Tam Cy Albert: Οι μισοί Γερμανοί είναι οργισμένοι και οι άλλοι λυπούνται τους Έλληνες

Συνέντευξη στη ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

«Οι Έλληνες πρέπει να φωνάξετε δυνατά να γίνετε πιο οργισμένοι», είναι το ηχηρό μήνυμα που στέλνει ο Γάλλος συγγραφέας Tam Cy Albert, ο οποίος συστήνεται στο ελληνικό κοινό μέσα από το επαναστατικό του έργο Wordwhore, αφιερωμένο στον άνθρωπο της πόλης που παλεύει σιωπηλά.

Σε συνέντευξη που μας παραχώρησε, ο Tam Cy Albert  μιλάει για τους Έλληνες, τη δεινή οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και την εικόνα που έχουν σχηματίσει οι ξένοι για εμάς, λέγοντας χαρακτηριστικά πως στη Γερμανία επικρατούν δυο αντίθετες πλευρές: «Από τη μια είναι αυτοί που είναι τσαντισμένοι με τους Έλληνες και από την άλλη εκείνοι που απλώς λυπούνται για αυτό που συμβαίνει».

«Αν αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα συνέβαινε στη Γαλλία οι άνθρωποι θα σκοτώνονταν στους δρόμους», λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος…

Το περασμένο Σάββατο παρακολουθήσαμε το επαναστατικό σας έργο «Wordwhore». Βλέποντας τον πόνο και τη μοναξιά της Κορνήλιας, που δεν αντέχει τη ζωή στην πόλη που ζει, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιά πιστεύετε ότι είναι η επίδραση της πόλης στις ζωές μας…

Οι εμπειρίες μας μπορεί να διαφέρουν, γιατί όλοι ζούμε κάποιες μοναχικές στιγμές, η πόλη όμως αποτελεί το τέλειο παράδειγμα επειδή εκεί περιβάλλεσαι από πολλούς ανθρώπους, αλλά αυτό που συμβαίνει είναι ότι όσοι περισσότεροι άνθρωποι είναι τριγύρω σου τόσο πιο μόνος νοιώθεις και αυτό το συναίσθημα ήθελα να εξερευνήσω.

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μεγαλουπόλεις όπως η Αθήνα…

Ναι και νομίζω ότι είναι ένα συναίσθημα οικουμενικό. Οι πόλεις μας βγάζουν το καλύτερο και το χειρότερο και νοιώθουμε εντονότερα την μοναξιά εξαιτίας της δομής των πόλεων. Νομίζω ότι αυτό το συναίσθημα το έχουμε όλοι μέσα μας παρότι το εκφράζουμε με διαφορετικούς τρόπους και η Κορνήλια το εκφράζει με τον δικό της τρόπο.

Τι σας έκανε να διαλέξετε τον συγκεκριμένο τίτλο;

Η Κορνήλια είναι ένας περίεργος χαρακτήρας. Μας βομβαρδίζει με λέξεις που μας χτυπούν ασταμάτητα από παντού και είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας που έχει, αλλά και ο καλύτερος τρόπος γενικά. Έχουμε και άλλους τρόπους επικοινωνίας αλλά αποφασίζει να κλείσει τον εαυτό της. Είναι ένας κλειστοφοβικός χαρακτήρας, οι λέξεις είναι το μόνο που της έχει μείνει και θέλει να ακουστεί. Θέλει να πει την ιστορία της ακόμη και αν οι άλλοι δεν θέλουν να την ακούσουν. Οπότε, από μια άποψη, οι λέξεις είναι το τελευταίο που θα την σώσει και τις χρησιμοποιεί και θα ήθελα να πω ότι βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την παράσταση στα ελληνικά, γιατί ενώ ξέρω το έργο και δεν καταλάβαινα τη γλώσσα οι λέξεις παίρνουν ένα τόσο διαφορετικό νόημα. Και εγώ σοκαρίστηκα με τον τρόπο που βομβάρδιζε το ακροατήριο με λέξεις.

Πως βρήκατε την σκηνοθετική δουλειά στο έργο σας και την ηθοποιό;

Θεωρώ ότι η ηθοποιός ήταν καταπληκτική. Είναι τόσο νέα και τόσο συναισθηματική. Όσον αφορά εμένα μπορεί να ξέρω το κείμενο, αλλά επειδή είναι στα ελληνικά χάνομαι στις λέξεις. Δεν καταλαβαίνω  σε ποιο σημείο βρίσκεται η ηθοποιός οπότε πρέπ