Το παρασκήνιο που οδήγησε στο αδιέξοδο

Του Βαγγέλη Δουράκη

Η Γερμανία, η Ολλανδία και η Φινλανδία δεν κατάφεραν να βρουν μια συμβιβαστική λύση με το ΔΝΤ, σε ό,τι αφορά τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους: Βρέθηκαν απέναντι από την Κριστιν Λαγκάρντ που και αυτή με την σειρά της  ούτε που ήθελε να ακούσει για αλλαγές στους στόχους.

Ένταση είχε η συνεδρίαση στις Βρυξέλλες,

κόντρες και διαξιφισμούς: Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά την διάρκεια της συνεδρίασης, η «μπάλα» πήγε να πάρει και την Ελλάδα καθώς ορισμένοι Ευρωπαίοι υπουργοί εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για την ελληνική συνέπεια και συνέδεαν την κάθε λύση με επιπρόσθετους όρους, οι οποίοι δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί με ευκολία από την κυβέρνησή μας. Αυτό εξηγεί και τις τηλεφωνικές επικοινωνίες μεταξύ των κ.Σαμαρά , Βενιζέλου και Κουβέλη.

Η Ελλάδα όμως έχει κάνει ότι της ζητήθηκε και γρήγορα το πεδίο διαμάχης μεταφέρθηκε και πάλι ανάμεσα στο ΔΝΤ και τον άξονα γερμανικής επιρροής.

Η συνεδρίαση είχε ουκ ολίγες διακοπές και τα έγγραφα με βάση τα οποία ο καθένας επεδίωκε «περάσει το δικό του» πήγαιναν και έρχονταν: Ένα από αυτά τα έγγραφα διαπίστωνε ότι το ελληνικό χρέος δεν μπορεί να υποχωρήσει κάτω από το 120% του ΑΕΠ το 2020 αν δεν δεχθούν τα κράτη της ευρωζώνης «κούρεμα» των δανείων που χορήγησαν στην Ελλάδα ή δεν επιβληθεί υποχρεωτική συμμετοχή των ιδιωτών στην επαναγορά ομολόγων, υποστηρίζει το Reuters.
Tο 15σέλιδο έγγραφο παραδόθηκε στους υπουργούς Οικονομικών για τη συνεδρίαση και παρουσίαζε επιλογές για τη μείωση του χρέους της χώρας. Τονίζει ότι χωρίς «κούρεμα» τα μέτρα δεν είναι αρκετά για την επίτευξη του στόχου το 2020, αλλά σημειώνει ότι πρόκειται για μια επιλογή που η Γερμανία και άλλες χώρες θεωρούν «παράνομη» και αναμένεται να συναντήσει πολιτικές αντιδράσεις.

Αναφέρεται ωστόσο ότι το ελληνικό χρέος, χωρίς κούρεμα, μπορεί να πέσει στο 120% του ΑΕΠ το 2022, επιλογή με την οποία διαφωνεί η Kριστίν Λαγκάρντ.

Όπως σημειώνεται:

* Τα μέτρα δεν είναι αρκετά για τη μείωση του χρέους «κοντά στο 120% του ΑΕΠ το 2020» χωρίς κούρεμα του “επίσημου” χρέους ή περισσότερο “ολοκληρωμένο” πρόγραμμα επαναγοράς χρέους με ενεργοποίηση της ρήτρας συλλογικής ευθύνης (CAC) των ομολόγων. Τονίζει μάλιστα ότι αναγκαστικά μέτρα που θα ενεργοποιήσουν τα CAC’s έχουν αποκλειστεί, ενώ αντίθετα, η επαναγορά 10 δισ. ευρώ στο 30 – 35% της ονομαστικής αξίας δείχνει «λογικός διάδρομος».

* Το βασικό σενάριο της τρόικα βλέπει το χρέος στο 144% του ΑΕΠ το 2020, στο 133% το 2022 και το 111% του ΑΕΠ το 2030 αν δεν ληφθούν μέτρα μείωσης του.

* Σχέδιο για επαναγορά χρέους 10 δισ. ευρώ στο 50% της ονομαστικής αξίας θα μειώσει το χρέος κατά 2,4% του ΑΕΠ ως το 2020.

* Η μείωση των επιτοκίων στα διμερή δάνεια κατά 70 μονάδες βάσης (από 150 μονάδες βάσης), επιπλέον του κόστος χρηματοδότησης, θα μειώσει το χρέος κατά 1,4% του ΑΕΠ το 2020. Η μείωση του τόκου στις 25 μονάδες βάσης οδηγεί σε περιορισμό του χρέους κατά 5,1% του ΑΕΠ.

* Από την άλλη πλευρά, το μορατόριουμ στις πληρωμές τόκων στο EF