Η μητσοτακική διαφήμιση της Pireaus Bank

Γνωρίζουμε τον ρόλο της διαφήμισης. Τον έχουμε υπηρετήσει κι όλας. Αλλά τουλάχιστον, ως νέοι (διότι το δημιουργικό κομμάτι της κυρίως από νέους υπηρετείται) μέσα στις αυταπάτες μας, είχαμε κατά νου να σπάμε και όχι να διαιωνίζουμε στερεότυπα.

Δώσαμε τη χλωρίνη στον άντρα για πρώτη φορά να καθαρίσει, στηρίξαμε τη γυναίκα αντί να την καταναλώσουμε, πηδάγαμε τους λάκκους-παγίδες και φροντίζαμε – σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης- να στέλνουμε ένα κρυφό μήνυμα, όσο μας το επέτρεπαν τα 30 δεύτερα ενός spot ή ενός ραδιοφωνικού.

Τέλος πάντων είχαμε το νου μας στην ανθρώπινη ευγένεια,

Η τηλεοπτική διαφήμιση Pireaus Bank που τρέχει αυτές τις μέρες, υπηρετεί με ωμό τρόπο το motto της κυβέρνησης Μητσοτάκη: μέσα στην ανθρώπινη συμφορά αυτή βλέπει την ευκαιρία για κέρδος. Καίγεται η περιοχή natura; Η κυβέρνηση εκεί θα υψώσει το λάβαρο της ανεμογεννήτριας. Κινδυνεύει ο συνάνθρωπος; Θα πληρώσει για να σωθεί αλλιώς ας αποθάνει.

Μέσω της διαφήμισής της, η τράπεζα Pireaus Bank, διδάσκει σε ένα παιδί του δημοτικού να μην είναι αλληλέγγυο προς τον συνάνθρωπό του αλλά να βλέπει μοναδικές ευκαιρίες για να πλουτίσει. Το εκπαιδεύει στην απουσία αίσθησης του πόνου, στην έλλειψη συμπόνιας.

Το προτρέπει να αφήσει τον βυθισμένο άνθρωπο στην άμμο να υποφέρει αφού δεν διαθέτει το υπερβολικό χρηματικό ποσό που απαιτεί ο πιτσιρίκος προκειμένου να τον σώσει. Το παροτρύνει να αφήνει στο έλεος της την τεμαχισμένη παρτενέρ του μάγου, αφού ούτε κι αυτή δύναται να του καταβάλει το σοβαρό χρηματικό ποσό που απαιτεί ο πιτσιρίκος προκειμένου να την «συναρμολογήσει».

Πάντα μέσα από τη συμφορά των άλλων, κάποιοι άρπαζαν την ευκαιρία να θησαυρίσουν. Λαδέμποροι, μαυραγορίτες, τοκογλύφοι κι αγοραστές κοσμημάτων, καφετζήδες στα παράλια νησιά που ξεβράζονται μετανάστες. Υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν.

Αλλά αυτή η πρακτική ήταν στη συνείδηση της κοινωνίας συνώνυμο της απονιάς απέναντι στην ικεσία. Συνώνυμο της ψυχικής σκληρότητας.

Σήμερα η πλειοψηφία της κοινωνία έμαθε από την κυβέρνησή της να ασπάζεται την απονιά. Να συντάσσεται με την ηθική εξαχρείωση. Είτε έχει να κάνει με την υγεία, την παιδεία, την κατοικία.

Αποδίδει τη εκάστοτε συμφορά στην τυχαιότητα και στο αναπόφευκτο και θεωρεί θεμιτό να εύχεται να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, ώστε να μοσχοπουλήσει τη δική του.

Να χαίρεστε την κυβέρνησή σας και την Πειραιώς σας. Ευτυχώς για εμάς, η αλληλεγγύη θα συνεχίσει να είναι το όπλο μας, σε αυτήν την άνιση και άδοξη μάχη.