ΜΕΤΟΧΕΣ- ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ: Τα πριβέ road shows και το «παζάρι» στις σουίτες

Ποιοι και γιατί επιχειρούν να πουλήσουν πακέτα στους ξένους, αλλά και πού εντοπίζεται το ενδιαφέρον των διεθνών οίκων. Τα κρίσιμα ποσοστά, τα πιθανά placements, οι προσδοκίες για μεγάλης κλίμακας επιχειρηματικές συμφωνίες και τα ραντεβού στα roof gardens κεντρικών ξενοδοχείων

Κατά έναν… περίεργο τρόπο το τελευταίο δίμηνο η ζήτηση για τις πολυτελείς σουίτες των ξενοδοχείων της πλατείας Συντάγματος συνεχώς αυξάνεται και το φαινόμενο δεν συνδέεται με τον τουρισμό αλλά με το ελληνικό χρηματιστήριο και πιο συγκεκριμένα με τα μέλη της νέας Large Cap αλλά και εταιρείες της μεσαίας κεφαλαιοποίησης.

Οι

βαριές πόρτες, λοιπόν, κλείνουν, μεγάλα τραπέζια τοποθετούνται στη μέση των δωματίων και πάνω τους εισηγμένοι, οικονομικοί διευθυντές και αναλυτές ανοίγουν τα χαρτιά τους και διαπραγματεύονται ήδη πακέτα μετοχών, αλλά και μακροπρόθεσμα επενδυτικά πλάνα που φτάνουν μέχρι και στο χτίσιμο στρατηγικών θέσεων.

Το νέο, πάντως, δεν έχει να κάνει με το ότι τα πριβέ road shows δίνουν και παίρνουν, αλλά με το ποιοι κάθονται απέναντι στους ξένους διαχειριστές. Διότι δεν θα αποτελούσε, βέβαια, έκπληξη αν αυτοί ήταν οι μεγάλες τράπεζες, όπως η Εθνική, η Alpha, και γενικότερα οι «ναυαρχίδες» της «Λ. Αθηνών».

Οταν, όμως, τα μεγάλα «σπίτια» προσεγγίζουν εταιρείες που συμμετέχουν στην υψηλή κεφαλαιοποίηση αλλά και μεσαίου μεγέθους όπως η Σαράντης, η Frigoglass, η S&B η Σιδενόρ, η ΕΧΑΕ, η Πλαστικά Θράκης, τότε υπάρχει «είδηση» και μάλιστα πολύ σημαντική για το ελληνικό Χρηματιστήριο.

Ας γίνουμε, όμως, πιο συγκεκριμένοι ξεκινώντας από τους «στόχους» που είναι, όπως γίνεται αντιληπτό, οι όμιλοι εκείνοι που συμμετέχουν στον 25άρη δείκτη, όπως οι Μυτιληναίος, Jumbo, ΕΧΑΕ, Τέρνα Ενεργειακή, Frigoglass. Eπίσης πρόκειται για επιχειρήσεις του μεσαίου χώρου που διαθέτουν κεφαλαιοποίηση πάνω από τα 100 περίπου εκατ. ευρώ και φτάνουν μέχρι το επίπεδο που ξεκινούν οι παλαιότερες και κλασικές πλέον επενδυτικές επιλογές των ξένων. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι ΓΕΚ Τέρνα, Πλαστικά Θράκης, Πλαστικά Κρήτης, Σαράντης κλπ.

Και ελεγχόμενες από το κράτος εταιρείες, όμως, όπως ο ΟΛΠ, ο ΟΛΘ, η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ, εμπλέκονται ως φαίνεται με τις υπό μια έννοια παρασκηνιακές επαφές με τους ξένους, και για του λόγου το αληθές επισημαίνουμε ότι πριν από λίγες εβδομάδες «μεγάλα κεφάλια» της Morgan Stanley συνέφαγαν στο roof garden ενός εκ των ξενοδοχείων με στελέχη του οικονομικού επιτελείου και επιχειρηματίες. Το δρόμο, βέβαια, είχε ανοίξει νωρίτερα η UBS μαζί αλλά και η Deutsche Bank με τη Citigroup. Και ελβετική Credit Suisse, όμως, δεν παρέλειψε να μπει στον κύκλο των συναλλαγών, ενώ εσχάτως ενδιαφέρον για συμμετοχή στην όλη διαδικασία φαίνεται να εκδηλώθηκε και από τη Merrill Lynch.

Ισως, λοιπόν, οι πληροφορίες για περαιτέρω «σύσφιξη των σχέσεων» όντως να ευσταθούν και οι συζητήσεις να συνεχίσθηκαν στα ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια, που σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες θυμίζουν περισσότερο dealing rooms.

Επιπρόσθετα, από το ενδιαφέρον των ξένων δεν ξεφεύγει μάλλον ούτε ο κλάδος της Υγείας, και πολλοί μάλιστα συνδέουν την έντονη κινητικότητα των μετοχών τους με ακριβώς αυτή καθ’ αυτή την εξέλιξη. Παράλληλα, εταιρείες της μεταλλουργίας όπως η Σιδενόρ, η Χαλκόρ και η ΕΛΒΑΛ, δεν παύουν να προσπαθούν να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται εισηγμένες από διαφορετικούς κλάδους, όπως η Πλαίσιο, η Lamda Development. Οι «υπόγειες συζητήσεις», όμως, φαίνεται να αφορούν και εταιρείες από το χώρο των τροφίμων, όπως η Νίκας, αλλά και Νηρέας.

Πώς χτίζονται οι θέσεις

Στο σημείο αυτό, βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι το προνόμιο που διαθέτουν οι Ελληνες επιχειρηματίες, να εντάσσονται σε ένα διευρυμένο target group που θα τύχει ευνοϊκής μεταχείρισης από τους ξένους επενδυτικούς πόλους, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί από μόνο του πανάκεια.

Και τούτο διότι θα πρέπει να κουραστούν πολύ ώστε να πείσουν τους ξένους να διαθέσουν τα κεφάλαιά τους σε αυτούς και όχι στις χιλιάδες ανά τον κόσμο ομοειδείς επιχειρήσεις που αναζητούν ισχυρούς «συνεταίρους» κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Ωστόσο, η Ελλάδα διαθέτει ένα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα που δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι κατατάσσεται στις αναπτυγμένες αγορές, όσο μετά την επιτυχημένη διαδικασία της επαναγοράς και την εκταμίευση της δόσης υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες η οικονομία να εμφανίσει σημάδια ζωής. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, οι ξένοι δείχνουν εμφανέστατα ιδιαίτερη προτίμηση στη χώρα μας και ενδεχομένως κοντράρονται ακόμη και μεταξύ τους για το ποιος θα προλάβει να ανοίξει θέσεις σε δυναμικές εισηγμένες.

Πάντως οι πληροφορίες αναφέρουν ότι κατά τις διαπραγματεύσεις τα πακέτα μετοχών δεν δυσκολεύονται και τόσο να βρουν αγοραστές, χωρίς φυσικά να λείπει το κλασικό «παζάρι» που πάντα υπάρχει.

Τα συγκεκριμένα deals, όμως, εμπεριέχουν μια ακόμη παράμετρο, που είναι και εκείνη η οποία ουσιαστικά βοηθά την ευρύτερη αγορά, και δεν είναι άλλη από τις αγορές που ακολουθούν μετά τα ιδιωτικά placements.

Με πιο απλά λόγια το «μοντέλο» περιλαμβάνει άνοιγμα αρχικών θέσεων που στη συνέχεια αυξάνουν μέσω της «Λ. Αθηνών» και βέβαια δημιουργούν περισσότερο ή λιγότερο αυτό που οι αναλυτές ονομάζουν τάση. Οι πληροφορίες αυτές δε, επιβεβαιώνονται από την ανοδική πορεία μετοχών της Large Cap αλλά και της μεσαίας κεφαλαιοποίησης το τελευταίο διάστημα.