Κρίσιμη «μάχη» για την τραπεζική ενοποίηση

Η προσπάθεια επίτευξης προόδου προς την τραπεζική ενοποίηση της Ευρώπης πριν τις Ευρωεκλογές του Μαΐου εντείνεται, όμως τα αγκάθια παραμένουν.

Η δημιουργία ενός ενιαίου μηχανισμού εκκαθάρισης τραπεζών και ενός κοινού ταμείου που θα χρηματοδοτεί τις εκκαθαρίσεις, υπό ένα Ευρωπαϊκό πλαίσιο κανόνων, αποτελεί έναν από τους πυλώνες της τραπεζικής ενοποίησης.

Όμως, οι διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε. όσο και μεταξύ κρατών και Ευρωκοινοβουλίου

Το πρώτο ζήτημα είναι η διαδικασία μέσω της οποίας θα κηρύσσεται προβληματική και υπό εκκαθάριση μία τράπεζα. Το Δεκέμβριο, οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. (ECOFIN) συμφώνησαν πως η απόφαση θα λαμβάνεται μεν από το διοικητικό συμβούλιο του μηχανισμού εκκαθαρίσεων, αλλά θα πρέπει επίσης προσυπογραφεί από την Κομισιόν και από τους ίδιους.

Από την πλευρά της, η Ευρωβουλή δεν επιθυμεί εμπλοκή των ΥΠΟΙΚ, σημειώνοντας πως η συμμετοχή τους στην επικύρωση της όποιας απόφασης θα πολιτικοποιούσε και θα καθυστερούσε την όλη διαδικασία.

Παράλληλα, το Ευρωκοινοβούλιο θέλει οι αποφάσεις για εκκαθάριση να λαμβάνονται μόνον από την ΕΚΤ, ενώ οι κυβερνήσεις επιθυμούν συμμετοχή και των εθνικών εποπτικών Αρχών.

Τέλος, κρίσιμο ζήτημα είναι και η χρηματοδότηση του ταμείου εκκαθαρίσεων.

Η έως τώρα συμφωνία προβλέπει κεφάλαια ύψους 55 δισ. ευρώ, που θα δοθούν σταδιακά σε βάθος 10ετίας από εισφορές των τραπεζών. Στο μεσοδιάστημα, οι τράπεζες και η κυβέρνηση του κάθε κράτους θα έχουν την ευθύνη για οιαδήποτε εκκαθάριση στη χώρα τους.

Στον αντίποδα, η Ευρωβουλή πιστεύει πως το εν λόγω χρονοδιάγραμμα δεν θα «σπάσει» τη αλληλεξάρτηση μεταξύ υπερχρεωμένων κρατών και αδύναμων τραπεζών, και ζητούν την πλήρη χρηματοδότηση του ταμείου εντός τριών, όχι 10 ετών.