Πάλι κοροϊδευόμαστε…

Δεν έχουν τι άλλο να κάνουμε σε αυτή τη χώρα, παρά να κοροϊδεύουμε ο ένας τον άλλο, να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και ποτέ να μην λέμε την αλήθεια. Τώρα καθόμαστε πάλι και ασχολούμαστε με το αν η τρόικα αξιώσει νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Και δεν βγαίνει ένας από την πολιτική ηγεσία να πει «παιδιά, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Αυτό που μας ζητάνε για να είμαστε εντάξει, είναι να κάνουμε μεταρρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές».

Πρέπει δηλαδή εδώ και τώρα να κάνουμε όσα έπρεπε να είχαμε κάνει πριν

από 30 χρόνια και αποφεύγουμε να αλλάξουμε τα τρία χρόνια. Και ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η κωλυσιεργία; Γιατί θα πληγούν οι προνομιούχοι, οι συντεχνίες. Ήτοι το δημόσιο και διάφορες άλλες κοινωνικές ομάδες. Γιατί πρέπει να παραμένουν κλειστά τα επαγγέλματα; Όσο συντηρείται αυτό το καθεστώς, τόσο θα αυξάνεται η ανεργία των νέων.

Γιατί να μην γίνουν αλλαγές στο δημόσιο, εάν έχει υπεράριθμους σε κάποιες υπηρεσίες, δηλαδή αργόμισθους και βολεμένους; Ως πότε θα πίνουν το αίμα της κοινωνίας οι βολεμένοι; Ως πότε θα ξεσηκωνόμαστε μόνο για να προασπίσουμε τα συμφέροντα των συντεχνιών; Το έχουμε πει και το ξαναλέμε: Εάν δεν γίνουν ριζικές αλλαγές στο δημόσιο και μεταρρυθμίσεις, φως στο τούνελ δεν θα δούμε. Και οι κηφήνες θα μας πάρουν όλους στο λαιμό τους.

Αβέρκιος Λουδάρος

[email protected]