ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Από αναβολή σε αναβολή η λήψη των τελικών αποφάσεων για την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος.

Αμέσως μετά τις εκλογές καθοριστεί το μέλλον του τραπεζικού συστήματος καθώς η αποσαφήνιση των όρων της ανακεφαλαιοποίησης θα κρίνει την συμμετοχή ή όχι ιδιωτικών κεφαλαίων.

Αν και στον εγχώριο διάλογο γίνεται λόγος για κρατικοποίηση ή όχι των τραπεζών

στην πραγματικότητα δεν τίθεται θέμα κρατικοποίησης τραπεζών. Ακόμα και αν οι ιδιώτες δεν συμμετάσχουν στο εγχείρημα και η ανακεφαλαιοποίηση γίνει μόνο με τους πόρους του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αυτό δεν σημαίνει ότι οι τράπεζες θα βρεθούν στον έλεγχο του ελληνικού δημοσίου.

Στην πραγματικότητα θα περάσουν στον έλεγχο της τρόικας και σύμφωνα με τον δεδηλωμένο προγραμματισμό τους θα ακολουθήσει ριζική αναδιάρθρωση των τραπεζών με στόχο να πουληθούν σε ιδιώτες ύστερα από περίπου 2 χρόνια. Δεδομένων των τεράστιων απωλειών των εγχώριων μετόχων είναι βέβαιο ότι οι τράπεζες θα περάσουν στον έλεγχο μεγάλων ξένων οργανισμών.

Πάντως οι συνεχείς αναβολές και καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση της δομής της ανακεφαλαιοποίησης εχει πυροδότηση έντονη φημολογία.

Σύμφωνα με ορισμένες πληροροφορίες η δημοσιοποίηση πριν το Πάσχα των σχεδίων της κυβέρνησης (που διαφάνηκε μια θετική αντιμετώπιση του ιδιωτικού τομέα) προκάλεσε έντονες αντιδράσεις σε ορισμένα κόμματα. Έτσι για να αποφευχθεί ο κίνδυνος κομματικής εκμετάλλευσης του ζητήματος αποφασίστηκε η μετάθεση των αποφάσεων για μετά τις εκλογές. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές το σχέδιο θα περιλαμβάνει μέτρα για τον περιορισμό των ζημιών των τραπεζών (με αποτέλεσμα την μείωση των κεφαλαίων που θα απαιτηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση) αλλά και ισχυρά κίνητρα για την συμμετοχή ιδιωτών στο εγχείρημα.

Ωστόσο άλλες πηγές μεταδίδουν μια ριζικά διαφορετική εικόνα. Σημειώνουν ότι η μετάθεση ήταν απαιραίτητη καθώς υπάρχει πλήθως ανοικτών θεματων τα οποία δεν ήταν δυνατό, χρονικά, να οριστικοποιηθούν πριν τις εκλογές.

Τα σχέδια που παρουσίασε η Deutsche Bank, η οποία έχει επιλεγεί ως σύμβουλος του ελληνικού δημοσίου, κρίθηκαν είτε ότι ήταν υπερβολικά «φιλικά» προς τον ιδιωτικό τομέα είτε ότι δεν περιείχαν επαρκεί κίνητρα για την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων. Οι σχετικές συζητήσεις προχωρούν με αργό βήμα καθώς πρόκειται για σύνθετο ζήτημα ενώ τη λήψη αποφάσεων δυσχεραίνει η εμπλοκή πολλών μερών στην διαπραγμάτευση. Υπενθυμίζεται πάντως ότι στην τελευταία έκθεση του ΔΝΤ (Μάρτιος 2012) τονίζονταν ότι θα πρέπει να δοθούν ικανά κίνητρα για την διασφάλιση της ιδιωτικής φυσιογνωμίας όσων τραπεζών κριθούν ως βιώσιμες. Ωστόσο η καθυστέρηση και η δυστοκία στη λήψη αποφάσεων αντανακλά τον προβληματισμό που επικρατεί για το κατά πόσο εφικτή είναι η διατήρηση της ιδιωτικής φυσιογνωμίας των τραπεζών δεδομένου του μεγάλου ύψους κεφαλαίων που θα εισφέρει ο δημόσιος τομέας για την ανακεφαλαιοποίηση του συστήματος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι σχετικός προβληματισμός αναπτύσσεται και στην τρόικα.

Ένα ακόμα αγκάθι για τις τράπεζες φαίνετ