ΠΡΟΚΡΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ

Βήμα για την αποσυμφόρηση των δικαστικών αιθουσών έχει κάνει από το 2010, ο Έλληνας νομοθέτης, αλλά προς το παρόν αυτές οι διατάξεις είναι σε ύπνωση, όπως διαπιστώνουν οι νομικοί.

Στην ημερίδα, που διοργανώθηκε χθες στο Μέγαρο Μουσικής, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Υπουργείο Δικαιοσύνης, οι νομικοί συμφώνησαν για την σημασία της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών.

Αρχικά, η διαμεσολάβηση εισήχθη ως θεσμός σε επίπεδο ΕΕ για την επίλυση των

δια-συνοριακών εμπορικών διενέξεων. Όπως εξήγησε στο ΑΜΠΕ η τέως αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εισηγήτρια της ημερίδας κ. Νταϊάνα Γουάλις, επειδή τα διαφορετικά νομικά συστήματα των κρατών-μελών δημιουργούσαν προσκόμματα στην επίλυση εμπορικών διενέξεων, η ΕΕ επέλεξε να εισάγει το θεσμό προκειμένου να εξυπηρετήσει τις εταιρείες.

Ο Έλληνας νομοθέτης, το 2010, εξέδωσε το νόμο για τη διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις και το νόμο για τους όρους και τις προϋποθέσεις αδειοδότησης και λειτουργίας των φορέων κατάρτισης διαμεσολαβητών. Ήδη, η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή είχε παραδώσει το 2008 πρόταση νόμου, που δεν αξιοποιήθηκε. Η Επιτροπή αυτή ολοκλήρωσε το έργο της το 2009. Ένα τρίτο σχέδιο νόμου οδήγησε στο νόμο του 2010. Αναλύοντας το νόμο στο πλαίσιο της Πολιτικής Δικονομίας ο κ. Κλαμαρής επισήμανε σειρά αδυναμιών και σημείωσε ότι μέχρι το τέλος του 2012, οπότε θα πρέπει να παραδώσουμε πεπραγμένα στην ΕΕ για την εφαρμογή του, η Ελλάδα θα έχει να επιδείξει περιπτώσεις διαμεσολάβησης που θα «μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού».

Από την πλευρά της, η νομικός και μέλος της Επιτροπής Πιστοποίησης Διαμεσολαβητών κ. Δ. Τριανταφύλλου σημείωσε ότι «η διαμεσολάβηση είναι μια διαδικασία που ρίχνει φως παντού και πάντα. Είναι φαρέτρα για τον δικηγόρο». «Εάν ο ελληνικός νομικός κόσμος κάνει χρήση του μηχανισμού, το δικαστικό σύστημα θα εκτονωθεί και πλέον θα φτάνουν στο ακροατήριο μόνο οι υποθέσεις που πρέπει» είπε χαρακτηριστικά.