Τέσσερα χρόνια Άγκελα Μέρκελ

Ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου του Βερολίνου Νιλς Ντίντεριχ σημειώνει πως η Μέρκελ διακρίνεται για τη σωφροσύνη και τη διαρκή αναζήτηση της συναίνεσης αλλά της αποδίδει έλλειψη οράματος. «Ακολούθησε μία πολιτική μικρών βημάτων χωρίς ιδεολογικές κατευθυντήριες γραμμές» αναφέρει χαρακτηριστικά και της αναγνωρίζει πως κατάφερε να οικοδομήσει μια σχέση μεταξύ αυτής και των Γερμανών φορολογουμένων, επιμένοντας στο δόγμα

«διορθωτικές μεταρρυθμίσεις- επίδειξη αλληλεγγύης» στις προβληματικές χώρες της Ευρωζώνης.

Σε επίπεδο οικονομίας η κυβέρνηση της Μέρκελ κατόρθωσε να διατηρήσει καλύτερες επιδόσεις από τους γείτονές της κατά τη διάρκεια της κρίσης, με αποκορύφωμα το χαμηλό ποσοστό ανεργίας, που ανέρχεται στο 6,8%, όταν οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης μαστίζονται από το βραχνά της ανεργίας. Ωστόσο, οι αναλυτές θεωρούν ότι Αγγελα Μέρκελ απλώς δρέπει τους καρπούς των μεταρρυθμίσεων που πραγματοποίησε ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, οι οποίες έφεραν μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας.

Οι επικριτές αυτών των μεταρρυθμίσεων επαναλαμβάνουν ότι το τίμημα για την ευελιξία αυτή ήταν η άνθηση των επισφαλών και κακοπληρωμένων θέσεων απασχόλησης, σε μία αγορά εργασίας όπου δεν υφίσταται κατώτερος μισθός.

Η κυβέρνηση Μέρκελ μείωσε το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο θα βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό του εδώ και 40 χρόνια, χάρη στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Σε αυτό συνέβαλλε και η οικονομική κρίση, μιας και εξασφάλιζε χρηματοδότηση με μικρότερο κόστος, επωφελούμενη από την κρίση εμπιστοσύνης απέναντι σε ορισμένους από τους Ευρωπαίους εταίρους της.

Η μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση, την οποία είχαν υποσχεθεί οι συντηρητικοί και οι φιλελεύθεροι στη συμφωνία τους για τη συγκρότηση του κυβερνητικού συνασπισμσού του 2009 και η οποία είχε ως στόχο την απλοποίηση του πλέον πολύπλοκου συστήματος στην κόσμο, δεν έγινε. Η Μέρκελ υποχώρησε φοβούμενη να πλήξει τις φορολογικές ελαφρύνσεις, σύμφωνα με τον Γιούργκεν Φάλτερ, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μάιντς.

Η Μέρκελ τήρησε τις υποσχέσεις της ως προς την οικογενειακή πολιτική. Δημιούργησε αρκετές θέσεις σε παιδικούς σταθμούς για να ικανοποιήσει τη ζήτηση και εισήγαγε το οικογενειακό επίδομα για τις οικογένειες που κρατούν τα παιδιά στο σπίτι μέχρι τα 3 τους χρόνια. Ομως αυτή η πολιτική δεν έχει δώσει μέχρι στιγμής τα προσδοκώμενα αποτελέσματα ως προς την αύξηση των γεννήσεων, σε μία χώρα όπου τα ποσοστά γεννητικότητας είναι από τα χαμηλότερα στον κόσμο.

Η Γερμανία απειλείται από τη γήρανση του πληθυσμού , “τη μεγαλύτερη απειλή των επόμενων 10 ή 20 προσεχών ετών”, όπως επαναλαμβάνει η Μέρκελ, η οποία έχει αναλάβει επ΄αόριστον την εφαρμογή δύσκολων και ριζικών μεταρρυθμίσεων, στον τομέα της συνταξιοδότησης, της αντιμετώπισης της φτώχειας των ηλικιωμένων ή της φροντίδας των εξαρτώμενων ατόμων.

Η δεύτερη κυβέρνηση Μέρκελ εφάρμοσε την ριζικότερη μεταρρύθμιση του γερμανικού στρατού από ιδρύσεώς του εδώ και 56 χρόνια, καταργώντας την στρατιωτική θητεία, το 2011, μειώνοντας τον αριθμό των στρατευσίμων και δίνοντας τη διαβεβαίωση για την βελτίωση των ικανοτήτων του στην επιτέλεση των διεθνών του αποστολών.