ΕΝΦΙΑ: Το σαπιοκάραβο που αλλάζει ονόματα και πνίγει οικονομία, ιδιοκτήτες και κυβερνήσεις!

Ο ΕΝΦΙΑ έχει τη δική του ιστορία. Και η ιστορία αυτή μοιάζει με τα …σαπιοκάραβα που αλλάζουν όνομα κάθε φορά που αλλάζουν χέρια. Πρόκειται για τον φόρο που αφαιρεί από την οικονομία και την κατανάλωση περί τα 2,5 δισεκατομμύρια ετησίως και πνίγει κυριολεκτικά τα εκατομμύρια των ιδιοκτητών ακινήτων (πλούσιων, μεσαίων και φτωχών), οι οποίοι με τη σειρά τους, πνίγουν τις κυβερνήσεις που επιμένουν να τον εφαρμόζουν.

Το 2011, με υπουργό Οικονομικών τον Ευ.Βενιζέλο,

επιβλήθηκε ως Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών (ΕΕΤΗΔΕ) μαζί με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Τότε πήρε και το όνομα “ΧΑΡΑΤΣΙ”.

Μετά από προσφυγές ιδιοκτητών στη Διακιοσύνη, το Ειδικό Τέλος κρίθηκε αντισυνταγματικό και η κυβέρνηση, χωρίς να …ιδρώσει το αφτί της, του άλλαξε όνομα και το αντικατέστησε με το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ακινήτων (ΕΕΤΑ).
Το 2014 ο φόρος ακινήτων άλλαξε ξανά όνομα και έγινε ΕΝΦΙΑ. Έγινε από την κυβέρνηση Σαμαρά μια πρώτη κίνηση μείωσής του, που αντιμετωπίστηκε από την τότε “όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω” αντιπολίτευση σαν κοροιδία…

Το 2015. εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ με σαφή υπόσχεση – θέση την κατάργησή του, αλλά τελικά εισπράχθηκε και το 2015, επειδή όπως είπαν, τα έσοδα είχαν προυπολογιστεί και δεν προλάβαιναν να προχωρήσουν στην προεκλογική τους εξαγγελία.

Για το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έλεγε πως ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί και θα αντικατασταθεί από έναν Φόρο Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.

Παραμύθια για χαζούς! Ο ΕΝΦΙΑ διατηρήθηκε και μέχρι τις 20 Ιουλίου άλλαζε συνεχώς, όχι για να μειωθεί αλλά για να αυξηθεί, με κατάργηση εξαιρέσεων και απαλλαγών. Τελικά, μετά το σάλο που δημιουργήθηκε, η κυβέρνηση υπαναχώρησε και γλίτωσαν -προσωρινά τουλάχιστον- οι βαριά ανάπηροι και οι άνεργοι πολύτεκνοι που θα έχαναν τη φοροαπαλλαγή που ίσχυε από καταβολής ΕΝΦΙΑ για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.

Τελευταίο παραμύθι(;), η εξαγγελία του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών κ.Αλεξιάδη πως ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί το 2017 και τη θέση του θα πάρει ένας άλλος, πιο δίκαιος φόρος για τα ακίνητα, στα ευρωπαικά πρότυπα.