Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος: Νερό στο… κόκκινο κρασί

Πως θα νιώσουμε, άραγε, αν ακούσουμε ότι όλο αυτό το χορόδραμα των εκβιασμών που είχαν ως απόληξη την υπερψήφιση του 3ου μνημονίου , τον θεσμοθετημένο όσο και οριστικό θάνατο της κοινωνίας,  ήταν μια σικέ διαδικασία, ένα εκ προμελέτης έγκλημα; Θα αισθανθούμε, σίγουρα, παράξενα, αν ακούσουμε πως το Γιούρογκρουπ, μεταμορφωμένο σε φόρουμ, ωμών εκβιασμών κατά της Ελλάδας, θα δώσει  τελικά τη… δόση, ικανοποιημένο από τον νέο βιασμό του Συντάγματος, του

Κοινοβουλίου, της Δημοκρατίας και της λογικής, που ολοκληρώθηκε χθες, εδώ στην Αθήνα…

Τα πρόσκαιρα χαμόγελα καρφώθηκαν στα πρόσωπα των, επίσης πρόσκαιρα, κυβερνώντων. Είχαν στήσει τόσο… ωραία την πρόζα της άκρης του γκρεμού που θα ήταν κρίμα να χαλάσει από κάτι τόσο «ευτελές» όσο η συνείδηση του βουλευτή- που, κάποτε, αποτελούσε «Συνταγματικό Ιερό». 

Από την άλλη πλευρά κι ενώ η ικανοποίηση… σεναριογράφων, πρωταγωνιστών και κομπάρσων για την ομαλή εξέλιξη της… πρόζας, είναι προφανής, ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης της Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα είναι σίγουρα ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας και σύντομα…

Ίσως γι αυτό και το άλλοτε κατακόκκινο γλυκόπιοτο κρασί, του νεαρού δημοφιλούς πολιτικού που έγινε δεκτός από τον Ευρωπαϊκό τύπο, ως «ο Τσε των Βαλκανίων» φαίνεται, τελευταία, βαριά … νερωμένο.  Προ των πυλών της εξουσίας, ο Ηγέτης της Αριστεράς, δείχνει να αστικοποιείται να μαθαίνει καλά- και κυρίως γρήγορα το παιχνίδι. Αίφνης ο ίδιος εμφανίζεται μετριοπαθής, φτιάχνει σχέσεις – και με το Βερολίνο- δεν μιλά για προδοσίες και ειδικά δικαστήρια, εντός της χώρας. Αυτά τα λένε πια τα στελέχη που, πιστεύει ότι, μπορεί εύκολα να ξεφορτωθεί .

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σίγουρα ο επόμενος πρωθυπουργός. Και μακάρι όλες αυτές οι αλλαγές «τόνου» που παρατηρούνται στην τακτική του να ακουμπούν, απλώς,  στο δόγμα «πρώτα κερδίζεις και μετά αποδεικνύεις». Γιατί η  Ελλάδα δεν αντέχει άλλη φορά, «μια από τα ίδια»…