Καινούργιο (…κατοχικό) κοσκινάκι μου!

Ο Δρ Σόιμπλε ξαναχτυπά: «Έκλεισε» το θέμα των απαιτήσεων της Ελλάδας για πολεμικές αποζημιώσεις λέγοντας ότι αυτές έχουν ρυθμιστεί από διεθνείς συνθήκες… άνοιξε όμως δειλά- δειλά ζήτημα κατοχικού δανείου!

Ενώπιον όλων των εκπροσώπων ελληνικών και ξένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, δεν δίστασε να πει ότι «η ευθύνη των Γερμανών για εκείνη την περίοδο εξακολουθεί να υπάρχει και πρέπει να δούμε και να εξετάσουμε πραγματικά τι έγινε στην Ελλάδα

Τι γίνεται όμως με το περιβόητο «υποχρεωτικό» δάνειο.

Νομικοί κύκλοι διχάζονται σε αυτό το θέμα. Κάποιοι εκτιμούν ότι έχει μπροστά του μόνον αδιέξοδα. Είτε γιατί δεν μπορεί να συνδεθεί με τις πολεμικές επανορθώσεις, οι οποίες έχουν κριθεί, είτε γιατί εάν κινηθεί η χώρα νομικά διεκδικώντας το ως ένα συμβατικό δάνειο τότε θα πρέπει να συμβιβαστεί στην ιδέα ότι μιλάμε για ελάχιστα χρήματα, καθώς ο «δανεισμός» ήταν άτοκος.

Υπάρχει όμως και ως προς το εάν θα αντιμετωπιστεί ως συμβατικό δάνειο, ο αντίλογος: Η εξόφληση του δανείου ξεκίνησε, αλλά κάποια στιγμή σταμάτησε με την υποχρέωση εξόφλησης να καθυστερεί για πολλά χρόνια. Δεν είναι λίγοι και εκείνοι που ισχυρίζονται ότι θα μπορούσε να συνδεθεί και με τα θύματα της πείνας τον επόμενο χειμώνα, λόγω έξαρσης του πληθωρισμού.

Ο δρ Σόιμπλε, λοιπόν έδωσε στους έλληνες τροφή για να ανοίξουν συζητήσεις επί συζητήσεων, όμως ξεκαθάρισε ότι «η Ελλάδα σημείωσε σημαντική πρόοδο αλλά πρέπει να καταβληθούν … ακόμα περισσότερες προσπάθειες». Για να μην …ξεχνιόμαστε.