Από τα… μεγαλεία της Βουλής ξανά στη βιοπάλη;

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τι κι αν ο Ευάγγελος Αντώναρος το έριξε ήδη στη συγγραφή βιβλίων, τι κι αν η Εύα Καΐλή θα επιλεγεί και πάλι για να τη δούμε στο «γυαλί», τι κι αν ο Χρήστος Πρωτόπαπας επέστρεψε υπάλληλος στην Εθνική (τράπεζα, εννοείται!), είναι άγνωστο ακόμη το πώς «θα ζήσουν» τώρα μακριά από τη Βουλή μαζί με όσους μεγαλόσχημους πολιτικούς που απέτυχαν να δουν το όνομά τους στις λίστες των επιτυχόντων στις τελευταίες εκλογές

της 17ης Ιουνίου. Κι αυτό, γιατί άλλοι από τους αποτυχόντες «καταψηφίστηκαν» από τον ελληνικό λαό που «μαύρισε» το κόμμα τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, άλλοι έμειναν απ’ έξω από τα «καμώματα» του εκλογικού νόμου, άλλοι, αν και κέρδισαν σε ψήφους, έχασαν την έδρα στη Βουλή, για να χωρέσει η «έδρα» του αρχηγού τους και άλλοι, τέλος, βαρέθηκαν τόσα χρόνια στο κουρμπέτι και είπαν να κάτσουν, επιτέλους, σπίτι τους, για να μας «ταλαιπωρούν» στον… καναπέ μας από τον… καναπέ τους!

«Φαρμάκι»
Εξάλλου, πέρα από το ότι οι περισσότεροι δηλώνουν ξένοι από το «σαράκι» της πολιτικής στην… αρχή, ποτίζονται με το «φαρμάκι» της και δεν μπορούν να κάνουν μακριά της! Κλασικά παραδείγματα στο «είδος», ο επίτιμος της ΝΔ, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πρώην του ΠΑΣΟΚ πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, ο πρόσφατα παραιτηθείς από την πολιτική σκηνή Θόδωρος Πάγκαλος και άλλοι που δεν θέλουν να αφήσουν τον ελληνικό λαό στην ησυχία του. Το ερώτημα, όμως, είναι αν, εκτός ορισμένων και λίγων εξαιρέσεων, όλοι αυτοί που έμειναν εκτός Βουλής και οι άλλοι που, ταυτόχρονα, έχασαν και «τα αβγά και τα… υπουργεία» τους, θα μπορούν πλέον να «βγάλουν τον επιούσιο» από τη δουλειά τους, όπως και οι χιλιάδες των μεροκαματιάρηδων του ελληνικού λαού. Στην πραγματικότητα, οι εκάστοτε εκλεκτοί του λαού είναι και οικογενειακά και κοινωνικά και επαγγελματικά καταξιωμένοι, οπότε θα συνεχίσουν και τώρα τη ζωή τους, αν όχι περπατώντας σε κόκκινα χαλιά, τουλάχιστον, σε δρόμους στρωμένους με ροδοπέταλα που δεν έχουν «ξεραθεί» ακόμη.
Και αν ακόμη δεν μπορέσουν όλοι να «βολευτούν» στον κομματικό τους μηχανισμό, τόσα χρόνια έχουν κανονίσει να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους άνετα. Και όπως θα έλεγε ο θυμόσοφος λαός μας «άλλοι ψάχνουν για το μεροκάματο και άλλους τους ψάχνει εκείνο»!
Γιατί, ποια οικονομική «ανάγκη» μπορεί να έχει, για παράδειγμα, η Άννα Διαμαντοπούλου από το να ψάχνει πλέον ανά τον κόσμο εύφορο έδαφος για να ρίξει τον «σπόρο» της πολιτικής, και όχι μόνο, εμπειρίας της σε… διαλέξεις, ή τι ανάγκη έχει ο Γιάννης Ραγκούσης, αφού μπορεί να ξαναγυρίσει στην Πάρο για… δήμαρχος; Εξάλλου, κάτω απ’ αυτό το σκεπτικό, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου θα επιστρέψει, από «επισκέπτης» της πολιτικής, ως επισκέπτης καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, εκτός κι αν ξαναγυρίσει υπάλληλος στον ΟΟΣΑ. Ο Χάρης Καστανίδης θα συνεχίσει να δικηγορεί, όπως ακριβώς ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου και ο Γιάννης Μαγκριώτης, όπως επιτυχώς κάνει, εδώ και χρόνια, ο Δημήτρης Τσοβόλας, ενώ ο Γιάννης Παπαθανασίου θα επιστρέψει στην «Γ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Α.Ε.», την οικογενειακή,