Εεεε… οοο… πάρτε το μνημόνιο και διώξτε το από ’δω…

Γράφει η Μαρία Μουγιακάκου

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του Ιουνίου, αποφάσισα να επισκεφτώ μία φίλη μου και να χρησιμοποιήσω το ΜΕΤΡΟ αντί να πάω με το αυτοκίνητό μου. Πήρα ένα βιβλίο μαζί μου να διαβάζω στη διαδρομή, αλλά δυστυχώς ήμουν άτυχη, γιατί απέναντί μου κάθισαν δύο κυρίες και είχαν μία συζήτηση, την οποία είχαν ξεκινήσει πριν μπουν στο τρένο και θεώρησαν καλό

να τη συνεχίσουν και μάλιστα τόσο δυνατά, που άρχισα κι εγώ να παρακολουθώ χωρίς να το θέλω… Σας τη μεταφέρω, λοιπόν,  γιατί, ναι, είχε και έχει και τώρα ενδιαφέρον:

-Έχουμε τρελαθεί χρυσή μου. Κάθε μέρα ο ταχυδρόμος μού φέρνει γράμματα από τους υποψήφιους βουλευτές. Θα κάνουν αυτό, θα προασπίσουν τα συμφέροντα τα δικά μου, τα δικά σου, της πατρίδας κ.λπ. Καλά τόσα χρήματα πώς τα πετάνε; Δεν ξέρουμε εμείς τόσα χρόνια που οι ίδιοι προασπίζουν τα συμφέροντά μας πόσο καλά το κάνουν και είδες πού φτάσαμε… Και να σου πω, έχω θυμώσει μαζί τους τόσο πολύ που, χωρίς να τα ανοίξω, τα πετάω στα σκουπίδια. Μετά είναι και τα τηλέφωνα, ξαφνικά με θυμήθηκαν… Είμαι, λέει, μέλος του κόμματος. Ποιου κόμματος, καλέ;

-Αλήθεια, φιλενάδα, είσαι γραμμένη στη ΝΔ;

-Μα, τι λες τώρα, είχα πάει τότε που έπρεπε να βγει αρχηγός στο κόμμα και ψήφισα τον Αντώνη. Τρεις ώρες στην ουρά σαν το πρόβατο περίμενα, γιατί απλά δεν ήθελα να βγει η Ντόρα. Να μου πεις, τι με ένοιαζε εμένα; Τώρα τι να σου πω… Ξέρουν, παιδί μου, αυτοί και μας χρησιμοποιούν. Δεν ξέρω, το σπουδάζουν αυτό; Τέλος πάντων, θεώρησαν, λοιπόν, ότι τους ανήκω, τους ανήκουν οι σκέψεις, οι αποφάσεις και η ψήφος μου και καλά να πάθω, γιατί εγώ τους έδωσα το δικαίωμα να το νομίζουν.

-Δηλαδή, λάθος το νομίζουν;

-Και, βέβαια, λάθος! Εντάξει, σας ψηφήσαμε, αλλά θα κρίνουμε εμείς αν αξιοποιήσατε σωστά την ψήφο μας για να σας ξαναψηφίσουμε…

-Και πού θα το καταλάβουν αυτοί όλοι μέσα στη Βουλή ότι δεν συμφωνούμε με αυτά που κάνουν για εμάς;

-Αν ο Αντώνης δεν άκουσε ούτε μία φορά τον κόσμο που ήμασταν έξω από τη Βουλή κάθε μέρα και φωνάζαμε «ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ’ΔΩ», τότε πρέπει να πάει σε Ω.Ρ.Λ. μήπως δεν ακούει καλά.

-Μήπως δεν ακούμε εμείς καλά; Αυτός δεν ήταν κατά του μνημονίου; Δεν διέγραψε την Ντόρα, γιατί ψήφισε το μνημόνιο; Και τώρα είναι αγκαλιά, αφού έχουν σούρει ο ένας στον άλλον τα χειρότερα. Τι να πω, χαμένα τα έχουμε με όλους αυτούς. Και γιατί τα έχεις με τον Αντώνη;

-Γιατί αυτός δεν ήταν μαζί μας; Δεν ήμασταν μαζί κατά του μνημονίου; Γι’ αυτό δεν τον στηρίζαμε; Για να μας βγάλει από τον λάκκο που μας έριξε το άλλο το ζαβό, που πήρε, λέει, ως μόνη κληρονομιά από τον πατέρα του το ρολόι και το όνομα. Γιατί χρειαζόταν και κάτι άλλο για να γίνει πρωθυπουργός; Το ρολόι για να μετράει πόση ώρα θα κάνει ποδήλατο και το όνομα για να γίνει πρωθυπουργός και να μας τρελάνει όλους!

-Γιατί όλη η ΝΔ με θυμήθηκε τώρα και, μάλιστα, δεν υπολογίζουν και τι ώρα είναι; Μες στο μεσημέρι να τηλεφωνούν; Τέτοια αγωνία για το τι κάνω και αν είμαι καλά; Όχι, κύριοι, δεν είμαι καλά, καθόλο