Εμείς αποτύχαμε, όχι το μνημόνιο

Του Αβέρκιου Λουδάρου, [email protected]

Απορώ με τους πολλούς που, άκριτα και αβίαστα, υποστηρίζουν ότι το μνημόνιο απέτυχε γιατί ήταν λάθος η συνταγή, λάθος οι εκτιμήσεις, λάθος και οι προβλέψεις. Οι πολλοί βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος, για να χρησιμοποιήσουμε μία έκφραση που έχει καταντήσει κοινότοπη.
Λοιπόν, το μνημόνιο έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε το Δημόσιο περισσότερο φιλικό στον πολίτη, ευέλικτο και γρήγορο.

Το κάναμε; Προφανώς όχι. Επίσης, έλεγε ότι πρέπει να θεσπίσουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα με αναπτυξιακή στόχευση. Το κάναμε; Ακόμα περιμένουμε τη φορολογική μεταρρύθμιση. Ελεγε το μνημόνιο ότι πρέπει να κάνουμε ιδιωτικοποιήσεις; Ναι, το έλεγε. Προχωρούν οι διαδικασίες; Μάλλον καρκινοβατούν. Καθυστερήσεις, φοβίες, ανταγωνισμοί συμφερόντων και προσώπων…
Πάμε παρακάτω. Ζητά το μνημόνιο να προχωρήσουμε σε αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Το κάναμε; Οχι, βέβαια. Γιατί εδώ και τρία χρόνια λέμε να αξιοποιήσουμε την έκταση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, αλλά δεν ξέρουμε ούτε το πώς, ούτε με ποιους όρους. Τρία χρόνια μετά συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι για πολλά ακίνητα του Δημοσίου το νομικό καθεστώς δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά δεν κάνουμε τίποτα για να το ξεκαθαρίσουμε. Και όσο καθυστερούμε, επενδύσεις δεν έρχονται και η ανεργία «καλπάζει».
Τέλος πάντων, το μοναδικό που κάνουμε πέρα από το να κλαίμε τη μοίρα μας και να «τα βάζουμε» με τους δανειστές είναι να κόβουμε τους μισθούς και τις συντάξεις. Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε όσο δεν υλοποιούμε αυτά που λέει το μνημόνιο. Τελικά, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι έχουμε κρίση, γιατί δεν έχουμε κρίση…