Ψηφίζεται το βράδυ η τροπολογία που βάζει «φρένο» στην έξοδο των επιχειρήσεων από την Ελλάδα

Σε συνεχείς διαβουλεύσεις βρίσκονται από χθες κυβέρνηση και Βιοχάλκο, ενόψει και της σημερινής ψήφισης το βράδυ στη Βουλή της επίμαχης τροπολογίας που βάζει μπλόκο στην μεταφορά της έδρας της επιχείρησης στο εξωτερικό.

Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι αν κάνει πίσω, ανοίγει διάπλατα την «πόρτα εξόδου» στις βιομηχανίες, αφού έχει ενημερωθεί πως υπάρχουν κι άλλες που σχεδιάζουν να βαδίσουν στα βήματα του ομίλου Στασινόπουλου, επικαλούμενες την ανάγκη πρόσβασης σε φθηνό τραπεζικό δανεισμό προκειμένου «να χρηματοδοτήσουν

τις παραγωγικές τους δραστηριότητες που παραμένουν στην Ελλάδα».

Η Βιοχάλκο από την άλλη πλευρά, βρίσκεται το τελευταίο 24ωρο σε συνεχείς διαβουλεύσεις με την κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια η επίμαχη τροπολογία να γίνει πιο «light». Διότι με βάση το μέχρι τώρα ισχύον καθεστώς, όπου η έξοδος από το Χρηματιστήριο απαιτεί έγκριση από τα 2/3 των μετόχων, η Βιοχάλκο θα μπορούσε να «περάσει» με άνεση τις θέσεις της στη γενική συνέλευση. Ο βασικός μέτοχος κατέχει γύρω στο 70% του συνόλου των μετόχων.

Εάν ωστόσο η τροπολογία ψηφιστεί ως έχει, τα πράγματα δυσκολεύουν. Αν και πολλά θα εξαρτηθούν από το τελικό περιεχόμενο του θεσμικού πλαισίου, το πιθανότερο είναι πως η διοίκηση του ομίλου Στασινόπουλου θα δώσει τη «μάχη» στη γενική συνέλευση των μετόχων (αν και όποτε γίνει αυτή) επιχειρώντας να πείσει τους υπόλοιπους μετόχους για τον ορθόν της άποψής της, να μεταφέρει δηλαδή την έδρα της στις Βρυξέλλες. Το αν θα το καταφέρει, άγνωστο.

Όπως λένε οι άνθρωποι της Βιοχάλκο, μόνο εφόσον η διεθνής αγορά την εκλάβει ως διεθνή όμιλο, (όπως όντως είναι αφού το 85% των εσόδων της προέρχεται από θυγατρικές του εξωτερικού), θα της δώσει πρόσβαση σε φθηνό τραπεζικό δανεισμό για να καλύψει τις ανάγκες της που ανέρχονται σε 300 εκατ. ευρώ για την ερχόμενη τριετία. «Στην πραγματικότητα εξαργυρώνουμε την εξωστρέφειά μας για να αποκτήσουμε καλύτερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση και με μικρότερο κόστος», επισημαίνει στέλεχος του ομίλου, προσθέτοντας ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχουν εργοστάσια της Βιοχάλκο που λειτουργούν στο ένα τρίτο της παραγωγικής δυναμικότητάς τους, λόγω έλλειψης ρευστότητας».

Το βέβαιο πάντως είναι πως η σημερινή ημέρα θα είναι «μακριά», καθώς υπάρχει πολύς χρόνος ως το βράδυ οπότε και ψηφίζεται η τροπολογία στη Βουλή. Τροπολογία που θεωρείται κρίσιμη όχι μόνο για τη Βιοχάλκο αλλά και για πολλές ελληνικές βιομηχανίες.

Μπορεί από χθες η κυβέρνηση να ύψωσε ένα τοίχο απέναντι σε όσες επιχειρήσεις επιθυμούν να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, ωστόσο τα «Plan B» των τελευταίων παραμένουν. Αρκετές, όπως έχουν ενημερωθεί κυβερνητικά στελέχη, σχεδιάζουν να βαδίσουν στα βήματα του ομίλου Στασινόπουλου εφόσον η φορολογία και το ενεργειακό κόστος αυξηθούν περαιτέρω.

Φαύλος… ενεργειακός κύκλος

Που ταιριάζει με τα παραπάνω το ενεργειακό κόστος ; Φαινομενικά άσχετο με την εξίσωση, αποτελεί στην ουσία την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.
Διότι για όσα εργοστάσια διατηρούν εντός συνόρων οι ελληνικές βιομηχανίες, μοναδική διέξοδος μπροστά σε τέτοια ύφεση είναι η ενίσχυση των εξαγωγών. Αλλά εξαγωγές με τόσο υψηλό ενεργειακό κόστος είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Εκτός και αν οι διοικήσεις αποφασίσουν να τις χρηματοδοτήσουν βάζοντας μπροστά τις πολλές «σβηστές» γραμμές παραγωγής. Αλλά πάλι για να γίνει αυτόν, πρέπει να εξασφαλίσουν φθηνά δανειακά κεφάλαια, που για την ώρα υπάρχουν αλλά μόνο στο εξωτερικό.

Το πρόβλημα αφορά όλες τις χαλυβουργίες και τις περισσότερες ενεργοβόρες βιομηχανίες. Κάπως έτσι εξηγείται το γεγονός, πως σύμφωνα με τα στοιχεία της Ένωσης Χαλυβουργιών Ελλάδος (ΕΝΧΕ), οι εξαγωγές μας προς την Αλγερία, την πιο δυναμικά αναπτυσσόμενη αγορά και καλύτερο σήμερα πελάτη για τις βιομηχανίες της Νότιας Ευρώπης, έπεσαν στο α’ εξάμηνο του 2013 πάνω από… 50% συγκριτικά με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.

Αντίθετα, οι Ιταλικές χαλυβουργίες, έχουν καταφέρει να τετραπλασιάσουν τις εξαγωγές τους από το 2010 στην Αλγερία, ενώ οι Πορτογαλικές χαλυβουργίες τις διπλασίασαν. Οι χώρες αυτές, αντίθετα με την Ελλάδα, και παρά την οικονομική κρίση, έλαβαν σημαντικά μέτρα μείωσης του ενεργειακού κόστους, θωρακίζοντας τις βιομηχανίες τους. Πρόσφατα η Ιταλία ανακοίνωσε πακέτο μέτρων ύψους 600 εκατ. ευρώ για τη βιομηχανία της, μεταξύ των οποίων και φοροαπαλλαγές για όσες εταιρείες οι ενεργειακές δαπάνες ξεπερνούν το 3% του τζίρου τους.