ΣΥΡΙΖΑ και… δολάριο διχάζουν τους ΑΝΕΞ.ΕΛ.

Η προσέγγιση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι αμφιλεγόμενες θέσεις του για σύνδεση του ελληνικού νομίσματος με το δολάριο μοιάζουν να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στις σχέσεις του Πάνου Καμμένου με τους κορυφαίους των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Ούτως ή άλλως εκτός πολιτικών πλαισίων, ο κ. Καμμένος

ηγήθηκε του κόμματος σε μία περίοδο που η υπερβολή και ο λαϊκισμός κέρδιζαν έδαφος μεταξύ των δοκιμαζόμενων από το μνημόνιο ψηφοφόρων. Η ηγεσία Καμμένου, σε μία περίοδο έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης, αποτελούσε κοινή συμφωνία του ιδίου με τους Κ. Μαρκόπουλο και Χρ. Ζώη, των δύο άλλων «κορυφαίων» του κόμματος. Η ίδια συμφωνία προέβλεπε ότι σε δεύτερο χρόνο, με την ομαλοποίηση της πολιτικής ζωής, ο κ. Καμμένος θα παρέδιδε τη σκυτάλη σε πιο «σαλονάτα» στελέχη.

Η διάσταση απόψεων διεφάνη τον περασμένο Μάιο, όταν στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας δημοσιοποιήθηκε η πρόταση Καμμένου για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης, μέσω της οποίας ζητούσε για τον ίδιο θέση αντιπροέδρου ή υπουργού Άμυνας – Εξωτερικών, έλεγχο επί των υδρογονανθράκων κ.α. Η δημοσιοποίηση της πρότασης προκάλεσε σοκ στους κ. Μαρκόπουλο και Ζώη, οι οποίοι δήλωναν άγνοια για το ζήτημα (σ.σ. Παραμένει άγνωστο αν και τί γνώριζαν) ενώ ο κ. Καμμένος απείλησε μέχρι και με μηνύσεις την Προεδρία της Δημοκρατίας, οι οποίες βεβαίως ουδέποτε υπεβλήθησαν.

Τότε, η κρίση κουκουλώθηκε ενόψει των εκλογών του Ιουνίου. Το πρόβλημα ωστόσο δεν λύθηκε. Αντιθέτως, μεγεθύνθηκε μετά τις εκλογές, όταν ο κ. Καμμένος – sui generis ούτως ή άλλως – χάραζε ουσιαστικά μόνος του την πολιτική γραμμή του κόμματος. Οι αποστάσεις των Μαρκόπουλου και Ζώη, αλλά και άλλων στελεχών όπως η Μαρία Κόλλια Τσαρουχά, ο Μιχ. Γιαννάκης, ο Τέρενς Κουίκ από την κεντρική γραμμή μεγάλωναν ενώ θρυαλλίδα για τις χθεσινές εξελίξεις φαίνεται ότι αποτέλεσε η κινητικότητα Καμμένου με στόχο τη σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι αναφορές του στο δολάριο και την ανάγκη σύνδεσης της χώρας με αυτό.

Κατά τη χθεσινή κοινή συνεδρίαση της Κοιν. Ομάδας και της Διοικούσας του κόμματος, ο κ. Καμμένος ήταν σίγουρος ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με κριτική. Και γι αυτό αποφάσισε να… αποχωρήσει από τη Συνεδρίαση ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου. Στη συνέχεια επεδίωξε να συγκαλέσει εκ νέου τους βουλευτές, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα την ρήξη με τον Κ. Μαρκόπουλο, ο οποίος ουσιαστικά καθαιρέθηκε από τη θέση του.

Η πλευρά Καμμένου κάνει λόγο για «καυγά για τις θέσεις» ενώ προσπάθησε να αποκρούσει τις επιθέσεις εξαγγέλλοντας οργανωτικό Συνέδριο εντός των επομένων μηνών. Παράλληλα, το κόμμα δημοσιοποίησε δήλωση την οποία υπογράφουν οι 16 εκ των 20 βουλευτών, προκειμένου να καταδείξει ότι ο Π. Καμμένος ελέγχει την κοινοβουλευτική ομάδα.

Επί της ουσίας, αυτή τη στιγμή στο κόμμα υπάρχουν δύο ομάδες. Η μία αποτελούμενη από τον Π. Καμμένο, αρκετούς βουλευτές – φανατικούς υποστηρικτές του καθώς και τα συνεργαζόμενα στελέχη (Δημαράς, Μαριάς) που τηρούν στάση αναμονής ή διαβλέπουν μεγαλύτερο πεδίο δικ