Πέθανε ο άνθρωπος που εφηύρε την ξυριστική λαβή με ξυράφι

Ο άνθρωπος στον οποίο ο ανδρικός πληθυσμός -και όχι μόνο- οφείλει… ευγνωμοσύνη, γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1855 και άρχισε να εργάζεται από μικρός ως πλασιέ για να ζήσει. Η οικογένεια του αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα καθώς ήταν θύμα της μεγάλης πυρκαγιάς του Σικάγου το 1871.

Ευφυής και ακούραστος πολύ νωρίς επινόησε την κατασκευή μιας ασφαλούς ξυριστικής λεπίδας, που δεν θα χρειάζεται τρόχισμα και θα είναι φθηνή για κάθε άνθρωπος.

Κατασκεύασε επίσης μια ξυριστική λαβή την οποία πουλούσε σε τιμή κάτω του κόστους και τη ζημιά την ισορροπούσε με τα κέρδη από την πώληση

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1901 ίδρυσε την εταιρεία American Safety Razor Company κάνοντας πράξη τα σχέδια του κι ένα χρόνο αργότερα τη μετονόμασε σε Gilette Safety Razor Company.

Ενδεικτικό της μεγάλης επιτυχίας που είχε η επινόηση του Ζιλέτ ήταν το γεγονός ότι ενώ το 1903 η «Ζιλέτ» πούλησε 51 ξυριστικές λαβές και 168 λεπίδες, τον επόμενο χρόνο διέθεσε 90.884 ξυριστικές λαβές και 123.648 λεπίδες, χάρις στην αυτοματοποιημένη παραγωγή, τις χαμηλές τιμές και την έξυπνη διαφήμιση.

Ήδη από το 1908 η «Ζιλέτ» ήταν μια πολυεθνική εταιρεία με εργοστάσια στον Καναδά, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Το 1915 η παραγωγή της έφθανε τις 450.000 ξυριστικές λαβές και τις 70.000.000 λεπίδες. Το 1918, όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο κάθε Αμερικανός στρατιώτης είχε το δικό του σετ ξυριστικών «Ζιλέτ».

Όμως ο Ζιλέτ δεν ήταν μόνο ένας χαρισματικός επιχειρηματίας. Διακρίθηκε και ως πολιτικός συγγραφέας και ήταν υποστηρικτής του ουτοπικού σοσιαλισμού.

Πίστευε, δηλαδή, ότι η βιομηχανία θα έπρεπε να ελέγχεται από μία και μόνη επιχείρηση, η οποία θα ήταν υπό λαϊκό έλεγχο και ότι όλοι οι Αμερικανοί θα έπρεπε να ζουν σε μια γιγαντιαία πόλη, τη Μητρόπολη, η οποία θα ηλεκτροδοτούνταν από τους καταρράκτες του Νιαγάρα.

Έγραψε τρία βιβλία: «Η ανθρώπινη εξέλιξη» (1894), «Παγκόσμια Επιχείρηση» (1910) και «Λαϊκή Επιχείρηση» (1924) μαζί με τον συγγραφέα και ομοϊδεάτη του Άπτον Σινκλέρ.

Παρά το επιχειρηματικό του δαιμόνιο πέθανε έχοντας σχεδόν χρεοκοπήσει, στις 9 Ιουλίου 1932, καθώς ήταν ένα από τα εκατομμύρια θύματα του οικονομικού κραχ.

Η εταιρεία του όμως συνέχισε την πορεία της θριαμβευτικά και έφτασε να γίνει ο ηγέτης στα προϊόντα ανδρικής περιποίησης, με κύκλο εργασιών πολλών δισεκατομμυρίων κάθε χρόνο. Το 2005 αγοράστηκε έναντι 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την Procter & Gamble.