Πούτιν: 13 χρόνια στην κόλαση με τις «Μαύρες Χήρες» (ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ)

Οι γνωστές αράχνες-δολοφόνοι που «τρέφονται» όταν κάτι πιαστεί στον ιστό τους…

Η τελευταία τρομοκρατική επίθεση στην Ρωσία έφερε για μια ακόμη φορά στην επικαιρότητα τις «Λευκές Χήρες». Τις γυναίκες-καμικάζι, τις «σακίντκι» (στα ρωσικά) ή τις «μαύρες χήρες» όπως είναι ευρύτερα γνωστές, που είχαν να εμφανιστούν από το 2004. Οι γυναίκες αυτές θεωρούνται μάρτυρες του ισλαμικού ιερού πολέμου (τζιχάντ) και αυτό τους αποδίδει το χαρακτηρισμό «σακίντκι», τη ρωσική μεταφορά της αραβικής λέξης «σαχίντ», που σημαίνει

«μάρτυρας». Η δυτική εκδοχή προτιμά τον περισσότερο δραματοποιημένο όρο «μαύρες χήρες», επειδή πιστεύεται ότι είναι γυναίκες που έχασαν συζύγους ή συγγενείς, στη διάρκεια των δύο πόλεμων που διεξήγαγε η Ρωσία κατά των ισλαμιστών ανταρτών στην Τσετσενία (1994-1996 και 2003-2004). Τα ρωσικά ΜΜΕ καταφεύγουν στον πιο ουδέτερο όρο «σμέρτνιτσι», που μεταφράζεται «γυναίκες-αυτόχειρες βομβιστές» ή απλά «βομβίστριες».

Ο αριθμός τους, την εποχή της κορύφωσης του αγώνα των ριζοσπαστών ισλαμιστών τσετσένων πιστεύεται ότι δεν έφτασε ποτέ τις εκατοντάδες αλλά ήταν μόνον κάποιες δεκάδες. Η στρατολόγησή τους θεωρείται εύκολη λόγω του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου και του θρησκευτικού φανατισμού τους.

Η εκπαίδευσή τους:

Η εκπαίδευσή τους γίνεται σε καλά φρουρούμενες περιοχές των ανταρτών, όπου ο ρωσικός στρατός αδυνατεί να προσεγγίσει. Εκεί, μυούνται στις αντιλήψεις του φανατικού Ισλάμ και μαθαίνουν να θεωρούν του ρώσους πολίτες κατοχικό εχθρό. Οι εκπαιδευτές τους, στην πλειονότητα άνδρες, τις διδάσκουν να ζώνονται τα εκρηκτικά, να τα ενεργοποιούν «και να παραμένουν ψύχραιμες σε στιγμές έντονης ψυχολογικής πίεσης». Οι ρωσικές αρχές ασφαλείας πιστεύουν ότι οι «μαύρες χήρες» συνοδεύονται πάντα από συνεργούς τους στα σημεία των επιθέσεων, καθώς οι ίδιες δεν έχουν βρεθεί εκεί ποτέ πριν.

Στις αρχές Μαρτίου οι «μαύρες χήρες» έχασαν έναν από τους βασικούς τους εκπαιδευτές, τον σεΐχη Σαΐντ Μπουργιάτσκι, τον οποίο σκότωσαν άνδρες των ρωσικών ειδικών δυνάμεων. Ο Μπουργιάτσκι θεωρείτο «ο Μπιν Λάντεν για τη Ρωσία». Η απώλεια αυτή δεν εμπόδισε τον ηγέτη του τσετσενικού αντάρτικου Ντοκού Ουμάροφ να προειδοποιήσει ότι οι επιθέσεις αυτοκτονίας θα μεταφερθούν στις μεγάλες ρωσικές πόλεις όπως η Μόσχα και η Πετρούπολη, «στο άμεσο μέλλον».

Το θέατρο του «θανάτου»:

Μια ομάδα Τσετσένων εξτρεμιστών, μεταξύ των οποίων και οι “Μαύρες Χήρες”, κατάφεραν απαρατήρητοι να καταλάβουν την αίθουσα του θεάτρου Πολιτισμού της Μόσχας. Στο θέατρο ήταν 800 και πλέον θεατές, τους οποίους κρατούσαν ομήρους.

Οι εξτρεμιστές απαίτησαν από τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν να αποσύρει τον Ρωσικό στρατό από την Τσετσενία, απειλώντας διαφορετικά να πάρουν μαζί τους στον “άλλο κόσμο” όλους τους ομήρους, πυροδοτώντας τα εκρηκτικά, με τα οποία ήταν ζωσμένοι, με επακόλουθο και την ανατίναξη του θεάτρου, που στο μεταξύ είχαν επίσης παγιδεύσει με 120 κιλά εκρηκτικά.

Η ανακοίνωση των όρων των Τσετσένων απαγωγέων, μεταδόθηκε λίγο μετά την κατάληψη του θεάτρου της Μόσχας από το διεθνές τηλεοπτικό δίκτυο του Κατάρ «Αλ-Τζαζίρα».

Ο επίλογος της αιματηρής τραγωδίας στο Θέατρο Πολιτισμού της Μόσχας, γράφτηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου της 27ης Οκτωβρίου 2002, όταν ο Πρόεδρος Πούτιν, αποφάσισε την επέμβαση, ύστερα από 55 ώρες ομηρίας με ένα θεαματικό τρόπο.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η διοχέτευση από τους αεραγωγούς στην αίθουσα του θεάτρου του αναισθητικού αερίου «φεντανίλ». Ταυτόχρονα ειδικές δυνάμεις εισέβαλαν στην αίθουσα του θεάτρου και κατόρθωσαν να εξουδετερώσουν τους Τσετσένους αντάρτες, απελευθερώνοντας τους ομήρους.

Σύμφωνα πληροφορίες, οι τρομοκράτες πυροδότησαν μερικούς από τους εκρηκτικούς μηχανισμούς, με τους οποίους είχαν παγιδεύσει τις κολόνες του θεάτρου που στηρίζουν την οροφή, μόλις αντιλήφθηκαν την εισβολή των ανδρών των ειδικών δυνάμεων. Και η ανταλλαγή πυροβολισμών με τους Τσετσένους διήρκεσε περισσότερο από μία ώρα.

Απολογισμός της επίθεσης ο θάνατος 119 ομήρων και των 40 Τσετσένων απαγωγέων.

Μπεσλάν:

Ήταν 1η Σεπτεμβρίου 2004, όταν η εμπόλεμη ζώνη της Τσετσενίας πέρασε αιφνιδιαστικά τις πύλες ενός ήσυχου σχολείου της Βόρειας Οσετίας με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τσετσενοί αυτονομιστές επιτέθηκαν στο σχολείο του Μπεσλάν και κράτησαν ομήρους καθηγητές και μαθητές του σχολείου.

Στο διάστημα αυτό, 334 πολίτες σκοτώθηκαν, εκ των οποίων 186 μαθητές. Ωστόσο, από τους 32 απαγωγείς, ένας μόλις σώθηκε, αλλά στην συνέχεια συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση.

Εισέβαλαν στο σχολείο και υπό την απειλή των όπλων εξανάγκασαν παιδιά, γονείς και καθηγητές να συγκεντρωθούν στο γυμναστήριο του σχολειού. Επί τρεις ημέρες παρέμειναν δίχως τροφή και νερό. Οι απαγωγείς πυροβολούσαν διαρκώς στον αέρα προς αποφυγή εφόδου των ρωσικών ειδικών δυνάμεων.

Δύο ημέρες μετά την κατάληψη του σχολείου, οι Τσετσένοι αυτονομιστές συναίνεσαν τελικά στη είσοδο διασωστών για την περισυλλογή των πρώτων νεκρών. Ξαφνικά το σχολείο του Μπεσλάν σείστηκε από εκρήξεις και πυροβολισμούς. Η οροφή του γυμναστηρίου κατέρρευσε και ο όμηροι άρχισαν να τρέχουν τρομοκρατημένοι προς κάθε κατεύθυνση.

Οι απαγωγείς άνοιξαν πυρ αδιακρίτως και οι κυβερνητικές δυνάμεις απάντησαν. Εν μέσω της ανταλλαγής πυρών η ζώνη ασφαλείας έσπασε και συγγενείς των ομήρων εισήρθαν στο σχολείο.

Ο Τσετσένος πολέμαρχος Σαμίλ Μπασάγεφ ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στο σχολείο του Μπεσλάν, σύμφωνα με ανακοίνωση που φέρεται να υπογράφει ο ίδιος ο Μπασάγεφ και δημοσιεύεται σε ιστοσελίδα των Τσετσένων αυτονομιστών. Παράλληλα, ο ίδιος φέρεται να δηλώνει ότι ομάδες μαχητών του είχαν καταλάβει και τα μοιραία Τουπόλεφ που κατέπεσαν στα μέσα του καλοκαιριού.

Άλλες επιθέσεις:

Η Khava Barayeva είναι η πρώτη γνωστή “μαύρη χήρα”. Ανατινάχτηκε η ίδια επάνω σε μια ρωσική βάση στρατού στην Τσετσενία, τον Ιούνιο του 2000.

Τον Μάιο του 2003, η Shakhida Baimuratova, ανατινάχτηκε σκοτώνοντας 14 άτομα και τραυματίζοντας 150, σε μια απόπειρα δολοφονίας του προέδρου της Τσετσενίας Akhmad Kadyrov σε ένα φεστιβάλ στην Γιουρτ.

Στις 5 Ιουνίου 2003, μια γυναίκα με άσπρο παλτό και ζωσμένη με εκρηκτικά εισέβαλε σε ένα λεωφορείο που μετέφερε Ρώσους στρατιώτες. 17 στρατιώτες σκοτώθηκαν κατά την έκρηξη και 15 τραυματίστηκαν σοβαρά.

Στις 6 Ιούλη 2003, δύο βομβιστές αυτοκτονίας σκότωσαν 16 άτομα σε μια συναυλία ροκ στο αεροδρόμιο Tushino στη Μόσχα.

Τον Δεκέμβριο του 2003, μια “μαύρη χήρα” σκότωσε 46 άτομα και τραυμάτισε αλλά στη πόλη Yessentuki στη Νότια Ρωσία.

Στις 9 Δεκεμβρίου 2003 μια βόμβα εξερράγη έξω από ξενοδοχείο στην Μόσχα μερικές εκατοντάδες μέτρα από το Κρεμλίνο. Θεωρείται ότι ο στόχος ήταν το κτήριο της Δούμα και η βόμβα είχε εκραγεί πρόωρα. Έξι άνθρωποι σκοτώθηκαν και 13 τραυματίστηκαν κατά την έκρηξη.

Συγκλονιστικό βίντεο: Η στιγμή της επίθεσης αυτοκτονίας σε σιδηροδρομικό σταθμό στη Ρωσία (ΒΙΝΤΕΟ)

The post Πούτιν: 13 χρόνια στην κόλαση με τις «Μαύρες Χήρες» (ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ) appeared first on Paraskhnio.gr.