Το 1911, ο Αμούνδσεν έφτασε πρώτος στο Νότιο Πόλο

Ο Ρόαλντ Ένγκελμπρεγκτ Γκράβνινγκ Αμούνδσεν ( 1872-1928) γεννήθηκε σε οικογένεια πλοιοκτητών και καπετάνιων, στο Μπόργκε της Νορβηγίας.

Πατέρας του ήταν ο Γιενς Αμούνδσεν. Ο νεαρός Ρόαλντ εμπνευσμένος από το εγχείρημα του Φρίνττγιοφ Νάνσεν να διασχίσει την Γροιλανδία το 1888, αποφάσισε να αφιερώσει τη ζωή του στις εξερευνήσεις.

Το 1903 ηγήθηκε της πρώτης αποστολής που διέσχισε το Βορειοδυτικό Πέρασμα -μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού- μαζί με άλλους έξι εξερευνητές με το πλοίο Gjøa.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αυτού ο Αμούνδσεν

μελέτησε τον τοπικό πληθυσμό των Νετσίλικ για να μάθει Αρκτικές ικανότητες επιβίωσης στους πάγους και σύντομα υιοθέτησε την ενδυμασία τους. Από αυτούς έμαθε και να χρησιμοποιεί σκυλιά έλξης έλκηθρων.

Μετά το Βορειοδυτικό Πέρασμα ο Αμούνδσεν έκανε σχέδια για να πάει στον Βόρειο Πόλο. Όταν όμως το 1909 πληροφορήθηκε πως αρχικά ο Φρέντερικ Κουκ και έπειτα ο Ρόμπερτ Πίρι είχαν ήδη επιτύχει το εγχείρημα αυτό, άλλαξε τα σχέδιά του.

Χρησιμοποιώντας το πλοίο του Φρίνττγιοφ Νάνσεν Fram (Εμπρός) άλλαξε τον προορισμό του προς την Ανταρκτική, το 1910.

Η αποστολή για την κατάκτηση της ξεκίνησε με τους Μπγιάαλαντ, Χάνσσεν, Βίστινγκ και Αμούνδσεν, στις 19 Οκτωβρίου 1911. Πήραν μαζί τους τέσσερα έλκηθρα και 52 σκυλιά (Γροιλανδικά χάσκυ).

Στις 23 Οκτωβρίου, έφτασαν την Αποθήκη στις 80°Ν, και στις 3 Νοεμβρίου την Αποθήκη των 82°. Στις 15 Νοεμβρίου, έφτασαν το γεωγραφικό πλάτος των 85°Ν και κατέλυσαν στην βάση των Υπερ-Ανταρκτικών Ορέων.

Η αναρρίχηση κατά μήκος του Παγετώνα Άξελ Χέιμπεργκ ήταν ευκολότερη απ’ό,τι περίμεναν. Έφτασαν στην άκρη του Πολικού Οροπεδίου στις 21 Νοεμβρίου. Εκεί κατασκήνωσαν στην τοποθεσία που ονόμασαν «Χασάπικο», όπου σκότωσαν 24 από τα εναπομείναντα σκυλιά. Μερικά από τα πτώματα έδωσαν τροφή στα υπόλοιπα σκυλιά.

Οι μεγάλες χιονοπτώσεις και ο άσχημος καιρός βαθμιαία αυξάνονταν καθώς διέσχιζαν την «Αίθουσα χορού του διαβόλου», μια περιοχή με μια τεράστια ρωγμή.

Στις 7 Δεκεμβρίου, έφτασαν στο γεωγραφικό πλάτος του απώτερου νότου του Σάκλετον, 97 ναυτικά μίλια από τον Νότιο Πόλο.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1911, η ομάδα, με 16 σκυλιά, έφτασε στον Πόλο. Ο Αμούνδσεν ονόμασε την βάση του στον Νότιο Πόλο Πόλχειμ, «Σπίτι του Πόλου». Επίσης μετονόμασε το Ανταρκτικό Οροπέδιο σε Οροπέδιο του Βασιλιά Χάακον Ζ’.

Άφησαν εκεί μια μικρή σκηνή και ένα γράμμα που δήλωνε το κατόρθωμά τους, για την περίπτωση που δεν επέστρεφαν ασφαλείς στο Φραμχέιμ.

Επέστρεψαν στο Φραμχέιμ στις 25 Ιανουαρίου 1912 με ένδεκα σκύλους. Το ταξίδι είχε διαρκέσει 99 ημέρες, η απόσταση που διανύθηκε ήταν περίπου 1.860 μίλια.

Η επιτυχία του Αμούνδσεν δεν κοινοποιήθηκε δημοσίως μέχρι τις 7 Μαρτίου 1912, όταν κατέφτασε στο Χόμπαρτ στην Αυστραλία.

Ο Αμούνδσεν αφηγήθηκε το ταξίδι του στο βιβλίο Ο Νότιος Πόλος: Μια Αφήγηση της Νορβηγικής Ανταρκτικής Αποστολής στο «Fram», 1910-1912.

Μετά από διάφορες άλλες αποστολές, συμπεριλαμβανομένης της διάσχισης του Αρκτικού με το αερόπλοιο Νόργκε, ο Αμούνδσεν εξαφανίστηκε στις 18 Ιουνίου 1928.

Πετούσε σε μια αποστολή διάσωσης με τον διάσημο Νορβηγό πιλότο Λέιφ Ντίτριχσον, τον Γάλλο πιλότο Ρενέ Γουιλμπό και τρεις άλλους Γάλλους, αναζητώντας τα χαμένα μέλη του πληρώματος του Ιταλού Ουμπέρτο Νομπίλε, του οποίου το αερόπλοιο «Ιτάλια» είχε συντριβεί, καθώς επέστρεφε από τον Βόρειο Πόλο.

Αργότερα βρέθηκε, κοντά στην ακτή του Τρόμσο, μια βάρκα από το Γαλλικό υδροπλάνο Latham 47, στο οποίο επέβαινε ο Αμούνδσεν, που είχε φτιαχτεί πρόχειρα ως ναυαγοσωστική σχεδία.

Πιστεύεται πως το αεροπλάνο συνετρίβη σε ομίχλη στην Θάλασσα Μπάρεντς, και πως ο Αμούνδσεν σκοτώθηκε στην συντριβή, ή πέθανε λίγο μετά. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ.

Πρόσφατη έρευνα (2003) έδειξε πως το αεροπλάνο κατέπεσε βορειοδυτικά του Νησιού Μπέαρ.