2018: Ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, ΣΚΟΠΙΑΝΟ, ΣτΕ ΚΑΙ ΙΤΑΛΙΑ

Κρίσιμη χρονιά για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις είναι το 2018, ενώ πολλά θα “παιχθούν” στο πρώτο εξάμηνο. Με το άνοιγμα της Βουλής στις 8 Ιανουαρίου, με διαδικασίες εξπρές θα κλείσουν οι εκκρεμότητες με τα προαπαιτούμενα, προκειμένου στο Eurogroup στις 22 Ιανουαρίου να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση και να δοθούν στην Ελλάδα τουλάχιστον

τα 5 δισ. που προβλέπονται στο μνημόνιο.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Στη δημιουργία ενός «μαξιλαριού» ρευστότητας ποντάρει η ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να αποφύγει την προληπτική πιστωτική γραμμή (ECCL), μετά την έξοδό της από τα μνημόνια.Το κεφαλαιακό buffer θα λειτουργεί στην ουσία ως ένας μηχανισμός ασφαλείας που θα καλύπτει την Ελλάδα σε περίπτωση μιας κρίσης, εν όψει της εξόδου στις αγορές και του τερματισμού του τρίτου προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.Η δημιουργία του κεφαλαιακού αποθέματος θα στηριχθεί στην υφιστάμενη ρευστότητα και στις δημοπρασίες ομολόγων, μεταξύ των οποίων και 7ετών, στις οποίες σχεδιάζει να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση εντός του 2018. Με βάση αυτές τις ενέργειες και την την τμηματική αξιοποίηση των ομολόγων ANFA ύψους 7,9 δισ, μεταξύ άλλων, το μαξιλάρι ασφαλείας αναμένεται να ανέλθει σε 18-20 εκατ. ευρώ.Ωστόσο τα σχέδια της Ελλάδας σκοντάφτουν σε μια εκκρεμότητα, που δεν είναι άλλη από τον ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Το αρχικό σχέδιο περιλάμβανε τμηματική καταβολή των κερδών από τα ομόλογα ANFA και αποπληρωμή των δανείων του ΔΝΤ προς την Ελλάδα ύψους 11,4 δισ. Εφόσον όμως το ΔΝΤ παραμείνει στο πρόγραμμα, προκύπτει το ερώτημα εάν επιθυμεί να αποπληρωθούν από τον ESM τα δάνεια που έχει χορηγήσει στην Ελλάδα.Να σημειωθεί ότι από το πακέτο των 86 δισ. ευρώ, η Ελλάδα έχει λάβει 40,2 δις ευρώ. Σε περίπτωση καταβολής των 18,4 δισ. ευρώ έως το καλοκαίρι του 2018, όπως προβλέπει ο σχεδιασμός του ESM, στο ταμείο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας θα παραμείνουν περίπου 27,5 δις ευρώ, με το μεγάλο ερώτημα να είναι τι θα γίνει με αυτά τα χρήματα.

Τα κόμματα, ασύστολα …παπαγαλίζουν υπέρ η κατά μιας “πιστοληπτικής γραμμής”μετά τον Αύγουστο, κάνοντας πως ξεχνούν, ότι μέτρα ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ έχουν ήδη ψηφιστεί και θα εφαρμοστούν έως το 2022 ανεξάρτητα ποιός θα κυβερνά και ότι ΠΕΝΤΑ-ΚΑΘΑΡΗ έξοδος από την εποπτεία των δανειστών θα υπάρξει ΜΟΝΟ όταν η Ελλάδα, θα έχει ξεπληρώσει το 75% των χρεών της.

ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Με το δεδομένο πως η αξιολόγηση της οικονομίας θα κλείσει στις 22/1, οι τράπεζες θα περάσουν – και μάλιστα με άνεση – τα stress tests. Κανένας “ελεγκτής”, ακόμα και αν βρει εξετάζοντας τα νούμερα κάποια ολίγα ψωρο-εκατομμύρια, δεν θα ρισκάρει απόφαση για ανακεφαλαιοποίηση, δεδομένου ότι η Ευρώπη έχει πολύ σοβαρότερα προβλήματα να λύσει, όπως για παράδειγμα αυτό των ιταλικών τραπεζών. Σημειωτέον, η Ιταλία έχει εκλογές στις 4 Μαρτίου και ο Γκρίλο με τον Μπερλουσκόνι και τη Λέγκα του Βορρά, απειλούν τις ισορροπίες στο “σύστημα”. Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας είναι πάνω από τα 2 τρισ. ευρώ (132% του ΑΕΠ) και οι ιταλικές τράπεζες έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους κάπου μισό τρισ. «κόκκινων» δανείων (το ήμισυ του συνόλου της ευρωζώνης)…

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ: Δεδομένο ότι οι ξένοι οίκοι Moody’s, Fitch, και Standard & Poor’s θα προχωρήσουν στην αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Με τις εκθέσεις τους, θα πυροδοτήσουν θετικό κλίμα και στο Χρηματιστήριο.

ΣΚΟΠΙΑΝΟ: Τον Ιούλιο, η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και ο Πρόεδρος Τραμπ θέλει, για γεωστρατηγικούς λόγους, να υποδεχθεί την ΠΓΔΜ στους κόλπους της Συμμαχίας. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να έχει βρεθεί λύση στο θέμα της ονομασίας, ώστε να εξαλειφθεί το ελληνικό βέτο που είχε τεθεί στο Βουκουρέστι το 2008 από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και είχε κάνει έξαλλους τους “συμμάχους”. Η νέα κυβέρνηση των Σκοπίων, με πρωθυπουργό τον Ζάεφ, ο οποίος παρεμπιπτόντως έκανε Πρωτοχρονιά στη Θεσσαλονίκη, προσκεκλημένος του Δημάρχου Γ.Μπουτάρη, είναι έτοιμη να κάνει τις δικές της υποχωρήσεις. Έχουν γίνει και δηλώσεις, υπάρχει εν εξελίξει και η πρωτοβουλία Νίμιτς. Τι θα κάνουν τα ελληνικά κόμματα; Θα δούμε πολλά σενάρια στο θέμα αυτό μέσα στους πρώτους μήνες της νέας χρονιάς και θα υπάρξουν πιθανότατα και εκπλήξεις.

Πάντως, το πιθανότερο, δεν πρόκειται να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη – προσδοκία μερίδας του πολιτικού κόσμου πως το Σκοπιανό θα φέρει εκλογές. Οι …απειλές των ΑΝΕΛ και του Π.Καμμένου, δεν λαμβάνονται πλέον σοβαρά από κανέναν. Άλλωστε, στελέχη του κόμματος, άρχισαν ήδη να λένε πως “εμείς λέμε ΟΧΙ στη χρήση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΡΟΥ “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, χωρίς να αποκλείουν καθόλου πως το “Νovamacedonia” (σε μία λέξη), θα το ψήφιζαν…

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ: Μέσα στο πρώτο τρίμηνο της νέας χρονιάς, το ΣτΕ, θα βγάλει απόφαση για τη συνταγματικότητα ή όχι του νόμου Κατρούγκαλου. Το θέμα αυτό, δεν “παίζει” στα Μέσα Ενημέρωσης προς το παρόν, αλλά θα κρίνει πολλές από τις εξελίξεις. Τυχόν απόφαση αντισυνταγματικότητας, εξαιρετικά πιθανή, θα δημιουργήσει πολύ μεγάλο πρόβλημα στην κυβέρνηση.

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ “ΙΤΑΛΙΑ”

Η Ιταλία θα είναι η βασική πηγή αβεβαιότητας για την ευρωζώνη το επόμενο έτος, αναφέρει το Stratfor.

Η χώρα θα διενεργήσει γενικές εκλογές και τα περισσότερα πολιτικά κόμματά της έχουν επικρίνει τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα ελλείμματα. Ορισμένα επικρίνουν επίσης την ευρωζώνη. Ασχέτως του ποιος θα κερδίσει στις εκλογές, η επόμενη κυβέρνηση της Ρώμης θα πιέσει για αύξηση των δημοσίων δαπανών και για επανασχεδιασμό των στόχων για τα ελλείμματα του μπλοκ.

Η διαφορά μεταξύ των κομμάτων έχει να κάνει με τον τόνο που χρησιμοποιούν. Ορισμένα, όπως το αντισυστημικό Κίνημα των Πέντε Αστέρων και τη δεξιά Λέγκα του Βορρά, θα είναι πιο πρόθυμα από άλλα να απειλήσουν τις Βρυξέλλες με μονομερή μέτρα αν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.

Οι απειλές αυτές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν την αγνόηση των δημοσιονομικών στόχων του μπλοκ ή την αποχώρηση από την ευρωζώνη.

Φυσικά, η Ιταλία δεν είναι πιθανό να αποχωρήσει από τη νομισματική ένωση το 2018, όμως η άνοδος μιας ευρωσκεπτικιστικής κυβέρνησης στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το νομισματικό μπλοκ.

Η απειλή και μόνο της αγνόησης των κανόνων της ευρωζώνης ή της αποχώρησης από αυτήν θα μπορούσαν να προκαλέσουν ανησυχίες στις χρηματαγορές, να οδηγήσουν σε υψηλότερα κόστη δανεισμού για τις χώρες της Νότιας Ευρώπης και να εγείρουν ερωτήματα για τις προοπτικές των εύθραυστων τραπεζών της Ιταλίας.

Επιπλέον, μια πιο ευρωσκεπτικιστική Ιταλία θα έρχονταν αντιμέτωπη με την προοπτική πολιτικής και θεσμικής απομόνωσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεδομένου του κατακερματισμού της ιταλικής πολιτικής σκηνής, οι επερχόμενες εκλογές είναι πιθανό να καταλήξουν σε μη αυτοδύναμη κυβέρνηση. Όμως, ακόμα και αν τα κόμματα δεν καταφέρουν να καταλήξουν σε κάποιον κυβερνητικό συνασπισμό, θα μπορούσαν και πάλι να διορίσουν πρωθυπουργό με συναίνεση.

Οι Θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι χρηματαγορές θα υποδέχονταν θετικά μια τέτοια απόφαση διότι θα απέτρεπε προσωρινά μια οικονομική κρίση. Όμως το κόστος θα ήταν βαρύ, δημιουργώντας μια κυβέρνηση που θα ήταν μονίμως στα πρόθυρα της κατάρρευσης, αποδυναμώνοντας την επιρροή της Ιταλίας στις διεθνείς υποθέσεις και υπονομεύοντας την ικανότητα της Ρώμης να εισαγάγει σαρωτικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Αν, από την άλλη πλευρά, οι νομοθέτες δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν στον διορισμό πρωθυπουργού, η Ιταλία μπορεί να διενεργήσει νέο γύρο εκλογών μέχρι το τέλος του 2018, παρατείνοντας την αβεβαιότητα που επισκιάζει το μέλλον της χώρας.

BANKWARS