Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος: Αξίζει ο Φώτης Κουβέλης το ρόλο του «σύγχρονου Τσιριμώκου»;

Διαπιστώνει κανείς  με λύπη πως από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους αυτός που κοροϊδεύει περισσότερο την κοινωνία είναι ο «αριστερός βραχίονας» της κυβερνητικής συμμαχίας,  Φώτης Κουβέλης. Ο οποίος, αποφάσισε πως η ΔΗΜΑΡ, θα ψηφίσει «Παρών» στα μέτρα που θα αιματοκυλήσουν τα επόμενα χρόνια μας, τα οποία ενέκρινε, αφού πίεσε τον υπουργό του, Αντώνη Ρουπακιώτη – ο οποίος  αρνείτο να τα υπογράψει –

να τα «Περάσει»… Εισηγήθηκε εξάλλου οι βουλευτές του κόμματος του, να ψηφίσουν ναι στον προϋπολογισμό, που θα πει ναι στην επικύρωση των μέτρων του θανάτου. Δεν είναι λίγοι από τους ψηφοφόρους της, μάλλον κατ’ ευφημισμόν, Δημοκρατικής Αριστεράς, αν μπορούσαν να απευθυνθούν στο τρίτο τη τάξη κυβερνητικό εταίρο, θα του έλεγαν: «Τελικά, πρόεδρε Φώτη, αντί να κάνεις τη Δημ. Αρ. «Αριστερά της Ευθύνης», την έκανες «Αριστερά» να τη φτύνεις… Κρίμα…»

Προς τι το θέατρο της «πίεσης της Δημοκρατικής Αριστεράς», του εργασιακού… πατριωτισμού, των σχεδόν μεσονύκτιων επισκέψεων του Φώτη Κουβέλη, στο Μέγαρο Μαξίμου, προκειμένου «να πεισθεί» αν ήταν, από την αρχή αποφασισμένη η δια της ψήφισης του προϋπολογισμού, πανηγυρική επικύρωση από την Δημοκρατική Αριστερά των μέτρων που βάζουν τη χώρα στο σπιράλ της «προθανάτιας καχεξίας»;

Ειδικά όταν γνωρίζουμε πως η Τρόικα δεν έδωσε τίποτα από όλα όσα υποτίθεται πως «σθεναρά διεκδίκησε» η Ελληνική τριμερής, η στάση του κ. Κουβέλη καθίσταται, εώς και παρεξηγήσιμη…

Που στοχεύει ο «υπεύθυνος αριστερός» ηγέτης; Και ποια προοπτική θα μπορούσε να έχει μια κυβέρνηση, η οποία ως εκτελεστικό απόσπασμα κατοχικών στρατευμάτων που υποχωρούν, σκοτώνει τους πολίτες λίγο πριν φύγει; Διότι σε όποιο πρωταγωνιστικό μετερίζι κι αν στοχεύει ο πρόεδρος της ΔΗΜ. ΑΡ. αξίζει να θυμηθούμε μόνο τούτο : Τέτοιες κακοπαιγμένες παραστάσεις ανέδειξαν πολιτικά  τον … Ηλία Τσιριμώκο. Ο οποίος αν και σημαίνον στέλεχος της Αριστεράς στις δεκαετίες 50 και 60, έμεινε στην ιστορία, ως ολιγόπνοος   πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης αποστατών, που οδήγησαν στην εκτροπή της 21ης Απριλίου.

Ας σκεφθεί, λοιπόν,   ο Φώτης Κουβέλης αν θα ήθελε να του επιφυλαχθεί ένας τόσο σκληρός, ίσως και άδικος, ιστορικός ρόλος…