Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΗΜΕΡΑ, 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ, ΕΧΕΙ ΕΞΙ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΜΕΡΚΕΛ «ΓΑΪΔΟΥΡΑ»

Σήμερα, 10 Δεκεμβρίου 2012, ο πρωθυπουργός θα βρίσκεται στη Στοκχόλμη. Θα παραλάβει μαζί με άλλα μέλη του Συμβουλίου Κορυφής, το Νόμπελ Ειρήνης που απονεμήθηκε στην Ε.Ε. από τη Σουηδική Ακαδημία.

Η ημερομηνία είναι σημαδιακή. Το 1979, στις 10 Δεκεμβρίου, ένας φίλος του παρέλαβε ένα άλλο Νόμπελ. Το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο λόγος για τον ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος, σύμφωνα με την πολιτική μυθολογία, είναι αυτός που βάφτισε «Πολιτική Άνοιξη» το κόμμα που ίδρυσε το 1993 ο Αντώνης

Σαμαράς. Μπορεί λοιπόν να εκμεταλλευθεί το γεγονός ο Έλληνας πρωθυπουργός και να υπενθυμίσει στους παρισταμένους, και ειδικότερα στην καγκελάριο Μέρκελ, ήτις μετέχει και αυτή στην αντιπροσωπεία του Συμβουλίου Κορυφής, μερικά λόγια από την ομιλία του Ελύτη όταν παραλάμβανε το βραβείο από τον βασιλιά Γουσταύο της Σουηδίας.

Θα ήταν καλό να τους θυμίσει ότι στους durftiger, στους μικρόψυχους, τους φτηνούς καιρούς που ζούμε, η Ε.Ε. δεν πρέπει να αρκεστεί στο «νυν έχον», αλλά να επεκταθεί στο «δυνατόν γενέσθαι». Και τούτο επειδή «κατά βάθος ο υλικός κόσμος είναι απλώς ένας σωρός από υλικά. Θα εξαρτηθεί από το αν είμαστε καλοί ή κακοί αρχιτέκτονες από το τελικό αποτέλεσμα. Ο Παράδεισος ή η Κόλαση που θα χτίσουμε. Εάν η ποίηση παρέχει μία διαβεβαίωση και δη στους καιρούς τους durftiger είναι ακριβώς αυτή: ότι η μοίρα μας παρ’ όλα αυτά βρίσκεται στα χέρια μας». Πρέπει να πει στη Μέρκελ ο Σαμαράς ότι την ίδια, με την ποίηση, διαβεβαίωση, οφείλει να παράσχει και η πολιτική για τους λαούς της Ευρώπης.

Αν η Μέρκελ δεν πειστεί ας ανατρέξει ο πρωθυπουργός στο Μάαστριχτ. Ήταν 10 Δεκεμβρίου του 1991 όταν το Συμβούλιο Κορυφής, στη μικρή αυτή ολλανδική πόλη, ενέκρινε το κείμενο της νέας Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση που, μεταξύ άλλων, προετοίμασε και το κοινό νόμισμα, το ευρώ. Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπεται ότι τα ελλείμματα του προϋπολογισμού πρέπει να είναι μικρότερα του 3% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος μικρότερο από το 60% του ΑΕΠ. Τους όρους αυτούς παραβιάσαμε και εδώ και τρία χρόνια υφιστάμεθα τα πάνδεινα. Να πει λοιπόν, στη Μέρκελ, ο Σαμαράς ότι το 1991 και το Μάαστριχτ είναι δημοσιονομική (προ)ιστορία και δεν ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες της υπερχρέωσης που πλήττει ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο. Χρειάζεται άλλη, διαφορετική, συνταγή. Η ακραία λιτότητα, με τα μνημόνια, οδηγεί μόνον στην ύφεση, την ανεργία και την καταστροφή.

Και έχει μία θαυμάσια ευκαιρία να της μιλήσει για την υιοθέτηση εναλλακτικής πολιτικής. Στις 10 Δεκεμβρίου 1996 απονεμήθηκε Νόμπελ και σε έναν άλλο Έλληνα. Τον Γιώργο Βυθούλκα. Για την εναλλακτική, την ομοιπαθητική ιατρική. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται σήμερα η Ευρώπη σε επίπεδο οικονομίας. Την κρίση μπορεί να την αντιμετωπίσει με αυτά που την δημιούργησαν. Να αυξήσει την κατανάλωση και τις δημόσιες δαπάνες αντί να στραγγαλίζει την ανάπτυξη. Η ΕΚΤ να κάνει αυτό που κάνει η FED στις ΗΠΑ. Να κόψει χρήμα και να αυξήσει τη ρευστότητα στην αγορά. Να υιοθετηθούν όλες οι εναλλακτικές πολιτικές που έχουν κατατεθεί, α