Βίντεο ντοκουμέντο: Έστελναν SMS με «αντίο» ενώ βυθίζονταν

Ένα θαύμα περιμένουν οι συγγενείς των περίπου 300 αγνοουμένων του ναυαγίου επιβατικού πλοίου που ναυάγησε και βούλιαξε χθες στα ανοιχτά της Νότιας Κορέας. Ένα θαύμα για να βρεθούν οι δικοί τους άνθρωποι ζωντανοί. Η πλειοψηφία των αγνοουμένων είναι μαθητές λυκείου που πήγαιναν εκδρομή σε κοντινό νησί.

Οι δύτες δυσκολεύονται να φτάσουν στις καμπίνες του βυθισμένου πλοίου, όπου εικάζεται πως έχουν εγκλωβιστεί πολλοί από τους επιβάτες του πλοίου, καθώς τα ρεύματα στην περιοχή είναι πολύ δυνατά.

Όλα αυτά ενώ έρχεται στο φως

βίντεο μέσα από το πλοίο, λίγες στιγμές πριν από τη βύθισή του. Φαίνονται παιδιά τρομαγμένα, να φορούν σωσίβια και να προσπαθούν να κρατηθούν.

Πολλοί από τους διασωθέντες κατήγγειλαν ότι οι υπεύθυνοι του πλοίου τους καθησύχαζαν και τους ζητούσαν να μείνουν ψύχραιμοι. «Περιμέναμε 30 έως 40 λεπτά», είπε μια μαθήτρια γυμνασίου.

Μέχρι στιγμής εννιά νεκροί έχουν ανασυρθεί από το ναυάγιο, 24 ώρες αφότου το πλοίο πήρε κλίση και βυθίστηκε ενώ ήταν καθ οδόν προς το νησί Τζετζού της Νότιας Κορέας μεταφέροντας εκατοντάδες νεαρούς μαθητές ενός σχολείου της Σεούλ.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες

Την ίδια στιγμή οι μαρτυρίες των επιζώντων, εκ των οποίων πολλοί νοσηλεύονται με κατάγματα, εγκαύματα και σοβαρά τραύματα, είναι δραματικές καθώς αναφέρονται σε έναν ισχυρό θόρυβο και στη συνέχεια στη βίαια κλίση που πήρε το κρουαζιερόπλοιο.«Τα κύματα έσκαγαν στο πλοίο και ξαφνικά ήταν σαν να έγειρε βίαια. Ο κόσμος στριμώχτηκε και δε μπορούσε να βγει από τις καμπίνες του γιατί δε κατάφερνε να ανοίξει την πόρτα. Το πλοίο έγειρε σε γωνία περίπου 60 μοιρών και σιγά – σιγά έγειρε σε γωνία 90 μοιρών πριν αναποδογυρίσει και τότε ήταν που σώθηκα εγώ», δήλωσε ένας τραυματίας στην κάμερα τοπικού τηλεοπτικού σταθμού.

«Φώναζα περίπου 30 – 40 λεπτά, αντικείμενα έπεφταν και ο κόσμος γλιστρούσε προς τα κάτω», είπε ένας νεαρός διασωθείς.

Γονείς μιλούν για τα τελευταία μηνύματα που έλαβαν από τα παιδιά τους.

«Μου είπε: φοράμε τα σωσίβια. Μας λένε να περιμένουμε και να μην κινούμαστε, μαμά. Βλέπω ένα ελικόπτερο», λέει η Παρκ Γιού-Σιν, μητέρα μίας μαθήτριας.

«Μπαμπά, το πλοίο βυθίζεται. Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, φοράω σωσίβιο. Τι πρέπει να κάνω;» είπε κλαίγοντας στο τηλέφωνο ο Κιμ Μπουμ-Σου.«Θέλω να ξαναβρεθούμε ζωντανοί», έλεγε ένα αγόρι στον πατέρα του όταν κόπηκε η σύνδεση.

Γονείς πέρασαν τη νύχτα στην αποβάθρα με τα μάτια στραμμένα στη θάλασσα, προς το σημείο όπου συνεχίζονταν υπό το φως των προβολέων οι έρευνες.

Ορισμένοι βεβαιώνουν ότι έλαβαν μηνύματα από τα παιδιά τους, που ήταν παγιδευμένα στο εσωτερικό του πλοίου μετά το ναυάγιο, αλλά αυτές οι πληροφορίες δεν έχουν διασταυρωθεί.

Στην απελπισία των συγγενών προστίθεται η οργή απέναντι στα μέσα ενημέρωσης, που κατηγορούνται για αδιακρισία, και απέναντι στις αρχές.

Ο πρωθυπουργός Τσουνγκ Χονγκ-Γουόν, που ήρθε στο νησί για να συμπαρασταθεί στους συγγενείς, βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή των ανθρώπων που τον τραβούσαν από το σακάκι και του πετούσαν νερό και μπουκάλια.

Μία μητέρα του έκοψε τον δρόμο όταν προσπάθησε να φύγει από το γυμναστήριο. «Μην φεύγετε έτσι κ. πρωθυπουργέ. Πείτε μας τι σκοπεύετε να κάνετε», του είπε.

Η οργή κατευθύνεται και προς το πλήρωμα που έδωσε την εντολή στους επιβάτες να παραμείνουν στις θέσεις τους ή στις κουκέτες τους μετά το τράνταγμα που ακινητοποίησε το πλοίο.

Οι διασώστες επιχειρούσαν όλη τη νύχτα με το φως ισχυρών προβολέων, αλλά τα ρεύματα και η μειωμένη υποβρύχια ορατότητα εμπόδισαν τους δύτες να μπουν στο εσωτερικό του βυθισμένου πλοίου και να ελέγξουν τις δεκάδες καμπίνες. «Δεν κατάφεραν να εισέλθουν στις καμπίνες» είπε ένας εκπρόσωπος της ακτοφυλακής.

Οι οικογένειες που έχουν συγκεντρωθεί στην αποβάθρα της παράκτιας πόλης Τζίντο είναι οι τραγικές φιγούρες του ναυαγίου, καθώς οι ελπίδες τους εξανεμίζονται όσο περνά ο χρόνος. Μέχρι στιγμής, 179 άτομα έχουν διασωθεί, ενώ στους εννιά ανέρχονται οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι.