Τα 10 βιβλία που θα σας βάλουν στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα!

Η μαγευτική γιορτή των Χριστουγέννων δε θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους τους κλασσικούς συγγραφείς, οι οποίοι μέσα από συμβολικά παραμύθια και βάζοντας τη χαρακτηριστική τους πινελιά, περνάνε το Χριστουγεννιάτικο πνεύμα σε μικρούς και μεγάλους.

Τα 10 δημοφιλέστερα κλασσικά παραμύθια για τις ημέρες των γιορτών είναι:

«Παραμονή Χριστουγέννων» (1832) – Νικολάι Γκόγκολ: Ένας συγγραφέας που μας έχει συνηθίσει στους συμβολισμούς μέσα από τα έργα του (βλ «Επιθεωρητής»), γράφει ένα εξίσου συμβολικό παραμύθι για τη μεγάλη νύχτα των Χριστουγέννων: Ο διάβολος επιχειρεί

έναν τελευταίο γύρο θριάμβου προτού επιστρέψει στην κόλαση, αλλά ο Θεός βρίσκει τον τρόπο να ακυρώσει όλα τα σχέδιά του και να διακηρύξει την απέραντη αγάπη του, η οποία θα αποτρέψει τους κακούς και θα φωτίσει τους δίκαιους.

«Έμμα» (1815) – Τζέιν Όστεν: Στην Αγγλία εποχής μας μεταφέρει ξανά η Όστεν, με ένα μυθιστόρημα που περιγράφει μια χριστουγεννιάτικη βραδιά με πολύ χιόνι, όπου μια παρέα νέων θα ζήσει τις χαρές της ηλικίας της ανταλλάσσοντας μυστικά και ψέματα που αντανακλούν τα κοινωνικά ταμπού αλλά και τα ρομαντικά ιδεώδη της εποχής.

«Χριστουγεννιάτικη ιστορία» (1843) – Τσαρλς Ντίκενς: Το παραμύθι – σύμβολο των Χριστουγένων, που αποτέλεσε έμπνευση για να σχεδιάσει ο Κάρλ Μπαρκς τον Σκρουτζ Μακ Ντακ χρόνια αργότερα. Ένα βρετανικό μυθιστόρημα για την ηθική μεταμέλεια του ορκισμένου τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ, που θα βιώσει μία διδακτική συνάντηση με τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων: το πνεύμα του παρελθόντος, το πνεύμα του παρόντος και το πνεύμα του μέλλοντος τα οποία θα του ανατρέψουν ολόκληρη την κοσμοθεωρία του.

«Το χριστουγεννιάτικο έλατο» (1844) – Χανς Κρίστιαν Άντερσεν: Ο Δανός παραμυθάς δε θα μπορούσε να μην ασχοληθεί με το αγαπημένο παιδικό θέμα: τα Χριστούγεννα: Ένα στολισμένο έλατο που θα θαμπωθεί από την ίδια του την λάμψη, θα πάρει ένα γερό μάθημα για τη ματαιοδοξία του όταν θα έρθει η ώρα του ξεστολίσματος που θα το οδηγήσει στη σιωπή και τη μοναξιά της σοφίτας.

«Η περιπέτεια του πολύτιμου λίθου» (1892) – Άρθουρ Κόναν Ντόιλ: Χριστούγεννα και για τον Σέρλοκ Χολμς, γιατί ακόμα και οι ντετέκτιβ χρειάζονται διακοπές. Ο Χολμς στην ιστορία αυτή θα χρειαστεί όλη του την οξυδέρκεια προκειμένου να εξηγήσει τη σκοτεινή υπόθεση την οποία διερευνά και παράλληλα αναγκάζεται να καταφύγει στις συνήθειες της εορταστικής γαστρονομίας και στα μυστικά που κρύβει μια γεμιστή χήνα.

«Οι νεκροί» (1914) – Τζέιμς Τζόις: Ο Ιρλανδός συγγραφέας σε μία αυτοβιογραφική Χριστουγεννιάτικη ιστορία, προσπαθεί να ξεπεράσει τη μελαγχολία του αναζητώντας ορισμένα ζωτικά σημεία συνεννόησης με όσους τον περιβάλλουν. Η προσπάθειά του θα τον βοηθήσει να συνειδητοποιήσει το νόημα της πορείας που διάλεξε και το βάρος των αποφάσεων οι οποίες τον έχουν προσδιορίσει.

«Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό» (1939) – Άγκαθα Κρίστι: Ένας ακόμα ντετέκτιβ που θα παρασυρθεί στη Χριστουγεννιάτικη δείνη. Ο Βέλγος Ηρακλής Πουαρό θα κληθεί εν μέσω Χριστουγέννων να ανακαλύψει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από το σατανικό παιχνίδι το οποίο θα διοργανώσει εις βάρος της οικογένειάς του ένας πολυεκατομμυριούχος.

«Μια χριστουγεννιάτικη ανάμνηση» (1956) – Τρούμαν Καπότε: Ένα ακόμα αυτοβιογραφικό διήγημα, περιγράφει τη ζωή στην αμερικανική εξοχή του 1930 και τη τρυφερή φιλία ανάμεσα σε ένα αγόρι κι ένα κορίτσι αρκετά μεγαλύτερό του.

«Πίνοντας μηλίτη με τη Ρόζι» (1959) – Λόρι Λι: Αυτοβιογραφικό παραμύθι στο οποίο ο συγγραφέας ανακαλεί τα Χριστούγεννα των παιδικών του χρόνων στο Γκλότσεστερ της Αγγλίας λίγο μετά τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Γράμματα από τον Αϊ Βασίλη» (1976) – Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν: Το καλύτερο το φυλάξαμε για το τέλος: ο συγγραφέας του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» και του «Χομπιτ» παρουσιάζει την τρυφερή του πλευρά σε αυτή τη συλλογή από επιστολές που έγραψε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930 για τα παιδιά του. Οι επιστολές τυπώθηκαν τρία χρόνια μετά τον θάνατό του και εξιστορούν τις περιπέτειες τις οποίες αντιμετωπίζουν ο Αϊ Βασίλης και οι βοηθοί του σε ένα σκηνικό με εντυπωσιακά χρώματα και παράξενα ελκυστικές μορφές, που θυμίζουν τους μυθιστορηματικούς ήρωες του Τόλκιν.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr