ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ

Πολεμικές χειραψίες

Η χειραψία, όπως ξέρουμε, άργησε να καθιερωθεί στα ευγενή ήθη καθότι ο άλλος – γνωστός ή άγνωστος – έφερε μαζί του τον κίνδυνο και σπανίως την φιλία. Ο φασισμός για παράδειγμα κατάργησε την χειραψία κατά διαταγή του Μουσολίνι. Ο λόγος; Η προτεινόμενη και ανοιχτή παλάμη δηλώνει ευμένεια – για την ακρίβεια επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο προτείνων την χείρα δεν φέρει όπλο! Αντίθετα αυτός που έχει σταυρωμένα τα χέρια είναι κλεισμένος στον εαυτό του, δεν ξέρουμε αν ψηφίζει το ναι ή το όχι, αν καταφάσκει ή αρνείται.

Επ’ αυτού, οι συναντήσεις πολιτικών ή άλλων ηγετών που ανταλλάσσουν χειραψίες κατά τα ειωθότα, παρουσιάζουν μιαν ιδιοτυπία που γενικά παραμένει άγνωστη. Αν θυμηθούμε την πάλαι ποτέ συνάντηση του μακαρίτη Αραφάτ με τον Εβραίο ομόλογό του αποκλείεται να μην μας έρθουν στο νου τα σπρωξίματα και οι αλλαγές θέσεων προτού γίνουν οι χειραψίες. Ο ανυποψίαστος θεατής μπορεί να το πέρασε για σύμπτωση, ωστόσο ο τρόπος που τελείται η χειραψία έχει να κάνει με την υπεροχή ή την κατωτερότητα.

Πως κάνουμε τη χειραψία; Τείνοντας το δεξί χέρι και κοιτάζοντας τον άλλον στα μάτια. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι συναντώμενοι μετέρχονται την δεξιά χείρα, όταν οι παλάμες συναντώνται, μοιραία το ένα χέρι είναι από πάνω και το άλλο από κάτω. Η πρόσφατη συνάντηση του Πούτιν με τον Ομπάμα είναι πεντακάθαρα παραστημένη: οι δύο ηγέτες κοιτάζονται ασκαρδαμυκτί στα μάτια, τα χέρια τους είναι σφιγμένα το ένα πάνω στο άλλο, με την σημαντική λεπτομέρεια ότι η χείρα Πούτιν έχει κερδίσει το πλεονέκτημα της ανωτερότητας.

Λέγεται ότι ο Πούτιν έχει ασκηθεί ειδικά ώστε σε κάθε συνάντηση να φέρνει τον ομόλογό του σε τέτοια θέση ώστε η «υποταγή» της παλάμης να είναι αναπόφευκτη. Αν έχω το χέρι μου από πάνω, κατέχω ήδη κάποιους πόντους που μου δίνουν σημαντικό πλεονέκτημα. Έτσι πιστεύουν στη Ρωσία…