μόνο οι πιο σοφοί και οι πιο ανόητοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ”

Κομφούκιος, Κινέζος φιλόσοφος