Μήπως τελικά μας… ψεκάζουν;

Ας το παραδεχτούμε επιτέλους: Είμαστε λαός των αντιφάσεων. Είμαστε ξερόλες και με την πρεμούρα μας να αποδείξουμε ότι τα ξέρουμε όλα, υποστηρίζουμε με φανατισμό αντιφατικές θέσεις, ποντάροντας στο ότι οι πάντες (όπως νομίζουμε…) είναι αμνήμονες. Με τη… γνώση και την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει επί των οικονομικών, έχουμε όλοι αποκτήσει το δικαίωμα και την άνεση να σχολιάζουμε τα της κυπριακής κρίσης. Βάση αυτής της γνώσης αποτελεί η πίστη μας, ότι είμαστε ο περιούσιος λαός και ότι όλοι μας φθονούν. Α, και ότι θέλουν να μας κλέψουν τον πλούτο μας (τώρα, γιατί δεν το έκαναν όταν η Ελλάδα

ήταν ξέφραγο αμπέλι και το κάνουν τώρα που στο κάτω – κάτω αποτελεί μέλος της ευρωζώνης, δεν το εξηγεί κανένας…), τον πλούτο που εμείς μόλις τώρα, στο μεγάλο μας ζόρι, ανακαλύψαμε. Αλλά και αυτόν τον πλούτο δεν ξέρουμε τι να τον κάνουμε και πώς να τον αξιοποιήσουμε…
Τις τελευταίες ημέρες, τη μια κατηγορούμε τους Ευρωπαίους ότι πήγαν να φάνε (και) τον πλούτο της Κύπρου και την άλλη τους Κύπριους ότι δεν έχουν εναλλακτικό σχέδιο! Μήπως τελικά μας… ψεκάζουν για να μας προκαλούν σύγχυση και γι’ αυτό δεν βλέπουμε σφαιρικά τα πράγματα;
Όποιος έχει καθαρό μυαλό μπαίνει στην ουσία και μπορεί να επισημάνει την πρώτη και μεγάλη αλήθεια, ότι η κυπριακή ηγεσία όχι μόνο ήξερε, αλλά και είχε συναινέσει στην απόφαση για «κούρεμα» των καταθέσεων. Επίσης, όποιος κάθεται να σκεφτεί, μπορεί να αναρωτηθεί εάν οι προτάσεις των Ευρωπαίων αποτελούν μία πρώτη πολιτική νίκη έναντι αυτών που κατέκλεψαν «τα αδέλφια μας τους Ρώσους» και εξακολουθούν να τα κονομάνε εκμεταλλευόμενοι τα προνόμια που τους δίνει το κυπριακό τραπεζικό σύστημα. Επίσης, μπορεί να αναρωτηθεί τι θα συμβεί εάν αυτά τα κλεμμένα και καθαγιασμένα μέσω του τραπεζικού συστήματος χρήματα «αλώσουν» τις επιχειρήσεις και τις αγορές της ευρωζώνης…

Αβέρκιος Λουδάρος
[email protected]