Λούκα Κατσέλη – Λονδίνο: Γιατί το τρίτο μνημόνιο είναι λιγότερο υφεσιακό από τα δύο πρώτα

Αισιόδοξη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας εμφανίστηκε η Πρόεδρος της ΕΤΕ Λούκα Κατσέλη σε ομιλία της στο London School of Economics στο Λονδίνο, σε δημόσια διάλεξη με θέμα “Μαθήματα από την ελληνική κρίση”.

Η κ.Κατσέλη επισήμανε ότι το τρίτο Μνημόνιο είναι πιο διαχειρίσιμο και έχει μικρότερο υφεσιακό αντίκτυπο από ό,τι

τα προηγούμενα, ενώ κάνοντας αυτοκριτική, είπε πως έκανε λάθος όταν ως υπουργός Οικονομίας πίστεψε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε τον χρόνο να προσαρμοστεί δημοσιονομικά και να μην υπογράψει το 1ο Μνημόνιο.

Σύμφωνα με την κ.Κατσέλη, το τρίτο Μνημόνιο δεν περιλαμβάνει τόσα υφεσιακά μέτρα όσο τα προηγούμενα, καθώς:

– Απαιτεί μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα
– Περιλαμβάνει προβλέψεις για τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, νέα προγράμματα αναδιάρθρωσης και βελτιώσεις στην εταιρική διακυβέρνηση
– Προβλέπει ένα ταμείο για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, το οποίο θα κεφαλαιοποιήσει περιουσιακά στοιχεία σε μία περίοδο 30 ετών προκειμένου η χώρα να ανταποκριθεί στις αποπληρωμές προς τον ESM, να μειώσει το χρέος και να κάνει επενδύσεις
– Δίνει προτεραιότητα σε μεταρρυθμίσεις στην αγορά προϊόντων, στην καταπολέμηση της φοροαποφυγής και την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος
– Ορίζει ότι μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης θα ανοίξει η συζήτηση για την επαναδιαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους.

ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Η Πρόεδρος της Εθνικής αναφέρθηκε σε πέντε “μαθήματα” που εξάγονται από την ελληνική κρίση.

1. Σε μία μικρή ανοιχτή οικονομία, το δίδυμο έλλειμμα αυξάνει το ευάλωτο της οικονομίας και δημιουργεί μη βιώσιμο χρέος
2. Επιθετικές εμπροσθοβαρείς περιοριστικές πολιτικές μπορούν να διαβρώσουν τα δημοσιονομικά μιας χώρας
3. Η επιλογή και η ακολουθία των «δομικών μεταρρυθμίσεων» είναι κρίσιμη
4. Η συνοχή στην κυβερνητική πολιτική και ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας αποτελούν προαπαιτούμενα για βιώσιμα δημοσιονομικά
5. Η σωστή διαχείριση των κρίσεων απαιτεί από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να προωθήσουν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, όμως με τρόπο συνεπή με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και δημοκρατική νομιμότητα.