Η ανεργία και η Ευρώπη...

Στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου, η ανεργία καλπάζει...Το μεγάλο θύμα η νέα γενιά. Το πρόβλημα αυτό δημιουργεί περιβάλλον ταπείνωσης και ενισχύει τις «τράπεζες οργής».

Το ερώτημα που αναδύεται είναι: η Ευρώπη μπορεί να βρει το δρόμο της ανάκαμψης με σκυθρωπή, χωρίς ίχνος αισιοδοξίας, νεολαία;

Η παγκοσμιοποίηση έχει αλλάξει το ευρωπαϊκό εργασιακό περιβάλλον. Οι ανατολικές χώρες, και κυρίως η Κίνα, με διαφορετικό σύστημα αξιών και φθηνό εργατικό δυναμικό, έχουν δημιουργήσει

αξεπέραστο πρόβλημα στους παραδοσιακούς τομείς της οικονομίας με αποτέλεσμα τη μείωση των θέσεων εργασίας. Στον παράγοντα αυτόν πρέπει να προστεθεί και εκείνος των νέων τεχνολογιών που συνέβαλε στον περιορισμό του αριθμού των απασχολημένων, κυρίως, στον τομέα των υπηρεσιών.

Η ελπίδα να αλλάξει το εργασιακό τοπίο θα προέλθει από τη γνώση, την εξειδίκευση και τους θεσμούς.

Η Ευρώπη ήταν και παραμένει το κέντρο της πρωτοπορίας στην παραγωγή γνώσης και ο χώρος από τον οποίο ξεκινούν οι μεγάλες ιδέες. Το πρόβλημα είναι να δοθεί περισσότερη έμφαση στην αξιοποίησή της σε τομείς που συνεχώς αναδύονται και διαδραματίζουν ρόλο στην ποιότητα της ζωής του ανθρώπου. Για το σκοπό αυτό, πρέπει η νέα γενιά της ΕΕ να είναι εκπαιδευμένη με εξειδικεύσεις που θα ενισχύουν την καινοτομία. Μόνο τότε θα υπάρξει πλεονέκτημα σε σχέση με τους ανταγωνιστές της που είναι η Ιαπωνία, η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ.

Στην καμπή αυτή της ιστορίας το Ευρωκοινοβούλιο πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες άνοιξης στην εκπαίδευση και να αξιοποιηθεί όλο το ανθρώπινο δυναμικό της ΕΕ, χωρίς διακρίσεις. Η γνώση ήταν πάντα η ευκαιρία για τις κοινωνίες, αλλά η σημερινή εποχή είναι εποχή έντασης της γνώσης και οι κοινωνίες που θα την αξιοποιήσουν θα πρωταγωνιστήσουν στον πολιτισμό του μέλλοντος.

Τέλος πρέπει να ανακληθεί από την ιστορία το δίδαγμα: με κάποια σύνολα θεσμών οι κοινωνίες μπορούν να ευημερούν.

Αυτό συμβαίνει επειδή οι θεσμοί δίνουν κίνητρα να επινοούμε νέες και πιο αποδοτικές εργασίες που οδηγούν σε περισσότερη ελευθερία και θεώρηση του δικού μας καλού ως μέρος του γενικού καλού.

Η ανταπόκριση της Ευρώπης στο σκληρό ανταγωνισμό απαιτεί ενίσχυση του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση και την έρευνα, ίδρυση και λειτουργία κέντρων δεξιοτήτων, ενίσχυση της συνεργασίας των ερευνητικών κέντρων και του παραγωγικού ιστού, καθιέρωση ερευνητικής κουλτούρας στις επιχειρήσεις, καθιέρωση βραβείων αριστείας σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης, ενσωμάτωση της γνώσης και της σύγχρονης τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασίας και τις υπηρεσίες.

Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει πρόσωπο...

Ο. Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

E-mail: [email protected]