Βόμβα στην αυλή μας

ΒΟΜΒΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΜΑΣ

Του Χρήστου Καπούτση

Η ενεργός ανάμειξη υπερδυνάμεων στην πολυδιάστατη και αιματηρή κρίση στη Συρία συνιστά κομβικό σημείο γεωπολιτικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι απόλυτα σαφής και δικαιολογημένη η ανησυχία που εκφράζει μέσω ανακοίνωσής του το υπουργείο Εξωτερικών με τη σαφή επισήμανση ότι «παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία την κλιμάκωση της έντασης στη Συρία. Η συνεχιζόμενη αιματοχυσία και η απουσία άμεσων προοπτικών διεξόδου από την κρίση, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες

Τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα, οι δηλώσεις και οι συναντήσεις κορυφαίων αξιωματούχων, όπως του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Φ. Ράσμουσεν, η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι στη Μόσχα και η συνάντησή του με τον πρόεδρο Πούτιν συνιστούν σοβαρές ενδείξεις ότι το ενδεχόμενο μιας διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία είναι πλέον εξαιρετικά πιθανό. Το δύσκολο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν θα σταματήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με την πτώση του Σύρου μονάρχη Μ. Ασαντ. Η επόμενη μέρα στη Συρία πιθανόν να κρύβει οδυνηρές εκπλήξεις για τη Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ), έτσι ώστε να καθίσταται αναγκαία η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Και, μάλιστα, όχι μόνο στην επικράτεια της Συρίας, αλλά να επεκταθούν και στο Ιράν.

Είναι προφανές ότι Τουρκία, Ισραήλ, Λίβανος και σχεδόν όλες οι χώρες της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής θα επηρεαστούν από τις εξελίξεις. Μεταξύ αυτών και Ελλάδα και Κύπρος, οι οποίες θα έχουν ρόλο στις εξελίξεις, που πιθανότατα θα υπερβαίνει τις επιθυμίες ή τα σχέδια των κυβερνήσεων σε Αθήνα και Λευκωσία.

Οι παράγοντες

Εδώ και περίπου δύο χρόνια διεξάγεται στη Συρία ένας ένοπλος αγώνας, όπου μετέχουν αντικαθεστωτικές δυνάμεις, φανατικοί ισλαμιστές που έχουν σχέσεις με την Αλ Κάιντα, Κούρδοι μαχητές, κυβερνητικές δυνάμεις, Αλαουίτες παραστρατιωτικοί, η στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah, φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης, μισθοφόροι τζιχαντιστές, ταξιαρχίες σουνιτών που χρηματοδοτούνται από το Κατάρ. Δρουν εντός της συριακής επικράτειας και υποστηρίζονται από εξωτερικούς παράγοντες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Τουρκία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Βρετανία και αραβικές χώρες του Περσικού Κόλπου). Μέχρι τώρα, οι συγκρούσεις στη Συρία έχουν προκαλέσει μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή, αφού περισσότεροι από 65.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και περίπου 1.650.000 είναι οι πρόσφυγες.

Τις τελευταίες ημέρες μετέχει ενεργά και η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, που βομβαρδίζει επιλεγμένους στόχους στη Συρία. Οι Ισραηλινοί ισχυρίστηκαν ότι στοχοποίησαν θέσεις με βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους, τα οποία προορίζονταν να μεταφερθούν στη στρατιωτική πτέρυγα της Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι αυτή ήταν η πραγματική αιτία και ότι δεν πρόκειται για μια σχεδιασμένη επιχείρηση, που στόχευε στην πτώση του καθεστώτος Ασαντ.

Παραλληλισμοί

Ειδικά για τα χημικά όπλα που υπάρχουν στις αποθήκες του στρατού της Συρίας και την πιθανότητα να έχουν χρησιμοποιηθεί ή να είναι στα σχέδια του Ασαντ η χρησιμοποίησή τους, όπως διατείνονται δυτικά ΜΜΕ, θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί. Οι πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου Ομπάμα για αποδείξεις σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς Ασαντ θυμίζουν τις ανάλογες δηλώσεις Μπους, που προετοίμασαν την εισβολή στο Ιράκ. Διαπιστώθηκε ότι το καθεστώς Χουσεΐν δεν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής, ούτε είχε σχέσεις με την Αλ Κάιντα.

Μάλιστα, η Κάρλα Ντελ Πόντε, γνωστή από τις σκληρές θέσεις εναντίον των Σέρβων στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, αποκάλυψε ότι πρόκειται για «αντάρτες» που κάνουν χρήση αερίου «Σαρίν» στη Συρία. Αν είναι έτσι, προκύπτει το εύλογο ερώτημα σχετικά με το ποιος τους έδωσε τα χημικά.

••• Η ελληνική κυβέρνηση έχει ταχθεί υπέρ της πτώσης του καθεστώτος Ασαντ, παρέχοντας έτσι έμμεση υποστήριξη στους αντικαθεστωτικούς. Είμαστε σίγουροι, ως Ελλάδα και Κύπρος, ότι αυτή είναι η καλύτερη επιλογή; Εχουμε αναρωτηθεί ποιοι συγκροτούν τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις και ποια μεταχείριση επιφυλάσσουν στους Ελληνες και στους ορθόδοξους χριστιανούς που κατοικούν στη Συρία;

••• Σημαντικές αποφάσεις για την Ανατολική Μεσόγειο ελήφθησαν στη σύνοδο «CHIEFS OF EUROPEAN NAVIES – CHENS 13» ή –όπως αποκαλείται– στη «Σύνοδο των Ναυάρχων», που έγινε στην Αθήνα. Στις εργασίες της συνόδου μετείχαν 26 αρχηγοί Πολεμικών Ναυτικών χωρών της Ευρώπης, καθώς και τέσσερις παρατηρητές από διεθνείς Οργανισμούς. Την προεδρία της συνόδου CHENS 13 είχε ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ. Στο επίκεντρο των συζητήσεων των ναυάρχων, μεταξύ άλλων, ήταν και οι εξελίξεις στη Συρία. Ο ρόλος Ελλάδας και Κύπρου, στην περίπτωση γενικευμένης στρατιωτικής εμπλοκής στη Συρία, αναμένεται να είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Η εναέρια επιτήρηση και η διασφάλιση των θαλάσσιων οδών στην Αν. Μεσόγειο αναδεικνύουν τη σημασία της αεροναυτικής βάσης της Σούδας.

Το ΓΕΕΘΑ και ιδίως το Πολεμικό Ναυτικό αναμένεται να αναλάβουν καθοριστικό ρόλο τόσο στον τομέα των πολυεθνικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, όσο και σε ανθρωπιστικές αποστολές.