Ακίνητα: Τρεις προτάσεις του Κ.Μητσοτάκη για ανάκαμψη της αγοράς

Η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας έχει αποδειχθεί ότι συνέβαλε ουσιαστικά στην επιδείνωση της ύφεσης στη χώρα μας και παραμένει βαρίδι για την ανάκαμψη, τουλάχιστον έως ότου εκλογικευτεί.

Από την υποφορολόγηση της κατοχής με τον ΦΑΠ που αφορούσε ελάχιστους ιδιοκτήτες, περάσαμε στο αντίθετο άκρο της τυφλής υπερφορολόγησης, έχοντας επιβάλλει άδικα κατανεμημένους φόρους ακίνητης περιουσίας, που είναι μάλιστα και οι υψηλότεροι στον ΟΟΣΑ.

Η

διόρθωση των αδικιών του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) αποτελεί και ένα τρόπο για τη Νέα Δημοκρατία να δείξει ότι έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος και ότι ακούει την κοινωνία και τους ψηφοφόρους που την εμπιστεύονται.

Το σχέδιο ανάτασης της αγοράς ακινήτων που προτείνω είναι απλό και στοχεύει σε γρήγορα και συγκεκριμένα αποτελέσματα, ώστε καταρχάς να αυξηθούν οι συναλλαγές.

Οσοι θέλουν να πουλήσουν θα πρέπει να μπορούν να πουλήσουν σε αξιοπρεπή τιμή και όσοι θέλουν να αγοράσουν να μπορούν να το κάνουν χωρίς φόβο ότι την επαύριον τους περιμένουν φοροεκπλήξεις.

Για τον σκοπό αυτό το κόστος των αγοραπωλησιών πρέπει να είναι όσο χαμηλότερο γίνεται και να είναι γνωστό ότι αυτό δεν θα αλλάξει.

Η λύση είναι μια δέσμευση της Πολιτείας ότι οι αγοραπωλησίες ακινήτων θα επιβαρύνονται μόνο με τον φόρο μεταβίβασης 3% επί του συμφωνημένου τιμήματος και κανέναν άλλο φόρο για τα επόμενα 15 χρόνια. Συνεπώς θα αναβάλλεται για το διάστημα αυτό και ο φόρος υπεραξίας.

Ο δεύτερος στόχος πρέπει να είναι η σταθεροποίηση αρχικά και η ανάκαμψη στη συνέχεια των τιμών, ώστε νοικοκυριά και επιχειρήσεις να έχουν και πάλι στα χέρια τους μια ακίνητη περιουσία που να αξίζει τους φόρους που πληρώνουν, που να μπορούν να χρησιμοποιήσουν σαν ενέχυρο ή ακόμα και να πουλήσουν με αξιοπρέπεια.

Για να γίνει αυτό θα πρέπει πρώτα να εκλογικευτεί ο ΕΝΦΙΑ.

Ο ΕΝΦΙΑ πρέπει να μειωθεί αμέσως κατά 30% οριζόντια. Εχω καταθέσει στον δημόσιο διάλογο τα αντίστοιχα ισοδύναμα που θα το επέτρεπαν αυτό.

Δεύτερον, πρέπει να μεταβιβαστεί η αρμοδιότητα βεβαίωσης και είσπραξης του ΕΝΦΙΑ στους ΟΤΑ με παράλληλη κατάργηση της ενίσχυσης που λαμβάνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η αρμοδιότητα των ΟΤΑ να προσδιορίζουν τον φόρο κατοχής του κάθε ακινήτου και αντίστοιχα τις παροχές που προσφέρουν σε αυτό το ακίνητο, θα αξιολογείται τοπικά από τους πολίτες.

Συνεπώς οι ίδιοι οι ΟΤΑ θα έχουν κίνητρο να αποφύγουν υπερβολές φορολόγησης τόσο σε συγκεκριμένα ακίνητα όσο και σε περιπτώσεις αδύναμων νοικοκυριών, εξομαλύνοντας τις περιπτώσεις που καθιστούν τον ΕΝΦΙΑ δυσλειτουργικό και άδικο.

Προφανώς θα χρειαστεί να θεσπιστούν συγκεκριμένες ασφαλιστικές δικλίδες στον προσδιορισμό του ΕΝΦΙΑ από τους ΟΤΑ και μια διαδικασία ταχείας και δεσμευτικής εξέτασης σχετικών ενστάσεων.

Ομως όσο γρηγορότερα αποκεντρωθεί ο ΕΝΦΙΑ τόσο αποτελεσματικότερος και δικαιότερος θα καταστεί.

Η μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στους ΟΤΑ θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα για τη σταδιακή αποκέντρωση και άλλων αρμοδιοτήτων σε επίπεδο ΟΤΑ. Ετσι θα αποκτηθεί σχετική εμπειρία που θα επιτρέψει μιας μεγαλύτερης κλίμακας μεταφορά αποφάσεων πιο κοντά στους πολίτες.

Με τον τρόπο αυτό θα αυξηθεί η λογοδοσία και θα αποκατασταθεί σταδιακά η σχέση πολίτη – κράτους με όλες τις ευεργετικές συνέπειες που μια τέτοια εξέλιξη θα έχει για την κοινωνία.

Άρθρο στη Ναυτεμπορική