ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Όπως η ΕΔΑ ή μια «άλλη ΕΔΑ»; 

Αν, όντως, ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί μέσα σ’ αυτό – τούτο το ρευστό πολιτικό τοπίο να κάνει πραγματικότητα την επαγγελία του για «κυβέρνηση της Αριστεράς» στην Ελλάδα, τότε μάλλον, το αμέσως προσεχές διάστημα οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικός. Και τούτο, διότι, το διάστημα που θα ακολουθήσει μετά και το τέλος των «μπάνιων του λαού», θα ενταθούν οι διεργασίες στον άξονα

των «αντιμνημονιακών δυνάμεων». Ήγουν: το Φθινόπωρο του 2012 προβλέπεται από πολλούς να είναι… «θερμότερο» απ’ ότι το ίδιο το Καλοκαίρι που διανύουμε, καθώς, οι πρώτες εφαρμογές της κυβερνητικής πολιτικής θα συμπιέσουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και, άρα, η κινητικότητα, τόσο, σε κοινωνικό, όσο, και σε πολιτικό επίπεδο, εκτιμάται, περίπου, ως δεδομένη. Με την αναμονή αυτή, ήδη, έχει ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση για το, τελικά, έχει γίνει «πριν και μετά» από τις εκλογές που, γεγονός είναι, άλλαξαν εντελώς τους εγχώριους συσχετισμούς εξουσίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, που πέτυχε το δεύτερο καλύτερο αποτέλεσμα στην εκλογική ιστορία της Αριστεράς μετά το 1958 (όταν η ΕΔΑ αναδείχθηκε αξιωματική αντιπολίτευση), είναι ο κρίσιμος συντελεστής των εξελίξεων. Και δεν είναι μόνο το ποσοστό που δίνει το ειδικό βάρος στο κόμμα αυτό να έχει τον «πρώτο λόγο». Είναι, επίσης, η κρίση που διέρχεται όλος ο αστικός χώρος που βγαίνει «ματωμένος» από την μεταπολίτευση, αλλά, και η ίδια η δομή και φυσιογνωμία του κόμματος που με την εντεινόμενη και πάντα επικαιροποιημένη ριζοσπαστικοποίησή του προσπαθεί να απαντήσει σε μείζονα ζητούμενα και ζητήματα όχι μόνο για τον «ελληνικό χώρο», αλλά, και για το «διεθνές γίγνεσθαι». Η προσπάθεια αυτή, ασφαλώς, συμπίπτει χρονικά με την «διεθνή ύφεση» που κλιμακώνεται και δίνει «δυναμική πρωτοπορίας» στο κόμμα. Το εκθέτει, όμως, τρόπον τινά, καθώς ουδείς μέχρι αυτή την στιγμή γνωρίζει πως θα καταλήξει η «εποχή της κρίσης».

Ο καταγγελτικός και, καθαρά, αντισυστημικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ είναι το «καλό» και, παράλληλα, το «κακό» χαρτί του. Και τούτο, διότι, αφενός, συσπειρώνει a priori σχεδόν δυνάμεις, αλλά, αφετέρου, γίνεται ο «εύκολος στόχος» όλων των υπολοίπων που, και μόνο για λόγους επιβίωσης και συνέχειας, καραδοκούν να ανιχνεύσουν το «στρατηγικό λάθος» και να αλιεύσουν από το κενό που ενδεχομένως θα δημιουργηθεί! Όθεν : Βρίσκεται σε μια «ιδιότυπη απομόνωση» σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν διευρύνει τάχιστα τις συμμαχίες του με τον μετριοπαθή «αστικό – φιλευρωπαϊκό χώρο» θα κινδυνεύσει πολύ γρήγορα, είτε, από «διεμβολισμό», είτε, από «διάσπαση». Η «θέαση» αυτή έχει γίνει, ήδη, αντιληπτή από μέρος του επικυρίαρχου «αστικού Τύπου» ο οποίος με κάθε τρόπο επιχειρεί να βρεθεί μπροστά απ’ τα γεγονότα αυτά ή και να τα εκβιάσει. Όπως και να έχει, πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συνεχίσει με τον λόγο και την τακτική που έχει ακολουθήσει, διότι, ακόμη και αν αύριο γίνονταν εκλογές, χωρίς διαφοροποιήσεις και νέες συμμαχίες, το ίδιο αποτέλεσμα θα αποτιμούσε. Χώρια που είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ… «ότι έλαβε,