Γράφει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος: Αστειεύεστε φυσικά…

Απομακρύνετε τώρα κατόπιν εορτής τους διευθυντές και τους υποδιευθυντές των εφοριών και του ΣΔΟΕ. Γι” αυτό κύριοι της εξουσίας αρχίζετε να γίνεστε συμπαθείς, με κίνδυνο να σας λυπηθούν στο τέλος. Επειδή είσαστε άσχετοι και αφελείς.

Στρατό επιτήδειων οφείλετε να απομακρύνετε και μάλιστα με οριστικές μετατάξεις από τους χώρους είσπραξης και ελέγχου των δημοσίων εσόδων. Οι από κάτω είναι κι εκείνοι προπονημένοι, πανέτοιμοι να αναλάβουν δράση!

Στο

παρελθόν συνέβαινε το εξής απλό -αδιανόητο φυσικά για οργανωμένο κράτος- όταν άλλαζε το πρόσημο της εξουσίας. Να μπαίνουν στο ψυγείο οι αντίπαλοι για να… εισπράττουν οι ημέτεροι.

Το σύστημα είναι διαβρωμένο σε βαθμό υπερθετικό. Σίγουρα υπάρχουν στους συγκεκριμένους χώρους έντιμοι και ικανοί υπάλληλοι, τους οποίους όμως ακόμα και εάν το επιθυμούσατε θα είχατε ελάχιστες πιθανότητες να ανακαλύψετε. Οι κομματικοί σας μηχανισμοί είναι άρρωστοι και αδυνατούν να συνεργαστούν με υγιή έμβια όντα.

Σήμερα, επιστρέφοντας από τη βόρεια Ελλάδα παρακολουθώ ένα όργιο παρανομίας και συναλλαγής μεταξύ εφοριακών και φοροφυγάδων.

Κανένας δεν κόβει αποδείξεις. Από τον γιατρό της γειτονιάς μέχρι τον ξυλέμπορα, κάνουν όλοι το κορόιδο. Μαζί τους ο έφορος που το παρακολουθεί και περιμένει στη γωνία για να αποσπάσει αργότερα το δικό του μερίδιο. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Γνωστοί μου πληρώνουν το χαράτσι στον υπάλληλο της εφορίας για να μην αποδώσουν το πολλαπλάσιο ποσόν που οφείλουν στο κράτος και αμέσως μετά κατεβαίνουν στο δρόμο για να ασκήσουν κριτική…

Περιστασιακά συλλαμβάνεται κάποιος ως εξαίρεση για να επιβεβαιωθεί ο κανόνας της αρπαχτής.
Κυβερνάτε ένα καράβι του οποίου ο μηχανισμός δεν υπακούει στις εντολές σας απλά γιατί είναι δικός σας! Ζείτε την ασύλληπτη αντίφαση ανέτοιμοι να προσαράξετε σε αφιλόξενη ξέρα.

Κάποτε, όταν κυνηγούσα την χίμαιρα της διαφθοράς, με χαρακτηρίζατε υπερβολικό και ακραίο. Σήμερα προφανώς απορείτε που αποκάλυπτα λιγότερα από όσα πραγματικά συνέβαιναν.

Προσπαθήστε λοιπόν, έστω και κατόπιν εορτής, να συλλάβετε το νόημα όσων διαδραματίζονται και βάλτε μία τάξη μήπως κατορθώσετε να αποδείξετε ότι πράγματι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Βάλτε βαθειά το μαχαίρι. Όχι σε διευθυντές και υποδιευθυντές αλλά σε όλο τον στρατό του παρακράτους που δημιουργήσατε επί σειρά δεκαετιών.

Διαφορετικά ετοιμαστείτε για τον αποχαιρετιστήριο τελευταίο ασπασμό.

Πηγή: zougla.gr