Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΕΦΑΝΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Θυμάστε γιατί έπεσε ο Παπανδρέου; Επειδή ήθελε να θέσει σε δημοψήφισμα την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου για τη δανειακή σύμβαση και το PSI.

Αυτό ήταν τουλάχιστον το επιχείρημα που προέβαλαν οι διαφωνούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Κυρίως οι «ομαδάρχες» και οι «γραμμιτζήδες», αλλά και η …λασπουριά, που ακολουθούσε. Επιχείρημα άκρως προσχηματικό, όπως αποδεικνύεται από τις μετέπειτα εξελίξεις και καθόλα καθοδηγούμενο, όπως θα αποκαλυφθεί, με αποδείξεις και ονόματα, σε κατάλληλο χρόνο.

Τα στοιχεία που υπάρχουν, και συνεχίζουν να συγκεντρώνονται, θα κάνουν πολλούς να μην ξέρουν από που να κρυφτούν, ενώ θα είναι και πολλές οι εκπλήξεις, ιδίως για κίνητρα και πρόσωπα, αλλά και διασυνδέσεις. Βεβαίως αυτή ήταν η αφορμή. Η αιτία ήταν η αποτυχία της πολιτικής, που έφερε το λαό απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και τον Παπανδρέου. Και με το λαό απέναντι, καμμιά, δημοκρατικά εκλεγμένη, κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί, για πολύ, στην εξουσία.

Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα του σημερινού μου σημειώματος. Αυτό στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι η πολιτική της σημερινής κυβερνήσεως. Σταδιακά, και η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά, διολισθαίνει στον ίδιο δρόμο με αυτόν των κυβερνήσεων Παπανδρέου. Με τα μέτρα που παίρνει -ή καλύτερα προτίθεται να πάρει, γιατί προσώρας έχουμε μόνον ανακοινώσεις, ακριτομύθιες και επικοινωνιακές διοχετεύσεις- τοποθετεί το λαό απέναντί της.

Υποτίθεται ότι οι εκλογές έγιναν: πρώτον, επειδή υπήρχε ένα διαφορετικό πολιτικό-οικονομικό και εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης, δεύτερον, για να αλλάξει το μίγμα της οικονομικής πολιτικής, να τροποποιηθεί το μνημόνιο, να επανακαθοριστούν οι σχέσεις με τους εταίρους-δανειστές μας, τρίτον, για την ανάπτυξη, ρε γαμώτο, που θα ‘λεγε και η Βούλα Πατουλίδου. Για την ανάπτυξη που υπήρχε, όπως έλεγε η Ν.Δ., έτοιμο σχέδιο, κατάλληλη συνταγή, για την οποίαν γίνανε και ένα, και δύο, και τρία, και ‘γω δεν ξέρω πόσα, Ζάππεια, και τέταρτον, για να φύγει το ΠΑΣΟΚ, που απέτυχε, από την εξουσία.

Τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Διαφορετικό πολιτικό σχέδιο, άλλος εθνικός δρόμος, δεν υπάρχουν ή τουλάχιστον δεν έχουν διατυπωθεί ώστε να διαπαιδαγωγηθεί ο λαός. Η οικονομική πολιτική παραμένει η ίδια. Περικοπές, περικοπές, περικοπές μέχρι να …σκάσει το γαϊδούρι.  Οι εταίροι-δανειστές μας έγιναν πιο ανελαστικοί και πιο επιθετικοί σε σχέση με το παρελθόν. Για την ανάπτυξη, ακούμε ξανά λόγια, μόνο που τώρα διατυπώνονται σε δεκαλόγους. Και θα συνεχίσουμε να ακούμε λόγια, όσο οι επενδυτές δεν έρχονται, η ρευστότητα απουσιάζει και η αγορά στενάζει. Όσο για το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον δεν έφυγε, αλλά παραμένει με τον κύριο, μάλιστα, εκφραστή της αποδοκιμασθείσας οικονομικής πολιτικής, τον Αντιπρόεδρο και υπουργό οικονομικών των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, Ευάγγελο Βενιζέλο.

Δεν αμφιβάλλω ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει τις αγνότερες των προθέσεων, όπως δεν αμφέβαλα και για τις προθέσεις του Γιώργου Παπανδρέου. Θα του πω λοιπόν μία ιστορία που είχα πει και στον παλιό του φίλο και συγκάτοικο στο Άμχερστ.<