Το 1913, δημοσιεύτηκε το πρώτο σταυρόλεξο

Δημιουργός του σταυρολέξου ήταν ο γεννημένος στο Λίβερπουλ, Βρετανός, Άρθουρ Γουάιν, ο οποίος ήταν δημοσιογράφος και επιμελούνταν τη σελίδα ψυχαγωγίας της εφημερίδας.

Αφού πρώτα εξάντλησε όλα τα παζλ της εποχής, ο Γουάιν δημιούργησε έναν γρίφο σε σχήμα ρόμβου που ήταν ο πρόγονος του σημερινού σταυρόλεξου. Στις 21 Δεκεμβρίου το νέο παζλ δημοσιεύθηκε και έγινε δεκτό με ενθουσιασμό.

Οι άνθρωποι της εφημερίδας και ειδικά ο Γουάν δεν πίστευε στα μάτια του, όταν τα

γραφεία τους κατακλύστηκαν από εκατοντάδες γράμματα αναγνωστών, που ζητούσαν επιτακτικά και νέα σταυρόλεξα. Η μανία για το νέο είδος ψυχαγωγίας έφτασε στο αποκορύφωμα της στην Αμερική μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το 1924 και συγκεκριμένα στις 2 Νοεμβρίου η νέα «τρέλα» διαβαίνει τον Ατλαντικό και φθάνει στη Γηραιά Ήπειρο.

Το πρώτο σταυρόλεξο στην Ευρώπη δημοσίευσε η αγγλική εφημερίδα Sunday Express. Τη δεκαετία του 1930 το σταυρόλεξο έφτασε σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και στην Ελλάδα.

Η θετική απήχηση για τις ευεργετικές συνέπειες που έχει για τον ανθρώπινο νου το σταυρόλεξο, ήταν τόσο μεγάλη που κατά τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, πολλοί Βρετανοί δημιουργοί σταυρόλεξων αξιοποιήθηκαν από τις συμμαχικές υπηρεσίες αντικατασκοπίας για να αποκωδικοποιούν μηνύματα των Ναζί.

Σήμερα το σταυρόλεξο εξακολουθεί να έχει φανατικούς φίλους σε όλο τον κόσμο και να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των ψυχαγωγικών σελίδων στα περισσότερα έντυπα αλλά και στο ίντερνετ.

Η ιατρική κοινότητα εξακολουθεί να το θεωρεί ως μια αποδοτική άσκηση για το μυαλό, ενώ οι ειδικοί το συνιστούν ως ένα ήπιο μέσο αποφυγής δυσάρεστων καταστάσεων του ανθρώπινου μυαλού, όπως το Αλτσχάιμερ και η άνοια.