Ο Γ. Βούλγαρης της «Ελιάς» θέτει θέμα για την επόμενη των εκλογών

Του Βαγγέλη Γιακουμή

Σε ομιλία του ο Γ. Βούλγαρης επικεφαλής των 58 , μιλώντας στο Γαλάτσι επεσήμανε την αναγκαιότητα για την «Ελιά» όμως άφησε να αιωρείται ως ερμηνεία το άνοιγμα που έκανε προς το ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, αλλά και τα χαρακτηριστικά την επόμενη των εκλογών . Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στην ομιλία του Κύριος Βούλγαρης τονίζει:

• Μπήκε στην ατζέντα το θέμα της ανασυγκρότησης της ευρείας Δημοκρατικής Παράταξης.

• Δεν λύθηκε. Η ανάγκη και ο στόχος παραμένουν

•

Η Πρωτοβουλία 58 υπήρξε πρωταγωνιστής στην ανάδειξη του θέματος. Αυτό πιστεύω αναγνωρίζεται και δικαιώνει την προσπάθειά μας.

Το έφτασε μέχρι ένα ορισμένο σημείο με πολύ μεγάλη προσπάθεια, αλλά και προβλήματα και λάθη. Θα τα συζητήσουμε τον επόμενο καιρό.

Σήμερα συνεχίζει και θα συνεχίσει να είναι παρούσα με τον έναν ή άλλο τρόπο στο πολιτικό τοπίο και μετά τις ευρωεκλογές.

Ασκώντας με σαφέστερο τρόπο έναν αναγκαίο όπως φαίνεται από τα πράγματα ρόλο: Σταθερή δύναμη παρακίνησης για την ενότητα και την αναγέννηση της ευρύτερης δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης.

2. Τελικά αυτός ο Τρίτος Πόλος δεν στάθηκε ικανός να συγκροτηθεί ενόψει των Ευρωεκλογών.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι έπρεπε να μετατεθεί για αργότερα ο στόχος, ότι δεν ήταν πρόσφορες οι Ευρωεκλογές για αυτό.

Προσωπικά, δεν το πιστεύω. Οι Ευρωεκλογές προσέφεραν πλεονεκτήματα στο εγχείρημα.

• Η Κοινή αναφορά στο ΕΣΚ και στην κοινή υποψηφιότητα Σουλτς οριοθετούσαν σαφέστερα, χειροπιαστά τον χώρο έναντι των άλλων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ).

• Υπήρχε και υπάρχει μια κοινή παράδοση φιλοευρωπαϊσμού και κοινές προγραμματικές θέσεις

Αν υπήρχε λοιπόν η πολιτική βούληση ή επαρκής διάθεση πολιτικής δοκιμής του σχήματος, οι Ευρωεκλογές προσέφεραν το καλύτερο πεδίο.

Λείπει η βούληση, υπάρχουν αποκλίνουσες στοχεύσεις. Αυτό ήταν και είναι το πρόβλημα.

3. Όπως και να έχει, τώρα βρισκόμαστε σε νέο σκηνικό πηγαίνοντας στις Ευρωεκλογές.

Συμμετείχαμε στη Συνδιάσκεψη της «Ελιάς-Δημοκρατικής Παράταξης» λέγοντας ότι μπορεί να αποτελέσει ένα βήμα που θα ενισχύσει τη δυναμική του τρίτου πόλου και την ανασυγκρότηση του ευρύτερου χώρου υπό δύο προϋποθέσεις. ΄Οτι θα έχει σταθερή στόχευση να ξεπεράσει τα όρια του ΠΑΣΟΚ. Και βεβαίως, να αποφύγει το ΠΑΣΟΚ να μετατρέψει την «Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη» σε πεδίο ξεκαθαρίσματος των εσωκομματικών λογαριασμών.

Από αυτή την άποψη οι τελευταίες εξελίξεις δεν είναι απλώς ανησυχητικές. Είναι επικίνδυνες. Τόσο για την «Ελιά» όσο και για το ΠΑΣΟΚ. Ας μην έχει κανείς αμφιβολία. Η μοίρα του ΠΑΣΟΚ και της «Ελιάς»είναι πια κοινή. Τόσο για την επιβίωση όσοκαι τον θάνατο. Είτε αυτό αρέσει, είτε δεν αρέσει.

Ως Πρωτοβουλία 58 έχουμε εκφράσει την απογοήτευση με την οποία η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ πολέμησε κάθε ιδέα ενότητας και ανασυγκρότησης. Για να καταλήξει στον δικό της «τρίτο πόλο» με πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ και θέσεις, που για να πούμε συγκρατημένα, δεν δικαιολογούν το μέγεθος της πολεμικής.

Πρόσφατα εμφανίστηκε και νέος «παίκτης» στον ευρύτερο χώρο, το «Ποτάμι» του φίλου Σταύρου Θεοδωράκη. Ήδη έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις στον χώρο. Άλλοι το βλέπουν σαν συνέχεια και ολοκλήρωση των «58» – πράγμα που νομίζω ότι δεν συμβαίνει. Άλλοι στέκονται πολύ αυστηρά απέναντί του. Και οι μεν και οι δε περιμένουν ένα σαφέστερο στίγμα. Όχι τόσο προγραμματικών θέσεων, όσο πολιτικού σχεδίου στο οποίο εντάσσει τον εαυτό του. Προσωπικά δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι αν υπήρχε το «Ποτάμι» τον Οκτώβριο του 2013 όταν δημοσιεύαμε την αρχική «έκκληση» των 58, θα το είχαμε προσκαλέσει. Με άνεση και ελπίδα. Και σήμερα, το «Ποτάμι» μπορεί να προσθέσει δυνάμεις και διαφορετικά ακροατήρια στον ευρύ χώρο της δημοκρατικής παράταξης και της κεντροαριστεράς – και όχι απλώς να ξαναμοιράσει τα κομμάτια της ίδιας πίττας.΄Η να «τιμωρήσει» τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ.

Στις Ευρωεκλογές υπάρχουν για μας δύο μεγάλα διακυβεύματα

• Νίκη των ευρωσοσιαλιστών στην Ευρώπη

• Ανανέωση του πολιτικού προσωπικού της παράταξης στην Ελλάδα.

Υπάρχει όμως και ένα τρίτο το οποίο θέλω να θέσω με έμφαση.

Χρειάζεται να αποφύγουμε τον προεκλογικό εμφύλιο στον χώρο της ευρείας Κεντροαριστεράς.Ούτε ένας εμφύλιος στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε ένας ακραίος αντιΠΑΣΟΚισμός της ΔΗΜΑΡ χωρίς η ίδια να απαντά στο θέμα της κυβερνητικής σταθερότητας. Ούτε μια αμοιβαία άμετρη αντιπαράθεση με το «Ποτάμι».

Δεν αποφύγαμε τον κακακερματισμό. Ας μην καταλήξουμε στον «μικρό εμφύλιο» της Κεντροαριστεράς.

Οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς πρέπει να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τις δυνάμεις και τα πρόσωπα που βαθαίνουν το χάσμα αντί να το γεφυρώνουν.

4. Γιατί όμως αυτό γέννησε και γεννά αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του χώρου;

Γιατί ένα μέρος των πολιτικών και των μηχανισμών από τα ίδια κόμματα που θα έπρεπε να συναποτελέσουν τον Τρίτο Πόλο αμφιβάλλουν ή αντιστρατεύονται τη δημιουργία του.

Αρκούνται σε δορυφορικά κομματίδια των δύο μεγαλύτερων πόλων.

Αρκούνται σε ένα μικρό ΠΑΣΟΚ, σε μια μικρή ΔΗΜΑΡ που θα διαπραγματευτεί σαν μικρομάγαζο με τον ΣΥΡΙΖΑ, που στην καλύτερη περίπτωση θα τον «νουθετεί», θα τον «διαπαιδαγωγεί».

Προσωπικά πιστεύω ότι μόνο αν προκύψει μια υπολογίσιμη δύναμη μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θα βοηθηθούν πραγματικά οι λογικές και φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα βοηθηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή ό,τι προκύψει από τον ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον, να εξελιχθεί σε πιο υπεύθυνη κυβερνητική δύναμη. Γιατί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ακόμα πολλά ανοιχτά ζητήματα.

Γι αυτό ο κόσμος σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, δεν τον θεωρεί έτοιμο να κυβερνήσει. Σαν ο κόσμοςνα διαισθάνεται ότι η νέα μεγάλη Κεντροαριστερά, η νέα ευρεία προοδευτική Παράταξη χρειάζεται να θεμελιωθεί σε μια πιο σύγχρονη, πιο φιλοευρωπαϊκή πολιτική κουλτούρα, όπως είναι η παράδοση της ευρείας Κεντροαριστεράς. Και όχι στην παραδοσιακή κρατικιστική – συντεχνιακή (και σε πολλούς) αντιευρωπαϊκή του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.

5. Αυτά τα διλήμματα θα τεθούν μετά τις Ευρωεκλογές και πάλι.

Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.

Καταλαβαίνουμε ότι η δημιουργία μιας μεγάλης Παράταξης στον κεντροαριστερό χώρο θα είναι μια επίπονη πολιτική προσπάθεια.

Με επιταχύνσεις και καθυστερήσεις, με συνέχειες και τομές.

Με σταθερή όμως κεντρική στόχευση. Τη συγκρότηση ενός υπολογίσιμου Τρίτο Πόλου που φέρει κοντά νέες γενιές πολιτών και πολιτικών για την ανασυγκρότηση της μεταμνημονιακής Ελλάδας.Αλλιώς δεν θα έχει νόημα.

Δεν υπάρχουν «μαγικές συνταγές». Οι αρχές μιας τέτοιας Παράταξης σήμερα είναι σχετικά απλές:

• ενώνει και δεν χωρίζει

• δεν αποκλείει αλλά δεν μετατρέπεται σε καθαρτήριο. Ούτε σε ανακύκλωσηξεπερασμένων πολιτικών προσώπων.

• Δείχνει μηδενική ανοχή στη Διαφθορά.

• Καταδικάζει τις αντιλήψεις που θέλουν το Κράτος λάφυρο του εκάστοτε νικητή των εκλογών. Μάχεται, πριν απόλα με τον εαυτό της, ώστε να γίνει αδιαπραγμάτευτη αρχή η απομάκρυνση των κομμάτων από το Κράτος.

• Αγωνίζεται για την Ανάπτυξη, την Απασχόληση,την Ανταγωνιστικότητα της χώρας με ατμομηχανή την Εξωστρεφή Επιχειρηματικότητα και έμφαση στη καινοτομία και στις νέες τεχνολογίες.

• Θέτει την ενίσχυση των αδύναμων σαν απόλυτη προτεραιότητα του νέου κράτους πρόνοιας που πρέπει να οικοδομήσουμε.

6. Μετά τις ευρωεκλογές. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, χρειάζεται να ξανανοίξουμε το θέμα.

Χρειάζεται να βάλουμε τέλος στη φάση του κατακερματισμού.

Χρειάζεται να μιλήσουμε καθαρά για την ουσιαστική συνένωση όλου του χώρου της Κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής αριστεράς, του φιλελεύθερου κέντρου και της πολιτικής οικολογίας.

Με όρους πολιτικούς.

• Τότε όμως ο τόνος δεν θα είναι η συνένωση των παλαιών κομμάτων, ομάδων και προσώπων. Ο τόνος θα πρέπει να μπει αποφασιστικά στο νέο και στους νέους.

• Τότε όμως οι διαδικασίες δεν θα είναι αργόσυρτες ή προσχηματικές διαβουλεύσεις μηχανισμών και κατεστημένων ομάδων. Θα πρέπει να είναι ταχείες και ρηξικέλευθες. Να δημιουργούν Τομές, Ασυνέχειες, και αν χρειαστεί Νέο Φορέα.

• Τότε θα πρέπει να δρομολογηθούν με επίκεντρο μια νέα εθνική ηγετική ομάδα, που να αποτελείται από έμπειρους, αλλά κυρίως νέους και ελπιδοφόρους πολιτικούς.

• Τότε θα πρέπει να μιλήσει με καθαρές κουβέντες για την περίοδο της κρίσης, της χρεοκοπίας και των μνημονίων, τις αιτίες και τις ευθύνες. Όμως, το επίκεντρο θα είναι το σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης της χώρας.

• Σε επικοινωνία με τις πιο προωθημένες επεξεργασίες του προοδευτικού ευρωπαϊσμού.

7. Η Πρωτοβουλία των 58, με αυτή ή άλλη μορφή και όνομα, θα είναι, θα πρέπει να είναι παρούσα, στο νέο ραντεβού.

Ξεκαθαρίζοντας πριν από όλα στο εαυτό της, αλλά και στην κοινή γνώμη, με μεγαλύτερη σαφήνεια από όσο το έκανε στην προηγούμενη φάση, ότι θα είναι παρούσα όχι ως κομματίδιο, ούτε σαν μια επιπλέον κίνηση.

Θα είναι σαν κριτικό ρεύμα γνώμης και μαχητικής παρουσίας στη δημόσια σφαίρα.

Θα παρακκινεί στην ενότητα. Γι αυτό δεν θα ταυτίζεται με τις επιμέρους δυνάμεις, αλλά θα επιδιώκει να είναι συνομιλητής όλων.

Θα συμβάλει στην αναγέννηση του προγραμματικού λόγου, στην ιεράρχηση τωνεθνικών στόχων, αφιερώνοντας μεγαλύτερη προσπάθεια στην επεξεργασία θέσεων και ιδεών. Σε συστηματικό διάλογο με τις πιο προωθημένες πνευματικές και τεχνοκρατικές δυνάμεις του χώρου.Και πριν και μετά τις ευρωεκλογές.

Θα υποστηρίξει την ανάδειξη νέων ανθρώπων,νέων ηγετικών ομάδων, που θα παρέχουν εχέγγυα αξιοπιστίας στην εφαρμογή των αναγκαίων διαρθρωτικών αλλαγών.

Η προσπάθεια συνεχίζεται γιατί οι συνθήκες το απαιτούν.

Χρειάζεται να είμαστε παρόντες στις εξελίξεις.

Αλλά και οι εξελίξεις στον χώρο καλούν δυνάμεις σαν τους «58», ή όπως αλλιώς συγκροτηθούν, να βοηθήσουν την Ελλάδα και την Παράταξη στη νέα μεταμνημονιακή εποχή.

The post Ο Γ. Βούλγαρης της «Ελιάς» θέτει θέμα για την επόμενη των εκλογών appeared first on Paraskhnio.gr.