ΠΑΣΟΚ: ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ Η ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ!

Με επίθεση στους επικριτές του Ευάγγελου Βενιζέλου και επίρριψη ευθυνών στην… Ελβετία επιχειρεί η Ιπποκράτους απεγκλωβισμό από τη δύσκολη θέση που έχει περιέλθει εξαιτίας της λίστας με τα ονόματα Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό.  Ισχυρίζεται ότι ούτως ή άλλως δεν αποτελούσε προτεραιότητα!

Κύκλοι του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζουν «κραυγαλέα υποκριτικές» τις αντιδράσεις, ισχυριζόμενοι ότι πως «ίσως κάποιοι ενοχλήθηκαν από το γεγονός

ότι η παρέμβασή του  δεν αφήνει να επικρατήσει η θεωρία ότι το υλικό αυτό “χάθηκε”». Παράλληλα χαρακτηρίζουν «πολιτική χυδαιότητα» τους υπαινιγμούς -όπως λένε- του ΣΥΡΙΖΑ ότι μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί και μάλιστα προεκλογικά, στοιχεία από το υλικό αυτό για την άσκηση πιέσεων ή εκβιασμών.

Υποστηρίζουν ότι ο Ευαγ. Βενιζέλος θεώρησε «θεσμική υποχρέωσή» να στείλει το «φλασάκι» με τα στοιχεία στον πρωθυπουργό, όταν διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση και η σημερινή ηγεσία του ΣΔΟΕ δεν το είχαν στη διάθεσή τους. «Για τον κ. Βενιζέλο ήταν αυτονόητο ότι το υλικό αυτό, ανεξάρτητα από τον τρόπο που αποκτήθηκε και ανεξάρτητα από το ότι δεν μπορούσε να καταστεί αντικείμενο νόμιμης επεξεργασίας, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη νομοθεσία περί προσωπικών δεδομένων, είναι πηγή πληροφοριών για κάθε διωκτική αρχή που έχει και χρησιμοποιεί κάθε είδους πληροφορίες, ακόμα και ανώνυμες ή έμμεσες, στο πλαίσιο πάντα βέβαια της νομιμότητας», αναφέρουν.

Χθες, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε δηλώσει πως το αρχείο δεν μπορούσε «να υπαχθεί σε νόμιμη επεξεργασία από αυτή και πολύ περισσότερο να δημοσιοποιηθεί», δικαιολογώντας το γεγονός ότι επί των ημερών του στο ΥΠΟΙΚ δεν αξιοποιήθηκε.

Ωστόσο, σήμερα το ΠΑΣΟΚ απαντά πως «το υλικό που είχε στα χέρια του ο κ. Βενιζέλος είναι αυτό που του παρέδωσε ο κ. Διώτης. Κανείς δεν μπορούσε να υποθέσει ότι αυτό δεν είχε διατηρηθεί στον ΣΔΟΕ με την έννοια της πηγής αξιοποίησης πληροφοριών».

Την ίδια στιγμή, επικαλείται το Σύνταγμα και την απαγόρευση χρήσης αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί παράνομα για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι ο Ευαγ. Βενιζέλος έσπευσε να συμφωνήσει -κατά τα λεγόμενά του- με τον Ιωαν. Διώτη ότι το υλικό είναι μη αξιοποιήσιμο, ενώ κάνει αναφορά σε αποφάσεις ιταλικών και γαλλικών δικαστηρίων (Tribunale του Pinerolo της 4/10/2011 και του Como της 14/11/2011, γαλλικό ακυρωτικό δικαστήριο 1/2/2012), σύμφωνα με τις οποίες απαγορεύτηκε στις φορολογικές αρχές των δύο κρατών η χρήση της λίστας.

Όσον αφορά στο ερώτημα γιατί μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο ο Ευαγ. Βενιζέλος κράτησε αντίγραφο της λίστας, η Ιπποκράτους ισχυρίζεται: «Το υλικό που είχε παραδώσει ατύπως ο κ. Διώτης δεν αποτελούσε αντικείμενο επεξεργασίας, ούτε μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατ’ οποιονδήποτε τρόπο από τον εκάστοτε Υπουργό. Ούτε είχε εισαχθεί επισήμως στο γραφείο του Υπουργού, ως υπηρεσιακή μονάδα. Διατηρήθηκε στην κατάσταση που παραδόθηκε στο προσωπικό γραφείο του κ. Βενιζέλου και έτσι η χώρα δεν εκτίθεται με τη θεωρία που κάποιοι φαίνεται να προτιμούν ότι το υλικό αυτό “χάθηκε”».

Επι