Η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Η “ΤΣΟΝΤΑ” ΚΑΙ ΟΙ…ΚΑΜΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Χθες, ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε συνέντευξη στους, διαπιστευμένους στο ΠΑΣΟΚ, δημοσιογράφους.

Την παρακολούθησα με ενδιαφέρον είναι η αλήθεια. Για μία ακόμη φορά θαύμασα τη ρητορική δεινότητα του ανδρός, αλλά και κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα. Ο Βενιζέλος δεν είναι πολιτικός, αλλά συνήγορος της πολιτικής. Δεν είναι ηγέτης που μπορεί να εμπνεύσει με όραμα το λαό

και το έθνος, να οργανώσει κινηματικές διαδικασίες υλοποίησης ενός σχεδίου για τη χώρα και να καθοδηγήσει ένα σοσιαλιστικό κόμμα. Είναι διαχειριστής υποθέσεων. Θα μπορούσε με την ίδια ευκολία που υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ να υπερασπιστεί τη ΔΗΜΑΡ, τη ΔΡΑΣΗ ακόμη και τη Νέα Δημοκρατία. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ και στο αν είναι ή όχι αποτελεσματικός επειδή δεν είναι αυτή σήμερα η πρόθεση μου.

Επειδή είναι ευφυής άνθρωπος και καταλαβαίνει που πάει η ιστορία, προσπαθεί να την περιγράψει και να προσδιορίσει τις ελλείψεις. Προφανώς το κάνει επειδή θεωρία εαυτόν αρκετά επαρκή οπότε έτσι ορίζει και για τον ίδιο πρωταγωνιστικό ρόλο. Όμως αυτό που χρειάζεται σήμερα ο τόπος και το κόμμα του οποίου ηγείται, δεν είναι ιστοριογραφείς ή απουσιολόγους, αλλά διαμορφωτές. Ο τόπος και το κόμμα του δεν χρειάζεται ρήτορες, χρειάζεται αναμορφωτές. Για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι χρειάζεται ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς και στο πλαίσιο αυτό ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό και το διέλυσε και γι’ αυτό, λέει, ότι θα εργαστεί.

Κατ’ αρχήν δεν χρειάζεται ανασύνθεση και ανασυγκρότηση, αλλά επαναθεμελίωση. Και αυτή δεν γίνεται με λόγια και συνέδρια, αλλά με πρωτοπόρα και ενεργή συμμετοχή σε κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Με ιδεολογικές επεξεργασίας που στις μέρες μας δεν μπορεί να είναι ο ρεαλισμός, η υπευθυνότητα και η επίκληση του Καποδίστρια και του Πλαστήρα. Με νέες εθνικές και κοινωνικές προτεραιότητες. Με ανάδειξη καινούργιων υποκειμένων, εναλλακτικών μορφών δράσης, οικοδόμησης συμμαχιών και σφυρηλάτηση νέου μπλοκ εξουσίας. Χρειάζονται διεθνείς συμμαχίες που θα προκύπτουν μέσα από την ορθή ανάγνωση των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων εξελίξεων, των νέων γεωπολιτικών ισορροπιών,του καταμερισμού εργασίας και της σχέσης των αγορών με την πολιτική εξουσία και τη δημοκρατική νομιμοποίηση. Και βέβαια χρειάζεται νέος λόγος, άλλη δικτύωση και καινούργια πρόσωπα.

Ο αξιότιμος κύριος Βενιζέλος πρέπει να κατανοήσει καλώς ή κακώς ότι για να ανταποκριθεί η λεγόμενη Δημοκρατική Παράταξη στα καθήκοντα και το ρόλο που ορίζει γι’ αυτήν η νέα εποχή πρέπει να πάψει να σκέπτεται σαν Νέο Κέντρο και να γίνει Νέα Αριστερά. Να μετακινηθεί τρία και τέσσερα κλικ αριστερά χρειάζεται και όχι να διακηρύττει ότι χωρίς το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να σχηματισθεί κυβέρνηση. Όσο συνεχίζει στο ίδιο βιολί τόσο περισσότερο χώρο θα εκχωρεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και ο ρεαλισμός και η υπευθυνότητα στις οποίες ομνύει ο συνεχιστής του Τρικούπη και του “γέρου της δημοκρατίας” είναι κούφια λόγια όσο το ΠΑΣΟΚ περιθωριοποιείται και μετατρέπεται σε κυβερνητικό συμπλήρωμα.

Δεν αρκεί να λες ότι δεν είσαι κυβερνητική “τσόντα”. Είσαι. Όταν υποστη