Μουντιάλ & μπικίνι

Η Βραζιλία ζει στην τρέλα του ποδοσφαίρου. Οι ποδοσφαιριστές λατρεύονται σαν Θεοί. Δόξα, χρήμα και άφθονες καλλονές συνθέτουν το όνειρο που βλέπουν κάθε βράδυ οι νεαροί βραζιλιάνοι.

Τη σημασία έχει αν οι «ανώνυμοι» του Ρίο διαμαρτύρονται για την κατασπατάληση χρημάτων για το Μουντιάλ, το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος και τη βία στις φτωχογειτονιές της χώρας.

Ποιόν μπορεί να ενδιαφέρει η ενδοοικογενειακή βία, ο αναλφαβητισμός, η έξαρση της παιδικής πορνείας και των ναρκωτικών ακόμη και έξω από τα γήπεδα; Ποιος νοιάζεται για τις νεανικές συμμορίες ;

Το ποδόσφαιρο γιορτάζει και όλα τα μάτια είναι στραμμένα στους ζωντανούς θρύλους και στις καλλονές που λιάζονται στη παραλία της Κοπακαμπάνα.

Βραζιλιάνες χορεύουν σάμπα με πολύχρωμα φτερά και μπικίνι. Εκατοντάδες μικροσκοπικά μπικίνι αποκαλύπτουν τα αψεγάδιαστα κορμιά των βραζιλιάνων καλλονών που παίζουν μπιτς βόλεϋ στην Ιπανέμα.

«Γιατί οι βραζιλιάνες είναι τόσο σέξι;», αναρωτιόταν αφελώς φίλη από το Βορρά. Σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου δεν βρίσκεις εύκολα τόσα πολλά όμορφα κορίτσια. Σαρκώδη χείλη, ίσια μύτη, έντονα ζυγωματικά και κυρίως στητοί γλουτοί.

Σε καμιά άλλη χώρα η ψύχωση με την «πλαστική ομορφιά» δεν έχει πάρει διαστάσεις εθνικής επιδημίας. Ίσως γιατί η «ομορφιά» στη Βραζιλία είναι η πιο σημαντική αξία. Η εμφάνιση είναι το διαβατήριο κάθε φτωχού κοριτσιού για μια καλύτερη ζωή. Για μια θέση κάτω από τον σκληρό ήλιο της Βραζιλίας.

Τι ξεχάσατε για λίγο τις φαβέλες; Δίπλα στους ήρωες όπως ο Νεϊμάρ και η παρέα του υπάρχουν και οι θρύλοι της «ψεύτικης λάμψης». Τα τελευταία πενήντα χρόνια η Βραζιλία ζει στο ρυθμό της πλαστικής. Μήπως σας λέει τίποτα το όνομα Πιτανγκί;

Για όσους δεν γνωρίζετε, ο σχεδόν 90χρονος δόκτωρ Ίβο Πιτανγκί , είναι ο πιο γνωστός άνθρωπος , μετά τον Πελέ, στη Βραζιλία. Με ένα νυστέρι «καθοδηγούμενο από τον ουρανό» άλλαξε τη ζωή των γυναικών στην μεγαλύτερη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Με θητεία δίπλα στον σερ Χάρολντ Γκίνις,- από τους πρωτεργάτες της πλαστικής χειρουργικής, εγκαινίασε τις πλαστικές επεμβάσεις στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Πιτανγκί ήταν ο άνθρωπος που έκανε την πλαστική ομορφιά «αναγκαία ματαιοδοξία» για όλες τις γυναίκες.

Οι «φιλανθρωπικές αισθητικές», όπως είχα διαβάσει σε ένα άρθρο που υπερασπιζόταν την πολυπόθητη «autoestima» (αυτοεκτίμηση) απευθύνονται όχι σε κάποια περιορισμένη ελίτ αλλά στα σκληρά εργαζόμενα κορίτσια των λαϊκών συνοικιών.

Καμαριέρες, κομμώτριες σερβιτόρες, εργάτριες, ανύπαντρες και παντρεμένες συνωστίζονται ευλαβικά στον προθάλαμο της κλινικής του Πιτανγκί και των διαδόχων του. Οι κλινικές πλαστικής χειρουργικής ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια αποδεικνύοντας ότι η εθνική ψύχωση της «τέλειας ομορφιάς» σαρώνει περιοχές και τάξεις.

Τι σημασία έχει αν έχεις γεννηθεί σε μια παραγκούπολη ή σε κάποιο αριστοκρατικό προάστιο του Ρίο. Στο χειρουργικό κρεβάτι είμαστε όλες ίδιες. Ο Πιτανγκί θα κόψει και θα ράψει, θα αμβλύνει τις διαφορές. Η Ζιζέλ δεν είναι το άπιαστο όνειρο. Κάθε γυναίκα μπορεί να γίνει προνομιούχα. Να μεταμορφωθεί σε Ζιζέλ.

Σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Ibore περισσότεροι από 1700 άνθρωποι καθημερινά στην Βραζιλία καταφεύγουν σε πλαστικές επεμβάσεις , προσπαθώντας να «διορθώσουν» το πρόσωπο και το σώμα τους.

Αφέλεια, απελπισία και εφηβική ανωριμότητα σε μια χώρα που οι ανισότητες, η γραφειοκρατία και η διαφθορά συνεχίζουν να κινούν τα νήματα. Πόσο έχει στοιχίσει η ιστορία του Μουντιάλ; Σίγουρα, περισσότερα από τα τελευταία τρία Μουντιάλ. Αντίθετα, με τα φιλοκυβερνητικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δημοσιογράφοι και ειδικοί έχουν να σου διηγηθούν ένα σωρό ιστορίες διαφθοράς. Το ένα γήπεδο ήταν να κοστίσει 146 εκατομμύρια και κόστισε σχεδόν τα διπλά, ενώ το στάδιο «Ιντεπεντένσια» παραδόθηκε με δύο χρόνια καθυστέρηση.

Στη Βραζιλία του Μουντιάλ , ο Πιτανγκί, λατρεύεται ως ο απόλυτος γκουρού της ομορφιάς. Έχουν άραγε το δικαίωμα οι φτωχοί στην ομορφιά; Ποιος μπορεί να στερήσει από τα φτωχά κορίτσια αυτό το προνόμιο; Ο «Μιχαήλ Άγγελος» της πλαστικής δίνει καταφατική απάντηση.

Μπορεί οι νεκροί στους δρόμους του Ρίο και του Σαν Πάολο να είναι περισσότεροι από εκείνους σε εμπόλεμες ζώνες και τα μισά παιδιά να είναι αναλφάβητα, ωστόσο όλοι έχουν δικαίωμα στην «ψεύτικη λάμψη». Τι σημασία έχει αν θα χαθεί σαν πυροτέχνημα . Έτσι κι αλλιώς όλα είναι προσωρινά.