Θλιβερός ο επίλογος της Ιστορίας του Θανάση Αντωνόπουλου

Τη δημοσιογραφική του σταδιοδρομία ξεκίνησε από τις εφημερίδες «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», «ΝΕΟΣ ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ» και «ΑΘΗΝΑΪΚΗ» και από το 1975 μέχρι το 2000 εργάστηκε στις εφημερίδες «ΤΟ ΒΗΜΑ» και «ΤΑ ΝΕΑ», ως πολιτικός, κοινοβουλευτικός συντάκτης και αρθρογράφος. Εργάστηκε και στο δημοσιογραφικό στίβο της Θεσσαλονίκης, στις εφημερίδες «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ» και τελευταίως κρατούσε τη στήλη «Συναξαριστής (Δαμωνίδης)» στην εβδομαδιαία εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ». Επί μια 20ετία ήταν, παράλληλα, αρχισυντάκτης του Αθηναϊκού

Πρακτορείου Ειδήσεων.

Ήταν ιστορικός ερευνητής, θέτοντας την προσωπική του σφραγίδα σε σπουδαία κείμενα με αντικειμενική καταγραφή και υπεύθυνο σχολιασμό ιστορικών ντοκουμέντων:

Στην έκδοση «Ημέρες Τύπου» της ΠΟΕΣΥ, που κυκλοφόρησε το 2007 παρουσιάζοντας τη μακρά πορεία των διακοσίων και πλέον ετών του Ελληνικού Τύπου.Στην εβδομαδιαία ειδική έκδοση «Απομνημονεύματα των αγωνιστών του ‘21» της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», που τα τεύχη της συνθέτουν ήδη δύο τόμους μοναδικών κειμένων, παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές των πραγματικών ιστορικών γεγονότων της

Ο Θανάσης Αντωνόπουλος είχε σπουδάσει Ιστορία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. επανάστασης του ’21.

Η κηδεία του θα γίνει αύριο, Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου, στις 16.00 στο Νεκροταφείο Βύρωνα.

Υπήρξε δάσκαλος για πολλούς δημοσιογράφους της νεότερης γενιάς, μεταξύ των οποίων και του συναδέλφου Ηλία Μάτσικα, που μας έστειλε δυο λόγια για τον εκλιπόντα:

«Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 που ένας άλλος δάσκαλος της δημοσιογραφίας, ο αείμνηστος Λυκούργος Κομίνης, με «παρέδωσε» για τα πρώτα βήματα στον υπεύθυνο συντάκτη ύλης των σελίδων Πολιτισμού της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ, τον Θανάση Αντωνόπουλο. Και ήταν τόσο γερές οι βάσεις του «Δασκάλου», ώστε κατάφερα να τον βγάλω, ελπίζω, ασπροπρόσωπο, αφού έγινα αρχισυντάκτης και αργότερα διευθυντής σύνταξης. Και εκείνος καμάρωνε εμένα και εγώ συνέχιζα να τον θαυμάζω για τις γνώσεις του και την ακεραιότητά του. Ακόμη και λίγο πριν το τέλος, πάλι ο Θανάσης μου στάθηκε αρωγός σε σκευωρίες που εξύφαναν εις βάρος μου κυβερνητικοί παράγοντες. Δυστυχώς το τέλος ήρθε απροσδόκητα και δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την υπεράσπισή μου.

Αγαπημένε Θανάση,

μόλις πληροφορήθηκα το θλιβερό μαντάτο, άνοιξα την τσάντα και βρήκα τον κλειστό φάκελο με το όνομά σου που περιέχει τα ντοκουμέντα με τα οποία σχεδίαζες την υπεράσπισή μου. Καλέ μου δάσκαλε, αντίο».