Τα “κάλαντα” του Κ. Σημίτη: Η Ελλάδα θα προσφύγει ξανά στον ESM για δανεισμό

UPD: Στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται βέβαιο ότι η Ελλάδα, μετά το 2018, θα προσφύγει γρήγορα σε δανεισμό από τον ESM, αναφέρει ο πρώην πρωθυπουργός σε συνέντευξή του, που φιλοξενείται στο «Βήμα της Κυριακής».

Επισημαίνει ακόμα πως το πλεόνασμα το οποίο επετεύχθη κατά την κυβέρνηση το 2018, είναι αμφιβόλου ύπαρξης, και αυτό γιατί η κυβέρνηση δεν κατέβαλε στο εσωτερικό όφειλες και υποχρεώσεις που είχε.

Στη συνέντευξή του, αναφέρει χαρακτηριστικά

ότι «στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται βέβαιο ότι η Ελλάδα, μετά το 2018, θα προσφύγει γρήγορα σε δανεισμό από τον ESM» και σημειώνει πως αναπόφευκτη συνέπεια, «θα είναι η επιβολή νέων όρων στην οικονομική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης».

ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΑΛ

Σαφής είναι και η τοποθέτηση του για το ΚΙΝΑΛ το οποίο θεωρεί «αναγκαίο» πολιτικό κίνημα στη σημερινή συγκυρία της έντονης διαμάχης μεταξύ των δύο κυρίαρχων αντιπάλων κομμάτων. «Είναι ικανό να διαιτητεύσει, συμβάλλοντας στη σύγκλιση λύσεων», σημειώνει ο πρώην πρωθυπουργός προσθέτοντας πως «από τη συνεργασία των κοινωνικών ομάδων που θα συσπειρώσει θα δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα προωθήσουν τον δημοκρατικό σοσιαλισμό».

ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΟΓΙΑ

Σε ό,τι αφορά την επίκαιρη σκανδαλολογία στην πολιτική ζωή λέει ότι «η διαφθορά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο» και αρνείται κάθε ευθύνη για τις υποθέσεις επί πρωθυπουργίας του. Τονίζει ότι «πολιτική ευθύνη δεν υπάρχει», αντιπαρατάσσοντας ότι «θα υπήρχε εάν είχαν γίνει γνωστές παρανομίες και δεν τους έδωσα καμία συνέχεια». «Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας μου, δεν υπήρξε οποιαδήποτε πληροφόρηση ή στοιχείο για την ύπαρξη παράνομων δραστηριοτήτων», προσθέτει.

Ειδικότερα επί του θέματος, ο πρώην πρωθυπουργός αναγνωρίζει πως «όσον αφορά το ΠΑΣΟΚ, πράγματι στελέχη μας, αδιαφορώντας για τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, εκμεταλλεύτηκαν κατά ανεπίτρεπτο τρόπο τις θέσεις τους για προσωπικό όφελος». Ωστόσο υποστηρίζει ότι δεν φέρει καμία προσωπική ευθύνη καθώς τα πρόσωπα που επέλεξε να τον στελεχώσουν «δεν ήταν άγνωστα αλλά αναγνωρισμένα στελέχη του κόμματος».

Για τη συνεργασία του με τους υπουργούς ως προς την υλοποίηση του κυβερνητικού έργου επισημαίνει ότι η πρακτική του ήταν να απαιτεί «συνεχή ενημέρωση και προτάσεις» για τα θέματα αρμοδιότητας τους όπου με το γνωστό «μπλοκάκι», παρακολουθούσε την πορεία εκτέλεσης των αποφάσεων. Δηλώνει ότι και σήμερα θα λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο, τονίζοντας ότι «ο πρωθυπουργός εξασφαλίζει την ενότητα της κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειες της».

ΓΙΑ ΤΟΝ Α.ΤΣΙΠΡΑ

Ο κ. Σημίτης, δεν θεωρεί επιτυχημένη την εικόνα του σημερινού πρωθυπουργού και το «επίπεδο εμπιστοσύνης» που έχει πετύχει με την κοινωνία, για την πορεία ανασυγκρότησης της χώρας. «Η συνεργασία της κοινωνίας με την κυβέρνηση και η απαραίτητη εμπιστοσύνη (προϋποθέσεις για την ανάπτυξη)» σημειώνει, «βρίσκονται σε ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο στη χώρα μας».

ΓΙΑ ΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Παρατηρεί ότι η ανάπτυξη έχει πρώτη προτεραιότητα και ότι μέσω αυτής θα επιτευχθεί η μείωση του χρέους. Προτείνει μείωση του πλεονάσματος στο 1,5% έως το 2029 και στο 1% έως το 2059 (αντί του 3,5% και 2,9%), ώστε το υπόλοιπο (πλεόνασμα) να χρησιμοποιηθεί για επενδύσεις με μοχλό τις δημόσιες οι οποίες θα επιτρέψουν την αύξηση και των ιδιωτικών που σήμερα δεν πραγματοποιούνται λόγω έλλειψης ρευστού.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΕ

Αναφορικά με το μέλλον της Ευρώπης και τις αντίρροπες δυνάμεις που παρουσιάζει ο κ, Σημίτης επισημαίνει ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι συναρτημένη με την παγκοσμιοποίηση η οποία όσο προχωρά υπό την πίεση των οικονομικών και τεχνολογικών εξελίξεων καθιστά όλο και περισσότερο επιτακτική την ανάγκη των ευρωπαϊκών συνεργασιών, π.χ. τη δημιουργία της ευρωπαϊκής τράπεζας.

Επισημαίνει ότι το σημερινό πρόβλημα της προκύπτει από το γεγονός ότι η ΕΕ δεν έχει ακόμη διαμορφώσει μια συνολική πολιτική οικονομικής διακυβέρνησης έναν νέο τρόπο αντιμετώπισης των ανισοτήτων μεταξύ του ανεπτυγμένου κεντρικού πυρήνα και της λιγότερης ανεπτυγμένης περιφέρειας. Υπογραμμίζει ότι το σύμπλεγμα που συνιστά σήμερα η ΕΕ απαιτεί τη διαμόρφωση μιας κοινής πολιτικής που να ταιριάζει στις σύγχρονες συνθήκες υπέρβασης των συνόρων και να ανταποκρίνεται ταυτόχρονα στις ιδιαιτερότητες των πληθυσμών της.