Ο Βενιζέλος κερδίζει τις εκλογές στις 28 Νοεμβρίου 1910

Σαν σήμερα στις 28 Νοεμβρίου του 1910 ο Ελευθέριος Βενιζέλος κερδίζει τις εκλογές, καταλαμβάνοντας τις 307 από τις 362 έδρες της Βουλής.

Η πρώτη εκλογή του Ελ. Βενιζέλου στην ελληνική Βουλή

πραγματοποιήθηκε στις 8 Αυγούστου 1910, στις εκλογές για
την Α’ Αναθεωρητική Βουλή. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των εκλογών αυτών ήταν η παρουσία πολλών ανεξάρτητων υποψηφίων («οπαδών της Αλλαγής»), οι οποίοι κατόρθωσαν να κερδίσουν 122 έδρες (σε σύνολο 362), παρ’ όλο που είχαν να αντιμετωπίσουν τους κοινούς συνδυασμούς τους οποίους είχαν σχηματίσει, τα μέχρι πριν από λίγο καιρό αντίπαλα παραδοσιακά κόμματα (θεοτοκικό, ραλλικό, ζαϊμικό κ.ά.). Η επιτυχία τόσο μεγάλου αριθμού ανεξαρτήτων και ιδιαίτερα η δημοψηφισματική εκλογή ορισμένων από αυτούς θεωρήθηκε ως λαϊκή επικύρωση του (άμορφου έως τότε) Ανορθωτικού Κινήματος.

Ο Ελ. Βενιζέλος εξελέγη πρώτος βουλευτής Αττικοβοιωτίας συγκεντρώνοντας 32.256 θετικές ψήφους (σφαιρίδια) σε σύνολο 38.800 ψηφισάντων (δηλαδή 83,1%). «Μια επανάστασις συνετελέσθη, όχι του στρατού πλέον, αλλά του λαού. Του κυριάρχου. Επανάστασις ειρηνική» έγραφε η «Πατρίς» στις 10.8.1910 και συμπλήρωνε εμφατικά: «Ο Βενιζέλος είναι σύμβολον,είναι μια ιδέα. Ο Αντικομματισμός είναι η ελπίς της Αναγεννήσεως».

Μετά τη θριαμβευτική εκλογή του ο Ελ. Βενιζέλος επέστρεψε στην Ελλάδα και ο Γεώργιος Α’ του ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης. Όμως, παρά την υπερψήφιση της κυβέρνησής του από τη Βουλή, ο Ελ. Βενιζέλος ζήτησε τη διάλυσή της και έτσι, στις 28 Νοεμβρίου 1910, πραγματοποιήθηκαν νέες εκλογές για τη Β’ Αναθεωρητική. Τα παλαιά κόμματα, θεωρώντας αντισυνταγματική τη διάλυση της Α’ Αναθεωρητικής (στην οποία διέθεταν την πλειοψηφία), αποφάσισαν να απόσχουν από τις εκλογές. Έτσι, το νεοπαγές κόμμα Φιλελευθέρων, που ιδρύθηκε στις 22 Αυγούστου 1910, έχοντας να αντιμετωπίσει μόνον ανεξάρτητους συνδυασμούς, κατέλαβε τις 307 από τις 362 έδρες.

Η Β’ Αναθεωρητική Βουλή λειτούργησε εντατικά επί έναν χρόνο, ολοκληρώνοντας την Αναθεώρηση του Συντάγματος και ψηφίζοντας ορισμένους βασικούς νόμους για τη διοίκηση, τη δικαιοσύνη, τα οικονομικά, τις ένοπλες δυνάμεις κ.λπ.

Ο Ελ. Βενιζέλος αποφάσισε όμως να προχωρήσει στην πρόωρη διάλυση της Βουλής, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την
ανανέωση του λαϊκού χρίσματος, με συμμετοχή αυτήν τη φορά στις εκλογές και των «παλαιών κομμάτων». Οι νέες εκλογές, για ανάδειξη «απλής Βουλής» (σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1864 η Αναθεωρητική Βουλή είχε διπλάσιο αριθμό εδρών), πραγματοποιήθηκαν στις 11 Μαρτίου 1912 και αποτέλεσαν πραγματικό θρίαμβο για το Κόμμα Φιλελευθέρων. Οι βενιζελικοί πλειοψήφησαν στις 14 από τις 19 περιφέρειες, μειοψήφησαν σε τρεις (Αρκαδία, Λακωνία, Ζάκυνθος) και ισοψήφησαν σε δύο (Σπέτσες, Νέα Ψαρά). Κατέλαβαν έτσι τις 148 από τις 181 έδρες της Βουλής (146 φιλελεύθεροι και 2 κοινωνιολόγοι).

Και όταν ο Ελ. Βενιζέλος πέτυχε να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών, αποφάσισε να προχωρήσει στη διεξαγωγή
νέων εκλογών, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν την 1η Νοεμβρίου 1920. Στις εκλογές αυτές ο Ελ. Βενιζέλος γνώρισε την πρώτη και κρισιμότερη εκλογική του ήττα, λόγω της σημαντικής μεταστροφής του εκλογικού σώματος, κυρίως στην Παλαιά Ελλάδα. Το Κόμμα Φιλελευθέρων απέσπασε όλες σχεδόν τις έδρες στην Ήπειρο, την Κρήτη και το Ανατολικό Αιγαίο (όπως και τον Μάιο του 1915) καθώς και στην, πρόσφατα απελευθερωμένη, Θράκη (όπου οι αντιβενιζελικοί διέθεταν ισχνή ή μηδενική παρουσία). Ηττήθηκε όμως στη Μακεδονία (όπως και το 1915) και κυρίως καταποντίστηκε στην Παλαιά Ελλάδα, όπου περιορίστηκε σε 6 μόνο έδρες (σε σύνολο 184). Ο Αλ. Παπαναστασίου υποστηρίζει ότι, σε αριθμό ψήφων στο σύνολο της χώρας, οι φιλελεύθεροι διέθεταν ένα ελαφρύ προβάδισμα. Όμως, ακόμη και με τους υπολογισμούς του, στην Παλαιά Ελλάδα οι βενιζελικοί συγκέντρωσαν μόλις το 40% των ψήφων, ενώ το 1915 η επιρροή τους προσέγγιζε το 55%.

The post Ο Βενιζέλος κερδίζει τις εκλογές στις 28 Νοεμβρίου 1910 appeared first on Paraskhnio.gr.