Οι ελιγμοί Σαμαρά για λύση στο θέμα των πλειστηριασμών

Ο πρωθυπουργός έκλεισε τη συζήτηση, προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος αντιδράσεων, σε συνδυασμό με τις απολύσεις στο δημόσιο

Πυγμή αλλά… και συναίσθημα προς τους ασθενέστερους, θέλησε να επιδείξει ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς στην προσπάθειά του, να απεγκλωβίσει την κυβέρνηση από την επικίνδυνη στενωπό, στην οποία περιήλθε πρόωρα (η συζήτηση με την τρόικα ήταν προγραμματισμένη για τον Οκτώβριο) και σχεδόν «οικειοθελώς» με την, κατά γενική εκτίμηση,

πρόχειρη και αποσπασματική διαχείριση της υπόθεσης άρσης των πλειστηριασμών, για την πρώτη κατοικία. Ο ελιγμός αυτός κρίθηκε αναγκαίος, προκειμένου να μην λειτουργήσει η συγκεκριμένη υπόθεση, ως αφορμή για να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου των κοινωνικών αντιδράσεων, για την κινητικότητα και τις απολύσεις στο δημόσιο.

Ο κ. Σαμαράς, ο οποίος επί εικοσιτετράωρα παρακολουθούσε κεντρικά στελέχη του κυβερνητικού εταίρου, του ΠΑΣΟΚ, να διαμορφώνουν κλίμα σύγκρουσης, ακόμη και σεναρίων περί προσφυγής στις κάλπες, παρασύροντας μάλιστα και «γαλάζιους» βουλευτές, κλήθηκε να «ζυγίσει» τις συνέπειες του επόμενου βήματος.

Στη μία πλευρά της ζυγαριάς, είχε την εισήγηση περί «παγώματος» της άρσης των πλειστηριασμών, τουλάχιστον μέχρι το 2015, το οποίο επιθυμούσε, ή προέβαλε ότι επιθυμεί το ΠΑΣΟΚ. Στην άλλη, ήταν η ξεκάθαρη θέση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, αλλά και του αρμόδιου υφυπουργού Νίκου Σκορδά, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, άνοιξε πρώτος το θέμα δημόσια, στις αρχές του καλοκαιριού, που επέμεναν ότι αν δεν αλλάξει το σημερινό καθεστώς, θα καταρρεύσουν οι τράπεζες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καταναλωτική πίστη.
Το οξύμωρο σε αυτήν την υπόθεση, είναι ότι το δίλημμα έγινε ιδιαίτερα πιεστικό για τον πρωθυπουργό, όχι από την τρόικα, αφού το θέμα δεν περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα του Σεπτεμβρίου, αλλά από τον κίνδυνο να «κακοφορμίσει» και να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, σε μία στιγμή που τα μέτωπα της κυβέρνησης διευρύνονται.

Τα κενά

Κυβερνητικά στελέχη παραδέχονται ευθέως, ότι η επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, υπήρξε τουλάχιστον ατυχής και ανέδειξε τα μεγάλα κενά, που εξακολουθούν να υπάρχουν στην έγκαιρη προετοιμασία, αλλά και τον συντονισμό. «Δημιουργήσαμε τρικυμία σε ποτήρι, χωρίς κανέναν λόγο. «Δεν περιμέναμε καν τα επίσημα στοιχεία από την Ενωση Ελληνικών Τραπεζών για να ξέρουμε, πως θα αρθρώσουμε την επιχειρηματολογία μας», έλεγαν χαρακτηριστικά οι ίδιοι κύκλοι, απορώντας γιατί η κυβέρνηση ενεπλάκη σε όλη αυτή την κουβέντα, όταν είναι σαφές, ότι οι όποιες αλλαγές, δεν πρόκειται να αφορούν όσους πραγματικά αδυνατούν, λόγω των συνεπειών της κρίσης, να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Το αποτέλεσμα της προχθεσινής συνάντησης του πρωθυπουργού με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο, ήταν προεξοφλημένο, αφού οι δύο άνδρες, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, έχουν επιλέξει να μην αφήνουν περιθώρια για δημιουργία εντυπώσεων, σχετικά με τη δυνατότητά τους να συνεννοούνται για κρίσιμα ζητήματα και να συνεργάζονται για την προστασία της κυβερνητικής συνοχής.
Το γεγονός ότι και οι δύο προέβαλαν ως «κόκκινη γραμμή» την προστασία των αδυνάτων, διευκόλυνε τη σύναψη συμφωνίας, η οποία στηρίζεται σε δύο παραδοχές. Οτι σε καμία περίπτωση, δεν θα πληγούν οι δανειολήπτες, που αντικειμενικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην καταβολή των δόσεων –άνεργοι, ευπαθείς ομάδες, ανεπαρκές μηνιαίο εισόδημα κλπ. Και ότι από το παραπάνω δίχτυ προστασίας, θα πρέπει να εξαιρεθούν όσοι αξιοποιούν το σημερινό καθεστώς, αν και διαθέτουν τους πόρους (καταθέσεις ή άλλα ακίνητα) δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Οπως σημειώνουν χαρακτηριστικά κυβερνητικά στελέχη, η «οικονομική δυνατότητα» ενός εκάστου, θα προσδιορίζεται, σαφώς, από το σταθερό μηνιαίο εισόδημα, τη συνολική περιουσιακή κατάσταση και τις καταθέσεις του.

Περισσότερες πολιτικές ειδήσεις στο ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ