Η μετάβαση από την οικογένεια στο σχολείο

Το μικρό παιδί, έτσι όπως είναι δομημένη η κοινωνία σήμερα, μπαίνει από νωρίς στη διαδικασία απομάκρυνσης από την οικογένεια και εισάγεται στους διάφορους παιδαγωγικούς και σχολικούς φορείς. Οι φορείς αυτοί λοιπόν είναι επιφορτισμένοι για το παιδί με ποικίλες ψυχικές διαστάσεις.

Για να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, ο βρεφικός και παιδικός σταθμός που παραλαμβάνει τα παιδιά στην αρχή της ζωής τους είναι μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Από τη μία υπάρχει το παιχνίδι, το παραμύθι, η μουσική, η ζωγραφική και από την άλλη υπάρχουν οι περιορισμοί της ομάδας. Τα παιδιά

έχουν ανάγκη το παιχνίδι, γιατί είναι το βασικό τους μέσο για να επιλύουν τα συναισθηματικά τους προβλήματα που παρουσιάζονται λόγω της ανάπτυξης. Στον παιδικό σταθμό λοιπόν καλούνται να βρουν μία σχέση ανάμεσα στις ιδέες και τη φαντασία τους και στους κανόνες που διέπουν το πλαίσιο αυτό.

Επίσης στον παιδικό σταθμό το παιδί σχετίζεται για πρώτη φορά με κάποιον άλλον εκτός από τους γονείς. Ως τότε συγκροτούσε την αντίληψη του εαυτού του μέσα από τη σχέση του με τη μητέρα την οποία είχε μόνο για εκείνο. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν για το μικρό παιδί το γεγονός ότι θα μάθει να μοιράζεται με άλλα παιδιά τον/τη βρεφονηπιοκόμο, χωρίς να αναστατώνεται και ότι θα αρχίσει να δημιουργεί την ικανότητα να σχετίζεται με άλλους ανθρώπους εκτός από τους γονείς.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε επιπλέον ότι η σωματική φροντίδα του βρέφους από τους γονείς( κράτημα, πλύσιμο, τάισμα) δημιουργεί στο βρέφος εμπειρίες που προστίθενται στην αρχική αντίληψη για τους γονείς. Άρα όταν ο παιδικός σταθμός συνεχίζει να παρέχει ένα περιβάλλον σταθερό και μια σωματική φροντίδα στα παιδιά, πραγματοποιεί έργο ψυχικής υγιεινής. Το τάισμα δεν είναι απλώς παροχή τροφής αλλά ένας τρόπος με τον οποίο ο/η βρεφονηπιοκόμος συνεχίζει το έργο των γονιών.

Όσο απομακρυνόμαστε από τη προσχολική ηλικία και μπαίνουμε στη σχολική ηλικία τα πράγματα αλλάζουν. Πλέον έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο να κατανοούμε την ένταση και τις προσαρμοστικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένα παιδί το οποίο εντάσσεται για πρώτη φορά σε μια νέα κοινότητα ατόμων, πολυπληθέστερη, με διαφορετική σύνθεση, οργάνωση και δομή αλλά και να προετοιμάσουμε το παιδί για αυτή την αλλαγή που θα έρθει.

Καλό θα ήταν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι γονείς να προετοιμάσουν ψυχολογικά το παιδί. Το πιο απλό πράγμα που μπορούν να κάνουν είναι να του μιλήσουν με θετικά λόγια για το δημοτικό σχολείο. Θα πρέπει να απαντούμε με απόλυτη ειλικρίνεια σε ερωτήσεις που θα θέτει το παιδί προσπαθώντας να του λύνουμε όλες τις απορίες του ώστε να μην έχει αμφιβολίες για το τι θα συναντήσει.

Οι συνηθισμένες ερωτήσεις που θέτουν τα παιδιά είναι: «Γιατί να πάω σε άλλο σχολείο; Μ’ αρέσει αυτό που είμαι» «Τι παιχνίδια θα υπάρχουν στο καινούργιο μου σχολείο;», «Θα έχω τα ίδια παιδιά στην τάξη μου;», «Που θα είναι οι συμμαθητές μου; Μήπως χάσω τους φίλους μου;»

Μια καλή πρόταση είναι να επισκεφθούν οι γονείς μαζί με τα παιδιά το νέο σχ